Leopold I "Dostojny, Sławny" Habsburg (urodzony w wiedeńskim Hofburgu, [14 sierpnia?] 1290 roku, w 1292 lub 1293 roku, zmarł w Strasburgu, 28 lutego 1326 roku) herb

Syn Albrechta I "Jednookiego" Habsburga, wikariusza Austrii, hrabiego Habsburga i Kyburga, landgrafa Alzacji, hrabiego Marchii Wendyjskiej i Port Naon, księcia Austrii, Styrii, Karnioli, króla Niemiec i Elisabeth Meinhardyn de Görtz, córki Meinharda IV (II, V) Meinhardyn de Görtz, hrabiego Gorycji i Tyrolu.

Książę Austrii i Styrii od 1 maja 1308 roku do 28 lutego 1326 roku, wikariusza Rzeszy.

26 maja 1315 roku w katedrze w Bazylei poślubił Katarzynę Arduinici Sabaudzką (urodzona około 1292 roku lub między 1297 a 1304 rokiem, zmarła w Rheinfelden, 30 września 1336 roku), córkę Amadeusza V "Wielkiego" Arduinidy, hrabiego Sabaudii i Marii Pépinnide-Caroling-Reginar, córki Jana I "Zwycięskiego" Pépinnide-Caroling-Reginar, księcia Brabancji.

Podobnie jak jego brat Fryderyk III "Piękny" otrzymał imię nawiązujące do dynastii Babenbergów, która rządziła Austrią przed Habsburgami.

Po śmierci ojca w 1308 roku i matki w 1313 roku stał się jednym z najważniejszych przedstawicieli dynastii. Dążył do zdemaskowania zabójcy ojca i do zbliżenia z Luksemburgami. Uczestniczył we włoskiej wyprawie cesarza Henryka VII.

21 listopada 1298 roku wraz ze starszymi braćmi Rudolfem i Fryderykiem objął jako Leopold I władzę w Austrii i Styrii, a od śmierci ojca w 1308 roku zarządzał również habsburskimi dobrami rodowymi w Szwajcarii, Szwabii i Alzacji (tzw. Austria Przednia).

Po śmierci cesarza starał się, by tron niemiecki objął jego brat Fryderyk "Piękny". Po śmierci Rudolfa w 1307 roku i obiorze Fryderyka na tron niemiecki w 1314 roku władał austriackimi krajami niemal niepodzielnie. Przez całe życie pozostał wiernym stronnikiem starszego brata i jednym z najzacieklejszych przeciwników cesarza Ludwika IV.

Podczas elekcji 19-20 października 1314 roku wybrano na króla niemieckiego Ludwika Bawarskiego i Fryderyka "Pięknego". Pomiędzy pretendentami doszło do wojny. Ludwika Bawarskiego poparli Szwajcarzy, którzy pokonali wojska habsburskie w bitwie pod Morgarten w 1315 roku. Leopold spóźnił się na pole rozstrzygającej bitwy pod Müldorf. Fryderyk "Piękny" przegrał bitwę i wraz z młodszym bratem Henrykiem dostał się do niewoli Ludwika Bawarskiego. Leopold starał się o uwolnienie braci. Prowadził także rozmowy z kurią papieską i dworem francuskim o francuskiej kandydaturze na tron niemiecki. Przy okazji Leopold chciał uzyskać dla siebie urząd wikariusza Rzeszy. Wkrótce po pojednaniu Ludwika Bawarskiego z Fryderykiem "Pięknym" Leopold zmarł prawdopodobnie.

Po klęsce Habsburgów pod Mühldorfem (28 września 1322 roku) i uwięzieniu Fryderyka negocjował z cesarzem jego uwolnienie i w tym celu przekazał Ludwikowi IV regalia Rzeszy. Pertraktacje zakończyły się jednak fiaskiem i do 1325 roku Fryderyk pozostawał w bawarskiej niewoli.

Leopold zmarł 28 lutego 1326 roku w Strasburgu z powodu choroby serca i spoczął w klasztorze klarysek i franciszkanów w Königsfelden, stanowiącym pierwszą dynastyczną nekropolię Habsburgów. W 1770 roku szczątki Leopolda oraz innych pochowanych tam potomków dynastii zostały przeniesione do klasztoru benedyktynów pw. św. Błażeja w Schwarzwaldzie, a w 1807 roku ostatecznie spoczęły pod głównym ołtarzem klasztoru benedyktynów pw. św. Pawła w Laventhal.

Żoną Leopolda I, księcia Austrii, została w 1315 roku Katarzyna, córka Amadeusza V "Wielkiego", hrabiego Sabaudii, z którą miał dwie córki.


Żródła:

"RÓŻNE DYNASTIE XIII-XV w."- autor: Przemysław Jaworski - 2018


Leopold I Sławny w "Wikipedia"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk

15-06-2022