Roger le Poer

Roger le Poer [Roger z Salisbury] (urodzony około 1065/1069 roku, zmarł w Salisbury, 11 grudnia 1139 roku)

Biskup Salisbury od 29 września 1102 roku do 11 grudnia 1139 roku (konsekrowany 11 sierpnia 1107 roku), Lord Kanclerz Anglii od 1101 roku do 1102 roku, justiciar Anglii (de facto bez tytułu) od 1102 roku do 1116 roku.

Nieznanego jest pochodzenie Rogera le Poer. W XII-wiecznego historyka Williama Newburgh zostaje wymieniony, jako biedny i niewykształcony księdza małego kościoła w pobliżu Caen, gdzie przyszły król Henryk I go poznaje.

Historyk twierdzi, że książę i jego żołnierze wzieli udział we mszy świętej i byli pod wrażeniem, jaką zrobił na nich. Książę Henry "Beauclerc" natychmiast przyjął go do swojej świty. Współczesny opis nie potwierdza zgłoszenia jego wyboru na biskupstwo Salisbury w 1102 roku. Został natomiast potwierdzony opis kapłana z Avranches, który był ważnym ośrodkiem kultury Normanów.

Po śmierci królowej Matyldy Szkockiej, żona Henryka I w 1118 roku (1 maja) i śmierci ich syna, Williama Adelin w 1120 roku, Roger został powołany jako regent, gdy król przebywał w Normandii między 1123 a 1126 rokiem. Około 1126 roku, stworzył funkcję skarbnika skarbu, na którego powołał Neel, biskupa Ely. Kiedy król Henryk I postanowiłem uczynić swoją córkę Matyldę spadkobierczynią, możliwe że Roger stracił część swojej władzy. W Londynie w 1127 roku jako drugi po arcybiskupa Canterbury złożył przysięge na wierność Matyldzie. Nadal utrzymuje urząd ministra Henryka I i nadal cieszy się zaufaniem króla. W 1126 roku Robert Courteheuse rezygnuje z urzędu ministra skarbu. W latach 1128-1129, ministrem skarbu, zostaje Roberta z Gloucester i a później Brian FitzCount, zagorzali zwolennicy cesarzowej Matyldy, wprowadzają reorganizacji administracji. Na polecenie króla dokonują kontroli skarbu. Zarządzane finanse przez Rogera, wykazują duże uchybienia, jednakże Roger pełniący urząd regenta w czasie nieobecności króla, tuszuje wyniki kontroli.

Po śmierci króla Anglii Henryka I, 1 grudnia 1135 roku tron przejeła jego córka, cesarzowej Matyldy. Roger i wszyscy wielcy baronowie i duchowni, złożyli przysięgę na wierność Matyldzie. Jednakże pod wpływem małżeństwa Matyldy z hrabia Andegawenii, biskup Roger przystaje do pretendenta do tronu Stefana z Blois.

Roger za wsparcie Stefana w walce o tron jest wynagradzany miastem Malmesbury, naturalny syn Roger zostaje mianowany kanclerzem, a siostrzeniec Adel, zostaje skarbnikiem. Nastepnie bierze udział w koronacji Stefana I na króla Anglii i pogrzebie zmarłego króla Henryka I. Roger nadal pełnił swoje obowiązki jako szefa rządu w pierwszych latach panowania Henryka I, wraz z kilkoma członkami jego rodziny, w tym biskupów: Lincoln i Ely. W 1137 roku zostaje regent królestwa w czasie wyjazdu króla do Normandii. Od tego momentu wpływy na sprawy polityczne i kościelne zaczynają maleć, gdy brat króla Stefana, Henryk został w 1139 roku legatem papieskim.

W 1138 roku zobaczył Robert, hrabia Gloucester, nieślubny syn króla Henryka I, zrywa z królem Stefanem i oferuje pomoc cesarzowej Matyldzie. Do spisku dołączają baronowie, prawdopodobnie zazdrosni o Rogera z Salisbury i jego wpływ na króla. Hrabia de Meulan Waleran IV przekonuje króla, aby pozbył się biskupa i jego wielu stronników. 24 czerwca 1138 roku Roger zostaje wezwany przed obliczem króla, na dwór królewskim do Oxfordu. Wraz ze swoim bratankiem, biskupem Lincoln i Ely. Roger jest publicznie oskarżony. Naturalny syn Roger zwany "Zły" i jego bratanek Aleksander zostają aresztowani. Neel, uciekł i schronił się na zamku swojego wuja w Devizes. Król Stefan obległ zamek i zagroził powieszeniem Rogera. Biskupa skapitulował. Król zarządził konfiskatę wszystkich zamków biskupa: Sherborne, Malmesbury i Salisbury.

Henryk z Blois, biskup Winchester, brat króla Stefana, wystosował protest przeciwko aresztowaniu biskupów. Na soborze w Winchester, król wezwany przed oblicze soboru odparł zarzuty i stwierdził: ... że nie zatrzymał biskupa Rogera z Salisbury jako biskupa, ale jako nielojalnego ministra. Odwołany Roger wrócił do Salisbury, gdzie zmarł na gorączkę krwotoczna 11 grudnia 1139 roku.

Choć Roger z Salisbury jest najbardziej znany w Anglii, ze swojej pracy jako ministra króla Henryka I i Stefana, był znany również jako biskup Salisbury. Był bardzo zaangażowany w zarządzaniu swoją diecezją. Wydaje się, że to on, a nie jego poprzednik biskup Osmond, utworzył system łapówek i płatnych godności w jego kapitułe. Mimo afery łapówkarskiej, biskup odbudował katedrę i ją powiększł. Przebudowł dawny królewski zamk. Ponadto wzniósł zamek w Sherborne Devizes Malmesbury.

Roger jest najbardziej znany ze swoich świeckich. To on zorganizował i zreformował system rządów Anglii po zarządzaniu improwizacje wprowadzonych po Norman Conquest. Stworzył scentralizowany rządniezależnych funkcjonariuszy domu królewskiego, trwające od wielu wieków. On miał tyle siły w rękach był regularnie opisanych przez sekunda po współczesnych kronikarzy "Król" w królestwie. Niejednokrotnie opisano lidera Vigilante, ale wydaje się, że ta funkcja w Henryka II.

Zabepieczaył swoich bratanków: Alexander Lincoln (zmarł w 1148 roku) i Neel Ely (zmarł w 1169 roku). Alexander otrzymał biskupstwo Adelelm, a Neel otrzymał skarbnikiem. Jego syn Roger został kanclerzem. Syn Neel Ely, Richard Fitz Neel (zmarł w 1198 roku), został administrator i biskupem Londynu.

Był także dobroczyńcą zakonu augustianów, patronem wielu ich opactw. Był dobroczyńcą klasztoru św Frideswide Oxford.

Miał konkubinę Matilde Ramsbury, z którą doczekał się syna, Roger le Pauvre (Roger le Poer, Roger Pauper) nazwany "Młodym". Brał udział w rządach swego ojca, i został mianowany kanclerzem króla Stefana I w latach 1135-1139. Jego późniejsze życie nie jest znane.

Żródła:

Roger of Salisbury w "WikipediA" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk

26-06-2022