Albrecht VI "Hojny, Szczodry, Rozrzutny" Habsburg (urodzony w zamku Hofburg w Wiedniu, 18 grudnia 1418 roku, zmarł w Wiedniu, 2 grudnia 1463 roku) herb
Młodszy syn Ernesta I "Żelaznego" Habsburga, arcyksiążę Styria, Karyntia, Kraina, Marchii Wendyjskiej, część hrabstwa Gorycji i hrabia Tyrolu (Austria Wewnętrzna) i Cymbarki Piastównej Mazoweickiej, córki Ziemowita IV Piasta, księcia czerskiego, rawskiego i liwskiego, płockiego, gostynińskiego, sochaczewskiego, wiskiego i na Płońsku, księcia całego Mazowsza, księcia bełskiego, obwołanego królem Polski.
Książę Austrii Wewnętrznej (Styrii, Karyntii, Krainy, Marchii Windyjskiej i Istrii, Triestu od 10 czerwca 1424 roku do 1435 roku, książę Austrii Przedniej od 1446 roku do 6 stycznia 1453 roku, arcyksiążę Austrii Przedniej od 6 stycznia 1453 roku, do 1457 roku, książę Górnej i Dolnej Austrii od 1457 roku do 21 sierpnia 1458 roku, książę Górnej Austrii od 21 sierpnia 1458 roku do 26 grudnia 1462 roku, książę Górnej i Dolnej Austrii od 26 grudnia roku do 2 grudnia 1463 roku.
W Böblingen, w sierpniu 1452 roku poślubił Matylde Wittelsbach von der Pfalz (urodzona w zamku Heidelberg, 7 marca 1419 roku, zmarła w zamku Heidelberg, 22 sierpnia 1482 roku), córkę Ludwika III "Brodatego" Wittelsbacha, księcia-elektora Palatynatu Reńskiego i Matyldy Arduin Sabaudzkiej, córki Amadeusza Arduinity Sabaudzkiego, tytularnego księcia Achaii, seniora Piemontu.
Młodszy brat Fryderyka V, późniejszego cesarza Niemiec.
Po śmierci ojca w 1424 roku Albrecht VI miał 6 lat i wspólnie ze starszym bratem Fryderykiem V odziedziczył Austrię Wewnętrzną (Styria, Karyntia, Kraina z Marchią Windyjską i Istria z Triestem), lecz z uwagi na wiek bracia pozostawali pod regencją stryja, Fryderyka IV, hrabiego Tyrolu. Po odzyskaniu kontroli nad ojcowizną w 1435 roku Fryderyk V całkowicie odsunął Albrechta od rządów. Opieka wygasła, gdy osiągnął pełnoletniość w 1436 roku. Zawarł wówczas z bratem umowę, zgodnie z którą mieli wspólnie rządzić Austrię Przednią (najstarsze rodowe dobra Habsburgów, rozproszone w Szwajcarii, Szwabii i Alzacji), będącą w istocie częścią posiadłości linii tyrolskiej. Do tego jednak nie doszło, ponieważ jego brat Fryderyk V objął rządy nad Styrią samodzielnie.
Głową rodu Habsburgów był w tym czasie (do 1439 roku) książę Albrecht V, który w 1438 roku został wybrany królem Niemiec i cesarzem. 6 stycznia 1453 roku koronowany krótko wcześniej na cesarza starszy brat podniósł Albrechta VI do godności arcyksięcia. Zmarł rok później w trakcie wojny z Turcją, pozostawiając syna, Władysława V 'Pogrobowca". W tym samym roku zmarł też Fryderyk IV Habsburg, pozostawiając syna, Zygmunta.
Książę Styrii Fryderyk V został wówczas głową dynastii i przejął opiekę nad Władysławem oraz Zygmuntem. 6 kwietnia 1440 roku został też wybrany we Frankfurcie na króla Niemiec, jako Fryderyk III. W 1446 roku tyrolskie stany wymusiły na nim zwolnienie Zygmunta spod opieki, tak by mógł samodzielnie rządzić Tyrolem. Fryderyk V nie dopuszczał Zygmunta do władzy, ponieważ chciał utrzymać w swoim ręku Tyrol, który przynosił mu liczne dochody. Szlachta tyrolska dążyła natomiast do osadzenia Zygmunta na tronie sądząc, iż będąc w młodym wieku i nie posiadając doświadczenia politycznego nie będzie ograniczał jej przywilejów, zachowując wdzięczność za udzielone poparcie.
Po śmierci Władysława "Pogrobowca" i wymarciu linii albertyńskiej w 1457 roku Albrecht przekazał Austrię Przednią kuzynowi z linii tyrolskiej, Zygmuntowi (synowi Fryderyka IV), uzyskując od niego w zamian rezygnację z ubiegania się o schedę po zmarłym, a następnie przyjął tytuł księcia Górnej i Dolnej Austrii (powyżej i poniżej Anizy). Doprowadziło to do wybuchu wojny z cesarzem, który jako starszy z braci rościł pretensje do całości habsburskiego dziedzictwa.
Zygmunt przejął rządy tylko nad Tyrolem, mimo iż po ojcu powinien objąć również Austrię Przednią. Fryderyk V nadał ją jednak Albrechtowi VI. Dopiero wówczas Albrecht VI rozpoczął samodzielne rządy. W 1452 roku, mając 34 lata, ożenił się z Matyldą von der Pfalz. Założył także uniwersytet we Fryburgu.
Po śmierci Władysława "Pogrobowca" doszło w 1457 roku do otwartego konfliktu między Albrechtem VI a jego bratem Fryderykiem V o panowanie nad rejonem Austrii zwanym "nad i pod Anizą". Albrecht uważał siebie za następcę Władysława i przybrał tytuł władcy Austrii "nad i pod Anizą". Jego brat Fryderyk, będący cesarzem, odrzucił jego pretensje, ale Albrecht, nie zważając na to, od 1458 roku mianował się władcą Austrii nad Anizą (Górnej Austrii).
21 sierpnia 1458 roku stanął między braćmi traktat, przyznający Górną Austrię (powyżej Anizy) Albrechtowi VI, a Austrię Dolną z Wiedniem Fryderykowi, wkrótce jednak wojna rozgorzała na nowo. Po skutecznym oblężeniu brata Fryderyka i jego rodziny w wiedeńskim zamku w 1462 roku 26 grudnia zmusił go do przekazania władzy w Dolnej Austrii.
Spór z bratem uwidocznił się w pełni w czasie wojny badeńsko-palatynackiej o arcybiskupstwo Moguncji. Brał w niej udział także Ulryk V Wirtemberski. Albrecht VI opowiedział się po stronie przeciwników cesarza. Wojna zakończyła się zwycięstwem cesarza w bitwie pod Seckenheim 30 czerwca 1462 roku.
Albrecht VI zmarł po kilkudniowej chorobie 2 grudnia 1463 roku w Hofburgu, mając 45 lat. Jego niespodziewana śmierć pomogła cesarzowi Fryderykowi w walce o panowanie nad całością habsburskich ziem tylko tymczasowo. Nowo wybrany węgierski król Maciej Korwin zdobył Styrię i Dolną Austrię. W 1485 roku opanował także Wiedeń, dokąd przeniósł stolicę swojego państwa. Fryderyk zmarł w 1493 roku - 30 lat po Albrechcie VI.
Żródła:
Albrecht VI Habsburg w "Wikipedii"
"HABSBURGOWIE - XV-XIX WIEKU"- autor: Przemysław Jaworski - 2018
16-06-2022
22-05-2022