Judyta Baudouin (urodzona w Bruges, między 1030 a 1035 rokiem, zmarła [5?] marca 1094 roku) herb
Córka Baldwina IV "Bodatego" Baudouin, hrabiego Frandrii i Hainaut i Eleonory Ragnvaldsson [Rögnvaldsson] Normandzkiej, córki Ryszarda II "Dobrego" Ragnvaldsson [Rögnvaldsson], księcia Normandii.
Przed wrześniem 1051 roku poślubiła Tostiga Godwinson (urodzony między 1025 a 1030 roku, zginął w bitwie na Stamford Bridge, 25 września 1052 roku), hrabiego Northumbria, Northampton i Nottingham, pretendenta do tronu Anglii. Około 1071 roku poślubiła Welfa I [IV] Welf (urodzony między 1035 a 1040 roku, zmarł w Paphos na Cyprze, 6 listopada 1101 roku), księcia Bawarii.
Była właścicielką wielu książek i iluminowanych rękopisów, które przekazała Opactwu Weingarten (dwa z nich znajdują się obecnie w Bibliotece Pierpont Morgan).
Judyta urodziła się między 1030 a 1035 rokiem w Brugii, jako jedyne dziecko Baldwina IV, hrabiego Flandrii i jego drugiej żony, Eleonorę z Normandii, która była córką Ryszarda II z Normandii i Judyty z Bretanii. Judith miała starszego przyrodniego brata, Baldwina V, hrabiego Flandrii, który zastąpił ojca po jego śmierci, która nastąpiła, gdy Judith miała około dwóch lat. (Niektórzy uczeni twierdzą, że ojcem Judyta był córką Baldwina V, a nie Baldwin IV. Siostrzenicą Judyty była Matylda z Flandrii, która poślubiła Williama, pierwszego normańskiego króla Anglii, znanego w historii jako "William Zdobywca". Król Wilhelm był pierwszym kuzynem Judith, będąc synem jej wuja, Roberta z Normandii.
Annalista Saski nazywa "Judhita
amita Rodberti comitis de Flandria ex cognatione beati Ethmundi regis" mężem "Haroldiego" (błędnie nazywanego), ale poprawnie nazywa jej drugiego męża "Welphus filius Azzonis marchionis Italorum". Genealogia Welfów określa "filiam comitis Flandrie, reginam Anglie, Iuditam nomine" jako żonę Welfa. Florence of Worcester mówi, że Judith była "córką Baldwina hrabiego Flandrii", ale nie precyzuje, który z hrabiów Baldwin, ani nie jest to jasne z kontekstu jest jej ojcem. Według Vita Adwardi Regis, Judith była siostrą hrabiego Baudouina V. Z drugiej strony, Alberic de Trois Fontaines twierdzi, że Judith była jednym z dzieci Baudouina V, hrabiego Flandrii i jego żony Adeli de France, ale są inne wyraźne błędy w wykazie dzieci tej pary, które podaje Alberic, więc oświadczenie powinno być traktowane z ostrożnością.
Judith jest również wymieniona jako córka hrabiego Baudouina V (po Matyldzie) w rękopisie, którego przypisanie do Orderic Vitalis jest kwestionowane, co również wskazuje na jej pierwsze małżeństwo. Datę jej pierwszego małżeństwa potwierdza kronika anglosaska, która odnotowuje, że "hrabia Godwine" uciekł po wyborze 9 września 1051 roku "z Tostigiem i jego żoną, która była krewną Baldwina z Brugii". Judith przeniosła się do Danii po tym, jak zginął jej pierwszy mąż. "Dux Gewelfo eiusque
uxor Iudita" przekazał majątek klasztorowi Weingarten, za zgodą "filiorum suorum Gwelfonis et Heinrici", z dnia 12 marca 1094 roku.
W nieznanym dniu przed wrześniem 1051 roku poślubiła swojego pierwszego męża, Tostiga Godwinsona, brata króla Anglii Harolda II. We wrześniu 1051 roku Judith została zmuszona do opuszczenia Anglii i wyjeżdża do Brugii wraz z mężem i teściami po tym, jak ojciec Tostiga, Godwin, hrabia Wessex, został wygnany przez króla Edwarda "Wyznawcę". Jednak do Anglii w następnym roku powraca.
Kronika Bernolda odnotowuje śmierć "1094 IV Non Mar" "Juditha uxor ducis Welfonis Baioaria" i jej pochówek "apud monasterium
Sancti Martini" zbudowany przez jej męża. Nekrolog Raitenbucha odnotowuje śmierć "III Non Mar" "Judinta regina Anglie, filia marchionis de Este uxor Welfonis nostri fundatoris", wyolbrzymiając jej status wynikający z pierwszego małżeństwa i myląc jej ojcostwo. Nekrolog Weingartena odnotowuje śmierć "III Non Mar" "Judita dux regina Anglie", wyolbrzymiając również jej status wynikający z pierwszego małżeństwa.
Pochowana w klasztorze św. Marcina w Weingarten (dawniej także Altdorf).
Ze związku Tostigem nie posidała dzieci. Z drugiego małżeństwa z Welfem I [IV] miała:
Judith [Itha] (zmarła w 1101 roku), żona: Leopolda II Babenberg (urodzony około 105 roku, zmarł 12 października 1095 roku), margrabiego Austrii,
Dorothea (urodzona w 1059 roku, zmarła w 1101 roku), żona: Konrada II von Werl-Arnsberg (urodzony około 1050 roku, zmarł 19 lipca 1092 roku), hrabiego von Werl-Arnsberg, Burg Arnsberg, Grafa von Werl-Arnsberg und Vogt des Bistums Paderborn, Reichsministerialer in der Wetterau,
Kunizza (urodzona w 1068 roku, zmarła 6 marca 1120 roku), żona: Fryderyka III Rojo (zmarł 2 listopada 1096 roku), hrabiego Diessen,
Welf II [V] (urodzony w 1072 roku, zmarł 24 września 1120 roku), książę Bawarii, po nim potomstwo,
Henryk IX (urodzony w 1074 roku, zmarł 13 grudnia 1126 roku), książę Bawarii, po nim potomstwo.
12 marca 1094 roku Judith i jej mąż wymienili darowizny na rzecz rodzinnego klasztoru w opactwie Weingarten, gdzie została pochowana po śmierci 5 marca 1095 roku i gdzie została zapamiętana jako owdowiała królowa Anglii. Opactwo, które zostało zbudowane przez księcia Welfa na Martinsberg w Weingarten i otrzymało patronat Judith. Przekazała także opactwu swoją wspaniałą bibliotekę i relikwię Krwi Chrystusa. Jej mąż, książę Welf, zmarł w 1101 roku na Cyprze, wracając do domu z pierwszej krucjaty.
Żródła:
JUDITH de Flandre w "Medievan Lands"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Judith of Flanders w "Wikipedii"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Judith of Flanders w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Comtes de Flandre(s) Vlaanderen "Racines et historie"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
21-07-2024
17-04-2022
10-04-2022