Edmund Plantagenet (Gâtinais-Anjou) (urodzony w Berkhamsted, 26 grudnia 1249 roku, zmarł w Ashbridge Abbey, po 24/25 września lub 1 października 1300 roku) herb
Syn Ryszarda Plantagenet (Gâtinais-Anjou), hrabiego Kornwalii, antykróla Niemiec i Sanchia Bellonids of Provence z Urgel, córki Raymond-Bérenger V Bellonids z Urgel, hrabiego Prowansji i Forcalquier.
II hrabia Kornwalii od 2 kwietnia 1272 roku do przed 25 września 1300 roku. Regent Anglii od 13 maja 1286 roku do 12 sierpnia 1289 roku, hrabia Leicester od lipca 1272 roku.
Poślubił w Ruislip pod Londynem, 6 października 1272 roku (rozwiód w lutym 1293 roku) Margaret de Clare (urodzona w Aix-en-Provence, około 1249 lub 1250 roku, zmarł w Berkhamsted, przed 16 września 1312 roku lub lutego 1313 roku), córkę Richarda IV, hrabiego de Clare, II hrabia de Gloucester, VI hrabia de Hertford, seniora de Tunbridge i Maud de Lacy, córki John de Lacy, hrabiego de Lincoln.
Został ochrzczony przez wuja swojej matki, Bonifacego Sabaudii, arcybiskupa Canterbury, i otrzymał imię Edmund na cześć św. Edmunda z Abingdon, poprzednika Bonifacego jako arcybiskupa.
W 1257 roku Edmund dołączył do swoich rodziców podczas ich pierwszej wizyty w Niemczech i przyjęcia tytułu przez Ryszarda króla Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W styczniu 1259 roku powrócili do Anglii. W 1264 roku, po przegranej w bitwie przez ojca pod Lewes, Edmund został uwięziony wspólnie z ojcem na zamku w Kenilworth, w którym przebywał do września 1265 roku. On i jego ojciec wrócił do Niemiec w sierpniu 1268 roku, gdzie nabył w sierpniu 1269 roku relikwię z krwią Jezusa Chrystusa należące wcześniej do cesarza Karola "Wielkiego". Relikwie krwii zostały uroczyscie przwiezione we wrześniu 1270 roku do mnichów w Opactwie Hailes, w hrabstwie Gloucestershire.
W lutym 1271 roku, Edmund popłynął ze swoim kuzynem, Edmundem "Crouchback", do przyłączenia się do krucjaty Edwarda I, starszego brata "Crouchback". Ojciec Edmunda, król Ryszard naznaczył swojego syna Henryka z Allemagne, czternaście lat starszego od Edmunda, który był przeznaczony do dziedziczenia ziem i tytułów po Ryszardzie, jednakże 13 marca 1271 roku, podczas mszy w Viterbo, książę Henryk został zaatakowany i zabity przez swoich kuzynów - Guy de Monfort i Simona "Młodszego" V de Montfort , synów Simona IV "Starszego" de Monfort, w odwecie za brutalne śmierci ich ojca i starszego brata w Evesham. Na rozkazał króla, Edmund musiał wrócić do Anglii i niepodejmować walki odwetowej.
Po śmierci króla Ryszarda 2 kwietnia 1272 roku, Edmund został uznany za jego następcę, i zobowiązał się do złożenia hołdu królowi Anglii z jego posiadłości. Termin hołdu wyznaczono na 1 maja 1272 roku. W lipcu 1272 roku, Edmund uzyskał dzierżawę czterech miasta i tytuł hrabiego Leicester od kuzyna, Edmund "Crouchback", który był jeszcze na krucjacie.
W 1272 roku, Edmund poślubił Margaret de Clare. 13 października 1272 roku, w święto Edwarda "Wyznawcy", Edmund został pasowany na rycerza przez króla Henryka III w Opactwie Westminster, gdzie oficjalnie przyjął po ojcu wszystkie tytuły, choć pretensje ojca do korony niemieckiej i tytuł cesarza wygasły wraz ze śmiercią ojca, mimo to Edmund przyjął nazwisko "Edmund z Allemagne" lub "Edmund hrabia Kornwalii, syna Richarda król Niemiec".
Żródła:
Edmund, 2nd Earl of Cornwall w "WikipediA" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Edmund of Cornwall w "The Peerage" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Edmund Plantagenet w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk