Eleonora Plantagenet (Gâtinais-Anjou) (urodzona w Gloucester w 1215 roku, zmarła w Montargis, Francja 13 kwietnia 1275 roku) herb
Córka Jana "bez Ziemi" Plantagenet (Gâtinais-Anjou) króla Anglii i Izabela Taillefer d'Angouleme, córki Aymera Taillefera, hrabiego d'Angoulme.
23 kwietnia 1224 roku w Londynie poślubiła Williama II "Młodego" Le Maréchal (urodzony około 1190 roku, zmarł w Fawley, Buckinghamshire 6 kwietnia 1231 roku), II earla of Pembroke. Potajemnie poślubiła 7 stycznia 1238 roku w kaplicy królewskiej w Pałacu Westminster Simon V de Montfort (urodzony we Francji w 1208 roku, zmarł w Worchestershire, w Anglii 4 sierpnia 1265 roku) II earla de Leicester, dyktatora Anglii i "niekoronowanego króla".
W momencie urodzenia Eleonora, król Jan był w rękach sił francuskich, i został zmuszony do podpisania Magna Carta. Eleonora nigdy nie poznała swojego ojca, ponieważ zmarł on na zamku Newark, kiedy miała zaledwie rok. Francuzi, prowadzeni przez króla Filipa II Augusta, maszerowali od południa. Baronowie rządzili północą, ale zjednoczeni pod wodzą Williama Marshala, I hrabiego of Pembroke, który chronił młodego króla Henryka IIII, i Filip został pokonany.
Przed śmiercią Williama "Sterego", który zmarł w 1219 roku, Eleonora obiecała synowi, że nikogo nie poślubi. Eleonora złożyła świętą przysięgę i przysięgła czystości w obecności arcybiskupa Canterbury, Edmunda Rich.
Siedem lat później, spotkała Simona de Montfort, VI hrabiego de Leicester. Według Matthew z Paryża, Simon przekonał piękną Eleonorę. która zakochała się i poślubiła go potajemnie w 1238 roku w kaplicy królewskiej w Pałacu Westminster. Jej brat Henryk później twierdził, że małżeństwo zawarto, gdyż on pozwolił na nie. Mimo wszystko małżeństwo to było kontrowersyjne, ze względu na przysięgę jaką Eleonora złożyła kilka lat temu. Dla odpokutowania tego, Simon odbył pielgrzymkę do Rzymu, szukając aprobaty papieskiej dla ich związku.
Szymon z Montfort z małżeństwa z Eleonorą miał siedmioro dzieci:
Henry (urodzony w 1238 roku, zginął pod Evesham),
Peter (zginął pod Evesham),
Simon (zmarł w Sienie w 1271 roku),
Guy (zmarł w 1288 roku),
Amaury,
Richard,
Eleanor de Montfort (urodzona w 1252 roku, zmarła w 1282 roku), żona Llywelyna, księcia Walii.
Szymon de Montfort miał prawdziwą władzę nad tronem, ale gdy próbował przejąć tron, 4 sierpnia 1265 roku został pokonany z synem w bitwie pod Evesham. Eleanor uciekł na wygnanie z Francji, gdzie została mniszką w Opactwie Montargis, który wybudowany został przez brata męża, hrabiego Amicia, i gdzie została tam ksienią. Tam też zmarła 13 kwietnia 1275 roku, oraz została tam pochowana.
Jako banitka była dobrze traktowana przez Henryka III, który zachował jej dochody, a jej pretensje do spadku w hrabstwie Leicester były popierane w sądach angielskich. Pozostawiła testament, który zostały bez przeszkód wykonany.
Elizabeth Woodville, królowa-małżonka Edwarda IV króla Anglii, była jej potomkiem.
Żródła:
Eleanor of Leicester w "WikipediA" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
ELEANOR of England w "MedLands" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Eleanor Plantagenet w "rootsweb" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Eleanor, princesse d' Angleterre w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk