Albrecht II "Chromy, Kulawy, Mądry" Habsburg (urodzony na zamku Habsburg [Habichtsburg], 12 grudnia 1298 roku, zmarł na zamku Hofburg w Wiedniu, 20 lipca 1358 roku) herb
Syn Albrechta I "Jedookiego" Habsburga, wikariusz Austrii, hrabiego Habsburga i Kyburga, landgrafa Alzacji, hrabiego Marchii Wendyjskiej i Port Naon, księcia Austrii, Styrii, Karnioli, króla Niemiec i Elżbiety Meinhardyn de Görtz Tyrolskiej, córki Meinharda IV (II, V) Meinhardyn de Görtz, hrabiego Gorycji i Tyrolu.
Hrabia Pfirtu od 15 lutego 1324 roku do 20 lipca 1358 roku, współwładca Austrii i Styrii jako Albrecht II i książę Austrii Przedniej jako Albrecht VI, hrabia Habsburga i Kyburga, langraf Alzacji od 13 stycznia 1330 roku do 17 lutego 1339 roku, książę Karyntii, Krainy i południowego Tyrolu od 2 maja 1335 roku do 20 lipca 1358 roku, książę Austrii i Styrii od 17 lutego 1339 roku do 20 lipca 1358 roku.
26 marca 1324 roku w Wiedniu poślubił Joannę von Pfirt (urodzona w Bazylei w Szwajcarii, około między 1300 a 1310 rokiem, zmarła na zamku Hofburg w Wiedniu, 15 listopada 1351 roku), hrabinę Pfirtu i i Rougemontu, córkę Ulryka III, hrabiego Pfirtu (Ferrette) i Joanny de Montfaucon, córki Rajnolda (Renauda) de Montfaucon Burgundzkiego, hrabiego Montbéliard (Mömpelgard).
W marcu 1330 roku zachorował i do końca życia miał niesprawną rękę i nogi. Cierpiał wówczas na zapalenie wielostawowe, które w drugiej połowie życia praktycznie uniemożliwiło mu poruszanie się i zyskało mu przydomek Chromego, Kulawego. Musiał być noszony na specjalnym krześle dźwiganym przez służbę lub zawieszonym między dwoma końmi. Zwany był także Mądrym.
Urodził się 12 grudnia 1298 roku w rodowym zamku Habsburg (Habichtsburg). Początkowo był przeznaczony do kariery duchownej i otrzymał staranne wykształcenie. W wieku 15 lat został wybrany na biskupa Pasawy. Dzięki prawom małżonki Joanny von Pfirt, którą poślubił w maju 1324 roku wszedł w posiadanie hrabstwa Pfirtu. Po śmierci starszego brata Leopolda w 1326 roku objął władzę w księstwie austriackim, jako że najstarszy z braci Fryderyk, król rzymski, przebywał w cesarskiej niewoli.
Albrecht nie starał się o koronę królewską. Był pierwszym Habsburgiem, który związał się trwale z Austrią. Powiększał rodowe posiadłości. Po śmierci Fryderyka w styczniu 1330 roku Albrecht poparł cesarza, który zatwierdził go razem z najmłodszym bratem Ottonem jako współrządców w księstwach Austrii i Styrii (panował tam jako Albrecht II) oraz w rodowych posiadłościach Habsburgów, tzw. Austrii Przedniej (jako hrabia Habsburga Albrecht VI).
Po śmierci eks-króla Czech Henryka Karynckiego, 2 maja 1335 roku cesarz nadał Albrechtowi i Ottonowi księstwo Karyntii z Krainą (lecz bez Marchii Windyjskiej, którą otrzymał Rudolf IV) oraz południowy Tyrol jako wygasłe lenno Rzeszy. Od śmierci Ottona w 1339 roku Albrecht władał samodzielnie. Wówczas zaczął rezydować w Wiedniu. Starał się prowadzić pokojową politykę, ale w latach 1351-1355 prowadził wojnę z Zurychem. Zagrożeniem dla dynastii był brak potomstwa, więc Albrecht wraz z żoną udali się na pielgrzymkę do Akwizgranu, by modlitwą wesprzeć starania o potomków.
25 listopada 1355 roku wydał statut rodzinny, regulujący zasady sukcesji w Domu Austriackim, który stał się podstawą późniejszej Sankcji pragmatycznej cesarza Maksymiliana I.
Zmarł 20 lipca 1358 roku w zamku Hofburg w Wiedniu i spoczął u boku małżonki w klasztorze kartuzów w Gaming. Później szczątki Albrechta przeniesiono do tamtejszego kościoła parafialnego, by w 1985 roku złożyć je na powrót w odbudowanej kartuzji.
Żoną Albrechta II, księcia Austrii, została 15 lutego 1324 roku (w Wiedniu): Joanna, córka i dziedziczka Ulryka III, hrabiego Pfirtu (Ferrette), oraz jego żony Joanny, córki Rajnolda (Renauda) Burgundzkiego, hrabiego Montbéliard (Mömpelgard). Albrecht doczekał się sześciorga dzieci.
Żródła:
"RÓŻNE DYNASTIE XIII-XV w."- autor: Przemysław Jaworski - 2018
Albrecht II Kulawy w "Wikipedia"
16-06-2022