William III de Mandeville (zmarł w Rouen/Gisors/Le Vaudreuil] Normandia 14 listopada 1189 roku) herb
Drugi syn Geoffrey FitzGeoffrey de Mandeville, II hrabiego Essex i Rohese de Vere, córki Aubrey II de Vere.
III hrabia Essex od 14 lub 16 października 1166 roku do 14 listopada 1189 roku, hrabia d'Aumâle od 1180 roku do 14 listopada 1189 roku, justiciars i I minister Królestwa Anglii od 1189 roku do 14 listopada 1189 roku.
14 stycznia 1179/1180 roku w Pleshy, w Essex Hawise Blois-Champagne (zmarła 11 marca 1214 roku), hrabiny d'Aumâle, córka i dziedziczka Williama Blois-Champagne, hrabiego d'Aumâle i Cecylii fitz Duncan, córki i dziedziczki Williama fitz Duncan [II małżeństwo zawarte 3 lipca 1190 roku William de Forz (zmarł w 1195 roku) hrabia d'Aumâle; III małżeństwo zawarte około lipca 1196 roku Baldwin de Béthune (zmarł w Burstwick, Holderness z 13 na 14 października 1212 roku) senior de Choques, hrabia d'Aumâle].
Po śmierci ojca, od 1144 roku, William wychował się na dworze hrabiego Flandrii, a po śmierci swojego starszego brata Geoffreya w 1166 roku został III hrabia Essex i powrócił do Anglii, gdzie spędzał wiele czasu na dworze króla Henryka II. Pozostał wierny wasalem królewskim podczas powstania znanej jako bunt młodego króla w latach 1173-1174.
W 1177 roku został krzyżowcem, i towarzysząc hrabiemu Filipowi z Flandrii wyjechał na krucjatę. Filip próbował zdobyć tron Królestwa Jerozolimy, ale został pobity. Następnie dwa lata walczył o Księstwo Antiochii podczas oblężenia Charima. Jesienią 1178 roku William wrócił do Anglii.
W 1180 roku ożenił się z Hawise, córka i dziedziczka Wilhelma, hrabiego de Aumale, który zmarł w roku poprzednim. Wszedł w posiadanie swoich ziem, zarówno w Normandii i Anglii, wraz z tytułem hrabiego Aumale (Albemarle jak to się czasem nazywa).
Pod koniec panowania Henryka II, William walczył w wojnach przeciwko Francuzom. Po śmierci króla Henryka II, złożył hołd lenny nowemu królowi Ryszardowi I. Za hołd, król Ryszard I mianował go jednym z dwóch justiciars Anglii, w trakcie krucjaty jaka przygotował Ryszard I. Po objęciu urzędu William w niedługi czas zmarł w Rouen. Pochowany został na Mortemar opactwa w Normandii, założona przez jego przodków Mandeville.
Żródła:
William de Mandeville, 3rd Earl of Essex w "WikipediA" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
WILLIAM de Mandeville Earl of Essex w "MedLands" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
William de Mandeville w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk