Robert "Rufus, Konsul" FitzRoy de Gloucester (urodzony około 1090 roku, zmarł w Bristolu, 31 października 1147 roku) herb
Naturalny syn Henryka I "Pięknego Kleryka, Lew Sprawiedliwości" FitzRoberta, króla Anglii, księcia Normandii i Sybill Corbet, dame de Montgommery [żony Herberta FitzHerbert].
I hrabia Gloucester od 1121 roku do 31 października 1147 roku, pretendent do tronu Anglii od 1 grudnia do 22 grudnia 1135 roku.
Około 1114 roku poślubił Mabel [Maud, Matilda, Sibylle] FitzHamon de Creully (urodzona w hrabstwie Gloucestershire, około 1095 roku, zmarła w Bristolu, 29 września 1157 roku), córkę Roberta FitzHamon de Creully, hrabiego Gloucester, I hrabiego Shrewsbury i Sibyll de Montgommery, córki Rogera I de Montgommery, hrabiego Sussex.
Jedna z najważniejszych postaci angielskiej sceny politycznej w okresie tzw. "Anarchii" za panowania króla Stefana. Przez późniejszą historiografię nazywany Robertem de Caen lub Robertem Konsulem.
Robert był najstarszym z wielu nieślubnych dzieci Henryka I. Urodził się przed wstąpieniem swego ojca na tron (co nastąpiło w 1100 roku), prawdopodobnie pod koniec lat 80. XI wieku. Tożsamość jego matki jest nieznana. Dawniejsza historiografia wskazywała na Sybil Corbet; niektórzy współcześni historycy (np. D. Crouch) sugerują, że matka Roberta pochodziła z rodu Gayów (lub Gaytów), drobnej rodziny szlacheckiej z Oxfordshire. Przypuszczenie to opiera się na fakcie nazwania jednego z przedstawicieli tego rodu kuzynem Roberta. Inni (np. K. Thompson) uważają, że matka Roberta pochodziła z Normandii, ale była spokrewniona z Gayami. Kronikarz Wilhelm z Malmesbury pisząc o pochodzeniu Roberta wspomina, że był on "Normanem, Flamandem i Francuzem", ale może to się tyczyć wyłącznie jego przodków ze strony ojca.
Tuż po swoim urodzeniu Robert został uznany przez ojca. Mało prawdopodobne jest, że wychowywał się na królewskim dworze. Otrzymał gruntowne wykształcenie: władał biegle łaciną i interesował się historią i filozofią, co może świadczyć o wychowywaniu na dworze biskupim. Historycy wskazują na dwór biskupa Worcester, a jednocześnie kapelana królewskiego, Samsona. Około 1104 roku urodziło się pierwsze dziecko Roberta i niektórzy historycy uważają, że było ono dzieckiem córki biskupa Samsona.
W 1113 roku Robert pojawił się na dworze normandzkim. Około 1114 roku poślubił Mabel, najstarszą córkę Roberta Fitzhamona, która wniosła mu w posagu dobra ziemskie w Gloucestershire, Glamorgan w Walii oraz Sainte-Scholasse-sur-Sarthe i Évrecy w Normandii, oraz Creully. W 1121 roku (lub 1122 roku) ojciec nadał Robertowi tytuł hrabiego Gloucester.
Robert szybko został jednym z najwierniejszych stronników ojca. Walczył przeciwko rebeliom wywoływanym w Normandii przez stronników pretendenta Wilhelma "Clito". W 1119 roku walczył w bitwie pod Bremile, a podczas drugiej rebelii w latach 1123-1124 był jednym z najważniejszych dowódców wojsk królewskich w Normandii. W 1120 roku zginął w katastrofie morskiej przyrodni brat Roberta, ślubny syn Henryka I i następca tronu, Wilhelm Adelin. Następczynią tronu została wówczas siostra Adelina, Matylda. 1 stycznia 1127 roku Robert był jednym z pierwszych możnych, którzy złożyli Matyldzie przysięgę na wierność. Niedługo później król Henryk nadał mu zamki Dover i Canterbury, które dawały mu kontrolę nad Kentem i przeprawami przez kanał La Manche. W 1135 roku Robert znajdował się przy łożu śmierci Henryka I i przysięgał pozostać przy ojcu dopóki nie zostanie pogrzebany. Król Henryk I zmarł tydzień później, 1 grudnia 1135 roku.
Po śmierci Henryka Robert zapomniał o przysiędze wspierania Matyldy i, po kilku naradach w Normandii, poparł kandydaturę siostrzeńca Henryka I, Tybalda IV, hrabiego Blois. Niespodziewanie podczas spotkania z Tybaldem nadeszła wieść, że młodszy brat hrabiego Blois, Stefan, hrabia Mortain, przeprawił się przez kanał La Manche i został koronowany na króla Anglii. Na Wielkanoc 1136 roku Robert przystąpił do dworu królewskiego.
W tym czasie Robert był stronnikiem króla Stefana i nie popierał cesarzowej Matyldy, która w tym czasie zaatakowała południową Normandię. Kronikarz Geoffrey z Monmouth pod rokiem 1136 pisze o Robercie jako o jednym z "filarów" panowania Stefana z Blois. W tym kontekście nieprawdopodobne są niektóre wzmianki (np. w Gesta Stephani) o tym, że Robert był rywalem Stefana do panowania nad Anglią, ale na przeszkodzie stanęło mu jego nieprawe pochodzenie.
Robert miał w 1136 roku inne problemy niż sprawa sukcesji tronu. W południowo-wschodniej Walii wybuchł bunt przeciwko anglo-normandzkim osadnikom. W kwietniu Robert wyruszył na Walię i spędził tam rok, po czym doszedł do porozumienia z buntownikami i uznał tytuł Morgana ob Owaina, który przyjął tytuł króla Glamorgan. W tym czasie doszło do zerwania Roberta z królem Stefanem. Pod koniec 1137 roku Robert opuścił dwór królewski. Hrabia był zaniepokojony wzrastającą rolą dowódcy flamandzkich najemników, Wilhelma z Ypres, oraz bliźniaków Beaumont - Walerana, hrabiego Meulan, oraz Roberta, hrabiego Leicester. W 1138 roku Robert otwarcie opowiedział się po stronie Matyldy. Wkróce został pokonany w Normandii przez Walerana de Meulan, a jego angielscy stronnicy ponieśli klęskę z rąk wojsk królewskich. Robert schronił się w swojej twierdzy w Bristolu.
Wkrótce potem Robert zaryzykował i przeprawił się z Anglii do Andegawenii i połączył się z Matyldą. 30 września 1139 roku wojska Matyldy i Roberta wylądowały w Arundel i zostały przyjęte w pobliskim zamku. Robert natychmiast wyruszył do Bristolu. Wkrótce potem zamek Arundel został oblężony przez króla Stefana, który jednak zgodził się na odeskortowanie do Bristolu hrabiny Gloucester oraz cesarzowej Matyldy.
Ten nierozważny krok Stefana rozpętał wojnę domową. Pierwszym czynem Roberta podczas wojny był rajd na Dorset i Worcester, posiadłości rodu Beaumontów. Robert zajął posiadłości Beaumontów w Dorset, jednak wyparcie stronników królewskich z tego hrabstwa nie było łatwe. Kiedy w pobliżu pojawił się król Stefan, Robert przystał na propozycję spotkania w Bath w sierpniu 1140 roku. Spotkanie nie doszło jednak do skutku.
Wielka szansa dla Roberta nadeszła na Boże Narodzenie 1140 roku. Król Stefan pokłócił się z hrabią Chester, a ten sprzymierzył się z Robertem, który był jego teściem. Siły obu hrabiów połączyły się w styczniu 1141 roku w Castle Donington. 2 lutego 1141 roku Robert i Ranulph wydali królowi Stefanowi bitwę pod Lincoln, która zakończyła się klęską wojsk królewskich. Stefan dostał się do niewoli. Matylda znalazła się bardzo blisko upragnionej korony, ale nie udało jej się zyskać poparcia wśród Anglików. 14 września 1141 roku stronnicy króla, pod wodzą jego żony, hrabiny Matyldy z Boulogne, oblegli Roberta i cesarzową Matyldę w Winchesterze. Podczas jednej z potyczek, pod Stockbridge, Robert dostał się do niewoli i uwięziony w zamku Rochester. Po dwóch miesiącach odzyskał wolność, wymieniony na króla Stefana. 1 listopada 1141 roku Stefan i Robert spotkali się w Winchesterze. Hrabia zapewnił króla, że walcząc przeciw niemu nie kierował się względami osobistymi.
Tymczasem wojna trwała nadal. Mąż Matyldy, Godfryd V Plantagenet, nie chciał mieszać się do walk w Anglii. W czerwcu 1142 roku Robert udał się do Normandii i próbował przekonać Godfryda do przysłania posiłków. Hrabia pozostał na kontynencie do końca października, ale posiłków nie udało mu się wytargować. Do Anglii powrócił natomiast z najstarszym synem Godfryda i Matyldy, Henrykiem.
Wojna przeciągała się, ale żadna ze stron nie mogła uzyskać zdecydowanej przewagi. Wojska królewskie jednak powoli spychały siły Roberta ku Bristolowi i Gloucester. Pod koniec 1145 roku Filip, syn Roberta i jeden z jego dowódców, przeszedł na stronę króla, który powierzył mu zamki Cricklade i Cirencester. Bezpośrednio zagroziło do Bristolowi i Gloucester. Jesienią 1146 roku Robert rozpoczął negocjacje z królem Stefanem, które ciągnęły się ponad rok. Pod koniec lata 1147 roku Robert przedsięwziął nieudany atak na Farnham. Pokonany wycofał się do Bristolu, aby zebrać nowe siły, gdzie zachorował i 31 października 1147 roku zmarł; został pochowany w klasztorze św. Jakuba poza murami zamkowymi.
Około 1114 roku poślubił Mabel FitzHamon de Creully, z którą miał pięciu synów i jedną córkę. Robert miał również nieślubnego syna ze związku z Isabel de Douvres:
Ryszard, biskup Bayeux w latach 1135-1142.
Żródła:
Robert, 1. hrabia Gloucester w "WikipediA"
ROBERT de Caen w "MedLands" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Robert Fitzroy de Gloucester w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
29-07-2020
27-07-2020
19-05-2020