Jacqueline, anonimowy artysta, z około 1600 roku
Jakobina Wittelsbach (urodzona w Haia, Holandia Południowa, 25 lipca 1401 roku, zmarła na Zamku w Teilingen, 8 października 1436 roku) herb Córka Wilhelma II Wittelsbacha, księcia Bawarii-Straubing i Małgorzaty Robertyng-Capet-Valois, hrabinę Mortagne [Mortain], córki Filipa II "Śmiałego" Robertyng-Capet-Valois, księcia Burgundii. Księżna Bawarii-Straubing, hrabina Hainaut, Holandii i Zelandii i Ponthieu oraz pani Fryzji od 31 maja 1417 roku do 1 lipca 1432 roku. W Hadze, 6 sierpnia 1415 roku poślubiła Jean Robertyng-Capet-Valois (urodzony w Paryżu, 31 sierpnia 1398 roku, zmarł w Compiegne, 4 kwietnia 1417 roku), księcia Turenii, delfina Francji, księcia de Berry i hrabiego Poitiers. W Hadze, 8 marca 1418 roku poślubiła (oddalony w lutym 1421 roku) Jana IV Robertyng-Capet-Bourgogne (urodzony w Arras, 11 czerwca 1403 roku, zmarł w Bruxelas, 17 kwietnia 1427 roku), księcia Brabantu. W Niderlandach, w październiku 1422 roku (per procuro), w Hadleigh, Essex, 7 marca 1423 roku (pro futuro) poślubiła (rozwód 9 lipca 1428 roku) Humphrey Plantagenet-Lancaster (Gâtinais-Anjou) (urodzony 3 października 1390 roku, zmarł w Bury St. Edmunds, Suffolk, 23 lutego 1447 roku) I księcia Gloucester i hrabiego Pembroke, regenta Anglii, Lorda Strażnika Pięciu Portów. W Hadze, 1 sierpnia 1432 roku poślubiła Franka II van Borsselen [de Borsele, Borselen] (urodzony około 1395 roku, zmarł w Den Briel, 19 listopada 1470 roku), hrabiego de Ostervant, namiestnika Holandii i Zelandii, seniora de Sint-Maartensdijk, Scherpenisse i Zuilen. W 1415 roku poślubiła Jana Walezjusza, młodszego syna króla Francji Karola VI "Szalonego" i Izabeli Wittelsbach. Małżeństwo to było bezdzietne. Jan i Jakobiny wychowywali się razem na dworze jej ojca. 15 grudnia 1415 roku, po śmierci swego starszego brata Ludwika, Jan został delfinem Francji. Zmarł jednak 5 kwietnia 1417 roku. 31 maja 1417 roku, po śmierci ojca, Jakobina została księżną Bawarii-Straubing, hrabiną Hainaut, Holandii, Zelandii i Ponthieu oraz panią Fryzji. Rywalem Jakobiny w walce o władzę był jej stryj Jan III, biskup Liege. Księżna miała jednak poparcie holenderskich miast i ubogiej szlachty. 18 kwietnia 1418 roku po zabiegach swego stryja, księcia Burgundi Jana "bez Trwogi", poślubiła w Hadze księcia Brabancji Jana IV. Związek ten nie był szczęścliwy, gdyż mąż był słabym człowiekiem. Jan III zażądał hrabstw Jakobiny i wzniecił wojnę domową. Rok później Jakobina podpisała z nim traktat pokojowy, który nie przetrwał długo. Walki toczyły się do śmierci Jana w 1425 roku. Jakobina wkrótce potem porzuciła męża i popłynęła do Anglii na zaproszenie króla Henryka V. Małżeństwo z Janem anulowano. Około 1422 roku hrabina poślubiła Humphreya Lancastera, I księcia Gloucester. Podczas tego małżeństwa Jakobina raz zaszła w ciążę, ale poroniła w 1424 roku. Małżeństwo to nie było udane, a ponadto uwikłało księcia walki o dziedzictwo żony w Niderlandach na które chęć miał także książę Burgundii Filip III "Dobry". Humphrey ostatecznie zrezygnował z walki o trzy wspomniane hrabstwa i rozpoczął starania na dworze papieskim o unieważnienie małżeństwa. 9 lipca 1428 roku otrzymał upragniony rozwód, gdyż kuria papieska uznała za ważne poprzednie małżeństwo Jakobiny z Janem IV Brabanckim. Rok wcześniej wojska burgundzkie zajęły Hainaut. Po 7 latach walk i parokrotnym uwięzieniu swojej konkurentki, Filip został przez nią mianowany dziedzicem wszystkich trzech hrabstw po jej bezdzietnej śmierci. Jakobina zachowała swoje tytuły, ale realna władza w hrabstwach przeszła na Filipa. Jakobina ze swej strony zobowiązała się również nie wejść w związek małżeński bez zgody Filipa. Gdy to uczyniła w 1432 roku przekazała swoje tytuły Filipowi, który stał się od kwietnia 1432 roku hrabią Hainaut (jako Filip I), hrabią Holandii (jako Filip I) i hrabią Zelandii (jako Filip I). W 1432 roku ostatnim mężem Jakobiny został Frank van Borselen, hrabia Borselen. Ten związek był szczęśliwy, ale bezdzietny. Jacqueline i Frank mieszkali wygodnie w jej zamku Teylingen. Jednak małżeństwo trwało krótko. Jacqueline zachorowała w 1436 roku, prawdopodobnie na suchoty, i zmarła 8 października. Filip Burgundzki odziedziczył jej hrabstwa Hainaut i Holandię. Frank przeżył kolejne trzydzieści cztery lata. W testamencie poprosiła o pochówek w kościele St. Maartensdijk w Zelandii. Jednak jej matka odstąpiła od jej woli i kazała pochować ją wraz z przodkami w kaplicy dworskiej w Hadze. Na jej pogrzeb przybyło wiele osób. Podczas remontu kaplicy w 1770 roku w częściowo zawalonej piwnicy odnaleziono grobowce. Jeden z tych grobowców należał do Jacqueline i Albert Frese sporządził rysunek przedstawiający to, co zostało znalezione.09-06-2024