Leopold III "Święty, Łagodny, Pobożny" Luitpolding-Babenberg (urodzony w Gars, koło Melku, około 29 września 1073 roku, zmarł w Wiedniu, 15 listopada 1136 roku) herb
Syn Leopolda II "Pieknego, Przystojnego" Luitpolding-Babenberg, margrabiego Austrii i Idy [Ithy] Dipolding-Rapotonids of Cham, córki Rapoto IV Dipolding-Rapotonids, hrabiego of Cham i Matyldy von Wels-Lambach, córki Hermann I, hrabiego of Kastl.
Margrabia Austrii od 12 października 1095 roku do 15 listopada 1136 roku.
Przed 1103/1104 rokiem poślubił Adelheidę von Perg (urodzona około 1078 roku, zmarła przed 1105 roku), córkę Walchuna I von Perg und Machland i Adelheid. W 1106 roku poślubił Agnes von Waiblingen Salickiej [Agnes of Germany, Agnes of Poitou, Agnes of Saarbrücken] (urodzona w lecie między 1072 a 1073 rokiem, zmarła w Klosterneuburgu, 24 września 1143 roku), córkę Henryk IV Salickiego, króla Niemiec, świętego cesarza rzymskiego, króla Italii, króla Burgundii i Berty Sabaudzkiej, córki Ottona I, markiza de Susa e Moriana, hrabiego de Chablais, hrabiego Sabaudii i Aosty.
Był jednym z najwybitniejszych Babenbergów był margrabia Leopold III, rządzący Marchią w latach 1095-1136.
Leopold urodził się w Gars, koło Melku, prawdopodobnie w 1073 roku, jako syn margrabiego Leopolda II i Idy Formbach-Ratelnberg. Wychowywał się w diecezji pasawskiej, gdzie biskupem był święty Altman, jeden z naj-zagorzalszych obrońców papieża, świętego Grzegorza VII, w jego sporze o inwestyturę z cesarzem Henrykiem IV w latach 1084-1105. Biskup Altman stał się również jednym z najważniejszych, obok rodziców, wychowawców dorastającego Leopolda, który po śmierci ojca w 1095 roku przejął samodzielnie władzę w Austrii.
Czterdziestoletnie rządy Leopolda to czas, w którym nareszcie nastał pokój. Dzięki temu kraj mógł się bez przeszkód rozwijać tak pod względem gospodarczym, jak i duchowo-religijnym. Ponieważ spór pomiędzy następcami Grzegorza VII a cesarzem Henrykiem IV oraz jego synem Henrykiem V trwał nadal, margrabia, mimo iż nadrzędnymi dla niego celami były doprowadzenie do kompromisu i zakończenie walk, stał twardo po stronie papiestwa, za co został nazwany później "synem świętego Piotra". W końcu w 1122 roku, również dzięki jego pośrednictwu, doszło do podpisania tak zwanego konkordatu wormackiego, kończącego kilkudziesięcioletni spór. Leopold dbał też o Kościół w samej Austrii. Postawił kilka nowych świątyń, a także ufundował klasztory w Mariazell, gdzie sprowadził benedyktynów i gdzie do dziś istnieje słynne sanktuarium maryjne, w Heiligenkreuz (Święty Krzyż) dla cystersów oraz w Klosterneuburgu, gdzie umieścił kanoników regularnych.
Dzięki sprawiedliwym rządom zyskał ogromną sławę, do tego stopnia, że gdy w 1125 roku zmarł cesarz Henryk V, to właśnie Leopoldowi zaproponowano koronę cesarską. Tej jednak nie przyjął, bowiem chciał nadal służyć powierzonemu swojej opiece ludowi austriackiemu i wzmocnieniu katolicyzmu w kraju.
Żoną Leopolda była Agnieszka, siostra cesarza Henryka V (stąd również Leopold miał pewne prawa do tronu cesarskiego), z którą przeżył wiele lat w bardzo udanym małżeństwie. Mieli osiemnaścioro dzieci, z których większość dożyła wieku dorosłego i zaznaczyła się w historii na różne sposoby. Dwaj synowie zostali biskupami, Otto w Fryzyngii, gdzie zasłynął również jako znakomity historyk Kościoła i kronikarz czasów Fryderyka "Barbarossy", a Konrad w Pasawie, skąd przeniósł się na arcybiskupstwo w Salzburgu. Inni trzej synowie następowali po sobie jako władcy Austrii, najpierw rywalizujący ze sobą Adalbert II Pobożny i Leopold IV, a później, już z tytułem księcia, Henryk II "Jasomirgott". Natomiast córki Leopolda i Agnieszki zostały bardzo dobrze wydane za mąż, między innymi Judyta za margrabiego Montferrat, Gertruda za księcia, a później króla czeskiego Władysława II Przemyślidę, a Agnieszka za księcia polskiego Władysława II "Wygnańca".
Leopold III zmarł 15 listopada 1136 roku prawdopodobnie wskutek nieszczęśliwego wypadku podczas polowania. Pochowany został w krypcie kościoła w Klosterneuburgu, gdzie jego ciało spoczywa po dzień dzisiejszy. Pokojowe i sprawiedliwe rządy oraz gorliwa pobożność, jaką odznaczał się przez całe swoje życie, sprawiły, że nie tylko długo był opłakiwany przez lud, ale również zaczęto modlić się do niego jako do świętego. Kult ten rozszerzał się i pogłębiał systematycznie, aż w końcu w 1485 roku papież Innocenty VIII dokonał oficjalnej kanonizacji Leopolda, który od 1663 roku jest również patronem całej Austrii.
Ikonografia przedstawia świętego najczęściej w koronie władcy z kościołem w ręku, a często także z koszem chleba, symbolem przypominającym fakt, że margrabia był budowniczym kościołów i wyróżniał się miłosierdziem. Na innych wizerunkach można go zobaczyć w szatach książęcych, z kapeluszem margrabiowskim na głowie, z chorągwią i tarczą z godłem Austrii. Czasem też z żoną Agnieszką i dziećmi, niekiedy zaś jako człowieka modlącego się do Matki Bożej, do której zawsze miał gorące nabożeństwo, lub w chwili znalezienia po latach welonu swojej żony, który według legendy został porwany pewnego dnia przez wiatr; w tym to momencie miała się mu ukazać Maryja, która nakazała, aby wybudował w tym miejscu klasztor w Klosterneuburg.
Wspomnienie liturgiczne świętego Leopolda - 15 listopada. Patron: Austrii, Wiednia, Dolnej Austrii, wspólnie ze św. Florianem Górnej Austrii.
Modlitwa:
Boże, który rządzisz całym światem, Ty obdarzyłeś świętego margrabiego Leopolda darami Twojego Ducha, dzięki którym służył on wiernie Kościołowi Świętemu, sprawiedliwie władał ludem sobie powierzonym oraz oddał się bez reszty swojej rodzinie. Prosimy, obdarz nas poprzez jego wstawiennictwo łaską rozpoznania i wiernego wykonywania zobowiązań, jakie stawiasz przed nami, oraz umiejętnością dostrzegania Twojego Ducha w świecie. Prosimy o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Żródła:
"LEKSYKON - ŚWIĘCI WŁADCY" - Jerzy Adam Świędziński, 2009
Leopold III Święty w "Wikipedii"
Leopold III. (Österreich) w "Wikipedii"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
19-04-2022