Alaina IV "Młodszy" Cornouaille-Fergent (urodzony w Châteaulin, około 1070 roku, zmarł w Redon, 13 października 1119 roku) herb
Syn Hoël II (V) Cornouaille-Fergent, hrabiego Kornwalii, de Nantes i de Leon, księcia de iure uxoris Bretanii, księcia-regenta Bretanii i Hawise [Jadwigi] de Rennes (de Bayeux) Bretońskiej, córki Alana III de Rennes (de Bayeux), księcia Bretanii.
Hrabia Kornwalii, Rennes, Nantes i de Leon i książe Bretanii od około 13 kwietnia 1084 roku do 1112 roku.
W Caen, między 1086 a 1088 rokiem poślubił Konstancję FitzRobert Angielską (urodzona między 1061 a 1066 rokiem, zmarła 13 sierpnia 1090 roku), córkę Wilhelma I "Bastarda, Zdobywcy" FitzRobert, księcia Normandy, króla Anglii i Matylda Pépinnide-Caroling-Baudouins Flandryjska, córki Baldwina V "de Lille" Pépinnide-Caroling-Baudouins, hrabiego Flandrii, regenta Francji. W 1093 roku poślubił Ermengardą "Błogosławioną" Ingelger-Anjou (Gâtinais-Anjou) Andegaweńską (urodzona około 1067 roku, zmarła w Redon, 1 czerwca 1146 roku), córką Fulka IV Ingelger-Anjou (Gâtinais-Anjou), hrabiego Andegawenii i Hildegardy [Lanceloty] Rorgonides du Maine, córki Lancelina II Rorgonides du Maine, seniora de Beaugency.
Wszystkie tytuły odziedziczył po śmierci swojego ojca w 1084 roku. W 1086 roku Bretanię najechał król Anglii Wilhelm "Zdobywca" i zmusił Alana do ucieczki z księstwa. W tym samym roku zawarto jednak pokój na mocy którego Alan poślubił Konstancję, córkę Wilhelma i Matyldy z Flandrii. Małżeństwo to nie było szczęśliwe. Konstancja zmarła w 1090 roku. Krążyły plotki, że otruto ją na rozkaz męża. Kronikarz Wilhelm z Malmesbury napisał, że otruto ją, gdyż była zbyt konserwatywna jak na gust bretońskiego dworu.
W 1093 roku Alan ożenił się ponownie. Jego drugą żoną została Ermengarda Andegaweńska, córka hrabiego Andegawenii Fulka IV. Ermengarda uzyskała wielki wpływ na męża. Kiedy ten wyruszył w 1096 roku na wyprawę krzyżową. Sprawowała regencję aż do jego powrotu w 1101 roku.
Alan był stronnikiem króla Anglii Henryka I w jego konflikcie z księciem Normandii Robertem II. W 1106 roku zbrojnie wsparł Henryka i brał udział w bitwie pod Tinchebray. W następnych latach Alan złożył hołd Henrykowi.
Alan był bardzo niepopularnym władcą. W 1112 roku został zmuszony do abdykacji na rzecz syna Conana. Usunął się do klasztoru w Redon, gdzie zmarł w 1119 roku.
Najpierw poślubił Konstancje FitzRobert Angielską, córkę Wilhelma I "Bastarda, Zdobywcy", księcia Normandy, króla Anglii i Matylda Flandryjskiej, córki Baldwina V "de Lille", hrabiego Flandrii, regenta Francji. Z pierwszego małżeństwa nie posiadał poromstwa. Następnie poślubił Ermengardę "Błogosławioną" Andegawenską, córką Fulka IV, hrabiego Andegawenii i Hildegardy du Maine, córki Lancelina II Rorgonides du Maine, seniora de Beaugency. Z drugiego małżeństwa miał kilkoro dzieci.
Żródła:
Alan IV Fergant w "WikipediA"
ALAIN de Cornouaille w "MedLands" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
"KRÓLOWE I KRÓLOWIE WIELKIEJ BRYTANII - od Edgara do Elżbiety II - wszyscy władcy Wielkiej Brytanii"; autor: Przemysław Jaworski - Przemysław Jaworski i Wydawnictwo Novae Res, 2018
Alain IV, duc de Bretagne w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
06-12-2023
27-06-2022
03-06-2020