William "Młody" Le Maréchal (urodzony w Normandii około 1190 roku, zmarł w Fawley, Buckinghamshire, 6 kwietnia 1231 roku) herb
Syn Sir Williama I "Starego" Maréchal [William the Maréchal, Williame le Mareschal], I hrabiego of Pembroke i Striguil, gubernatora Anglii, Lorda Marszałka i Izabel Eysteinsson de Clare, IV hrabiny of Pembroke i Striguil, córki Richarda Eysteinsson de Clare "Strongbow", II hrabiego Pembroke.
Regent Anglii od 1216 roku do 1219 roku. Lord Marszałek Anglii jako William II od 14 maja 1219 roku do 6 kwietnia 1231 roku, Justiciar Irlandii od 1224 roku do 1226 roku, II earl of Pembroke jako William II od 1219 roku do 6 kwietnia 1231 roku.
Przed 24 września 1215 roku lub 6 listopada 1204 roku, kontrakt 9 lipca 1214 roku poślubił Alice de Béthune (urodzona w Anglii, około 1196 roku, zmarła w 1216 roku), córkę Baldwina de Béthune, hrabiego d'Aumale, seniora de Chacques i Hawise de Mandeville, hrabiny d'Aumâle, córki Williama I, earla of York, III earla of Aumale. 23 kwietnia 1224 roku poślubił Eleonorę Plantagenet (Gâtinais-Anjou) (urodzona w Gloucester, w 1215 roku, zmarła w Montargis, Francja, 13 kwietnia 1275 roku), córkę Jana "bez Ziemi" Plantagenet (Gâtinais-Anjou) króla Anglii i Izabela Taillefer d'Angouleme, córki Aymera Taillefera, hrabiego d'Angoulme.
William należała w 1215 roku do dwudziestu pięciu angielskich baronów, którzy wystapili przeciwko królowi Janowi "bez Ziemi" i 15 czerwca 1215 roku zmusili króla Jana I w Runnymede do podpisania Magna Carta Liberatum. Zbuntowani baronowie zostali przez papieża ekskomunikowani, a wcześniej podpisana karta wolności została prawnie nieważna. W konsekwencji, w 1216 roku William "Stary" (ojciec Williama II) wysunął francuskiego księcia Ludwika "Lwa" na tron angielski. Śmierć króla Jana Ziem w październiku 1216 roku doprowadzić do zmiany sytuacji, ponieważ bunt baronów pod przewodnictwem earla Williama "Starego" był skierowany wyłącznie przeciwko osobie króla Jana. W marcu 1217 roku młody władca Henryk III, wystąpił z wojskiem na czele których stanął Williamowi przeciwko wojskom pretendenta do tronu angielskiego Ludwikowi Francuskiemu. 20 maja 1217 roku w bitwie pod Lincoln wojska księcia Ludwika Francuskiego zostały pokonanene i w konsekwencji został zmuszony we wrześniu 1217 roku zmuszone do opuszczenia wyspy.
Po śmierci ojca w 1219 roku William przejął tytuły ojca. Jako earl of Pembroke i Lord Marszałek i czasowo Justiciar Irlandii, był jednym z najpotężniejszych baronów za panowania króla Henryka III. Najpotężniejszym możnowładcą stał się, gdy zawarł drugie małżeństwo. W walce z walijskim królem Llywelynem mógł w 1223 roku zająć zamek w Cilgerran i w Llansteffan, a w 1226 roku zamki: Cardigan i Carmarthen po podboju Walii. Następnie walczył w Irlandii przeciwko Hugh de Lacy, I hrabiego Ulsteru. W 1230 roku zainicjował małżeństwo swojej siostry Isabelle z bratem króla, księciem Ryszardem z Kornwalii.
W 1231 roku zmarł i został pochowany w Temple Church. Matthew z Paryża został podejrzany o otrucie earla, za sprawą regenta Huberta de Burgh.
Le Maréchal był dwukrotnie żonaty: pierwsze małżeństwo zawarte w 1214 roku z Alice de Bethune, córką Baldwina de Bethune, drugie w 1224 roku z Eleonor Plantagenet, córką króla Jana I "bez Ziemi". Oba małżeństwa były bezdzietne, więc jego schedę i tytułu przejął młodszy brat, Richard Le Maréchal (zmarł 16 kwietnia 1234 roku).
Żródła:
William Marshal w "WikipediA" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
WILLIAM Marshal w "MedLands" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
William Marshal w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
William "The Younger" Marshall w "rootsweb" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
20-05-2020