Margaret de Clare (urodzona w Aix-en-Provence, około 1249 lub 1250 roku, zmarł w Berkhamsted, przed 16 września 1312 roku lub lutego 1313 roku) herb
Córka Richarda IV, hrabiego de Clare, II hrabia de Gloucester, VI hrabia de Hertford, seniora de Tunbridge i Maud de Lacy, córki John de Lacy, hrabiego de Lincoln.
Poślubiła w Ruislip pod Londynem, 6 października 1272 roku (rozwiód w lutym 1293 roku) Edmund Plantagenet (Gâtinais-Anjou) (urodzony w Berkhamsted, 26 grudnia 1249 roku, zmarł w Ashbridge Abbey, po 24 lub 25 września lub 1 października 1300 roku) II hrabiego Kornwalii, regenta Anglii, hrabiego Leicester.
Skoligacona z książętami Normandii z rodu Eysteinsson i hrabiami d'Eu.
Marguerite de Clare urodziła się około 1249 lub 1250 roku. Była drugą z czterech córek Richarda de Clare, hrabiego de Gloucester, hrabiego de Hertford i Maud de Lacy. Marguerite miała renomowanych przodków: jej dziadkami ze strony ojca był Gilbert de Clare, V hrabia Gloucester i IV hrabia Hertford i Isabelle le Maréchal, córki słynnego Williama Maréchala, I hrabiego de Pembroke. Jej dziadkami po matce byli: John de Lacy, II hrabia de Lincoln i Margaret of Quincy, która była wnuczką Saera Quincy'ego, I hrabiego Winchester. Jej ojciec Richard umarł przedwcześnie, bo w 1262 roku, po śmierci którego konsekwentnie wspierana przez matkę Maud. To, przy dużym wsparciu Bogo de Clare, wynegocjował w 1272 roku małżeństwo Małgorzaty z Edmondem, II hrabią Kornwalii i siostrzeńcem króla Anglii Henryka III.
6 października 1272 Marguerite poślubiła Edmonda de Cornouailles w Ruislip pod Londynem. Otrzymuje ona przez małżeństwo część majątku jej męża w Lincolnshire. Ale małżeństwo to było porażką: pomimo ciąży Marguerite w styczniu 1285 roku, poroniła co jeszcze tego samego roku zamieszkała oddzielnie. Hrabia Kornwalia został oskarżony o okrucieństwo i zaniedbanie żony, która wyznała nawet lęk o swoje życie w jego obecności. W 1289 roku uwagę skupiona została na parze przez Kościół. Bogo de Clare i arcybiskup Canterbury Jan Peckham bezskutecznie próbował pogodzić małżonków mimo niechęć arcybiskupa do Edmunda, który w 1290 roku został ekskomunikowany. Wreszcie, ślub został odwołany w lutym 1293 roku. Po rozwodzie Edmund został zmuszony do oddania żonie roczną emeryturę w kwocie 800 funtów, a Margareta zgadziła się wziąć ślub czystości do śmierć hrabiego.
Pomimo śmierci jej byłego męża około września lub października 1300 roku, Marguerite de Clare nie wyszła ponownie za mąż i właściwie mało wiemy o jej życiu. Wiemy jednak, że w 1303 roku, przygotowywała swojego siostrzeńca Gilberta de Clare do objecia posiadłości męża, a w marcu 1308 roku król Edward II wyraził zgodę na objęcie po Edmundzie jego posiadłości. Ostatnia publiczna wiadomości o Marguerite de Clare datowany jest na 5 sierpnia 1309 roku, kiedy to oddaje hołd z jej ziem w Rutland Piers Gaveston, hrabiemu Kornwalii i jego nowo poślubionej żonie, a bratanicy Małgorzaty. Marguerite wciąż żyje i mieszka w Berkshire pod koniec roku 1311, kiedy otrzymuje kilka listów od królowej Izabeli, żony Edwarda II.
Margerita zmarła przed 16 września 1312 roku i została pochowana w opactwie Chertsey Abbey w Surrey. Wszystkie jej ziemie przejął najbliższy męski potomek Edmunda de Cornouailles, który zmarł bezpotomie. Na polecenie króla Edwarda II siostrzenica i imienniczka Marguerite de Clare, niedawno owdowiała wdowa po Pierr Gavestonie objęła wszystkie ziemie.
Żródła:
Marguerite de Clare w "Wikipedia" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Margaret de Clare w "The Peerage" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
MARGARET de Clare w "MedLands" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Margaret de Clare w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk