Margaret de Clare (urodzona w Tonbridge Castle, Kent, 12 października 1293 roku, zmarła w Chebsey, Staffordshire, 9 kwietnia 1342 roku) herb
Najstarsza córka Gilberta de Clare, VI hrabiego Hertford i Joanny z Akki Plantagenet (Gâtinais-Anjou), hrabiny Hertford i Gloucester, córki Edwarda I "Długonogiego, Młota na Szkotów" Plantagenet (Gâtinais-Anjou) króla Anglii i Eleonory Alfonsina (Robertyng-Capet-Bourgogne-Mâcon) Kastylijskiej
7 listopada 1307 roku poślubiła Piers Gaveston (urodzony w Béarn, Gaskonia, Francja około 1284 roku, zmarł w Deddington, w hrabstwie Oxfordshire, Anglia 19 czerwca 1312 roku), hrabiego Kornwalii, regenta Anglii, Lorda Namiestnika Irlandii. Na zamku Windsor, 28 kwietnia 1317 roku poślubiła Hugh II de Audley (urodzony około 1291 roku, zmarł 10 listopada 1347 roku) I barona Audley i I hrabiego Gloucester.
Skoligacona z książętami Normandii z rodu Eysteinsson i hrabiami d'Eu. Siostra Eleonory de Clare, żona: poślubiła Hugh IV le Despenser, królewskiego szambelana i faworyta Edwarda II, króla Anglii, III barona le Despenser, I hrabiego le Despenser i Williama la Zouche de Mortimer, hrabiego Grey, I barona la Zouche de Mortimer.
W chwili zawierania związku małżeńskiego miala 14 lat. Według Vita Edwardi Secundi, małżeństwo zostało zaaranżowane przez króla Edwarda II w celu wzmocnienia Piers Gaveston. Małżeństwo z Gavestonem nie podobało się angielskiej szlachcie i wywołało wiele nieporozumieni. Para doczekała się:
Amy de Gaveston (urodzona w Tunbridge Castle w hrabstwie Kent, 6 stycznia 1312 roku).
Zarzuca się, że mieli jeszcze syna:
Joan de Gaveston (urodzony około 1310 roku), ale nie ma dowodu na potwierdzenie tego twierdzenia.
Istnieje jeszcze teoria iż Amy de Gaveston urodziła się w związku z kochanką lorda de Gaveston. Zaledwie sześć miesięcy po narodzinach Amy, Piers zmarł. Jej prawo do hrabstwa Kornwalii zostało zakwestionowane w ramach wiana. Król Edward II, zamiast Kornwalii nadał jej Oakhamski zamek i przyległe ziemie.
Po śmierci swego brata, Gilberta de Clare, VII hrabiego Hertford, który zginął w bitwie pod Bannockburn 24 czerwca 1314 roku, Margaret i jej siostry, Elizabeth i Eleanor de Clare otrzymały udział w spadku. Margaret została dziedziczka hrabstwa Gloucester. Edward II zorganizował jej drugie małżeństwo z innym królewskim faworytem, Hugh de Audley, I hrabią Gloucester, szeryfem Rutland. W 1317 roku Margaret de Clare poślubiła Hugh de Audley, hrabiego Gloucester. Mieli jedną córkę: Margaret de Audley, urodzona w okresie od stycznia 1318 a listopadem 1320 roku, która została latem 1336 roku uprowadzona przez Ralpha Stafforda, I hrabiego Stafford.
Hugh i Margaret byli wśród ofiar Hugh "Młodszego" Despenser, który z chciwości na ziem roku de Clare, przywłaszczył sobie prawa do dziedziczenia rodowych posiadłości i tytułów. W 1321 roku po raz drugi doszło do grabieży ziem, na które najechał lord Despenser wywołując wojnę lokalna. 16 marca 1322 roku Hugh de Audley został schwytany w bitwie Boroughbridge. Dzięki małżonce został uratowany od śmierci. Jednak został uwięziony, a dwa miesiące później Margaret została wysłana do klasztoru w Lincolnshire, w Sempringham. Pozostała tam aż do 1326 roku, kiedy Hugh uciekł z więzienia.
W kiedyś latem 1336 roku, ich jedyna córka, Margaret de Audley, został uprowadzona przez Ralpha Stafforda, hrabiego Stafford. Jej rodzice złożyli skargę do króla Edward III, który dla zaspokojenia stratom, nadał Margaret i Hugh tytuł hrabiego Gloucester.
Margaret zmarła w 1342 roku. Za sprawą siostry Lady Elizabeth de Clare została pochowana w klasztorze w Tonbridge, w hrabstwie Kent.
Żródła:
Margaret de Clare w "WikipediA" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Margaret de Clare w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk