Charles d'Albert d'Ailly (urodzony w Amiens, 19 marca 1625 roku, zmarł w Paryżu, 4 września 1698 roku) herb
Syn Honoré d'Albert, seniora de Cadenet, I księcia de Chaulnes i para Francji, marszałka Francji, gubernatora Amiens, Pikardii i Boulonnais, ambasadora nadzwyczajnego w Anglii, gubernator Górnej i Dolnej Owernii (Auvergne) i Clairy Charlotte d´Ailly, hrabiny de Chaulnes, seniorki de Picquigny i d´Amiens, de Rayneval i de Magny, córki Philiberta Emmanuela d'Ailly, barona de Picquigny.
Opat du Gard od 1642 roku, III książę de Chaulnes i par Francji, Vidame d'Amiens, senior i baron de Picquigny, senior de Raineval od 21 maja 1653 roku do 4 września 1698 roku, generał porucznik armii od 1655 roku, ambasador w Rzmie w 1667 roku, w 1670 roku i w 1689 roku, pełnomocnik w Kolonii od 1673 roku, gubernator Bretanii od 24 lipca 1670 roku do marca 1695 roku, gubernator Gujenny od 26 marca 1695 roku do 4 września 1698 roku.
Poślubił 11 kwietniu 1655 roku Elisabeth Le Féron (urodzona w 1629 roku, zmarła w Paryżu, 6 stycznia 1699 roku), córkę Jerome Dreux Le Féron, seniora de Savigny i de Lormoi, doradcy parlamentu paryskiego i Barbe Servien de Montigny.
Urodzony prawdopodobnie w Amiens, gdzie otrzymał chrzest w kościele Saint-Rémy 15 czerwca 1625 roku. Jego ojcem chrzestnym został George Villiers, książę Buckingham, a matką chrzestną Henrietta, córk akróla Anglii Karola I Suarta.
Po śmierci ojca, i starszego brata, w 1653 roku został III księciem de Chaulnes, vidame d'Amiens, baronem de Picquigny, seniorem de Raineval.
Był generałem porucznikiem gwardii królewskiej w 1664 roku, ambasadorem w Rzymie przy wyborze papieża Klemensa IX w 1667 roku, gubernatorem Bretonii od 1670 roku. Wrócił do Rzymu w tym samym roku na papieża wybrano Klemensa X. W 1675 roku został wysłany jako minister pełnomocny króla do Kolonii.
Jako naczelny wódz króla w Bretanii, nie mógł stłumić buntu w 1675 roku i zażądał interwencji wojsk królewskich i ukarania buntowników. Brutalne represje, jakie zostały zastosowane, zainspirowały go do powiedzenia: "Drzewa zaczynają opierać się na drogach pod ciężarem, jaki im nadajemy". Mordercza przemoc żołnierzy zachowujących się jak na terytorium wroga zraziła jego ostatnich bretońskich szlacheckich sojuszników i przyniosła mu przydemk "Przeklęty Książę" i "Gruba Świnia".
Obdarzony wielkim apetytem, miał wydatny brzuch i rumianą twarz. Święty Szymon maluje mu taki portret: "Pod korpulencją, grubością, ciężkością, fizjonomią wołu kryje się najdelikatniejszy, najdelikatniejszy umysł, najbardziej zręczny w czerpaniu i forsowaniu jego zalet z całą aprobatą i możliwą finezją...".
18 stycznia 1685 roku parlament Bretonii zarejestrował rozkaz królewski przekazujący admirałowi Francji prerogatywy i obowiązki naczelnego wodza królewskiego w Bretonii, wpływający na marynarkę wojenną u wybrzeży prowincji Bretanii.
Dowodził w Bretonii, kiedy w 1689 roku, z okazji wyboru papieża Aleksandra VIII, został mianowany po raz trzeci ambasadorem w Rzymie.
W 1695 roku został zmuszony do rezygnacji z rządu Bretonii na rzecz Louis-Alexandre de Bourbon, hrabiego Tuluzy, pięcioletniego wówczas bękarta królewskiego, i uzyskał władzę w Gujennie, który zachował aż do śmierci.
Zmarł 4 września 1698 roku w Paryżu, w swoim pałacu Royale, obecnie mieszczącym się pod adresem 9 Place des Vosges, parafia św. Pawła. Został pochowany w kolegiacie Saint Martin de Picquigny, podobnie jak jego bezdzietna żona, która zmarła w Paryżu 6 stycznia 1699 roku. To było w kwietniu 1655 roku, że książę Chaulnes poślubił Elisabeth Le Féron, wdowę po Jacques'u de Stuer de Caussade (urodzony w 1616 roku, zmarł 2 lipca 1652 roku), markizie de Saint Maigrin. Była córką i jedyną spadkobierczynią Dreux Le Féron, rycerza, pana Savigny, Lormoi, doradcy parlamentu paryskiego i Barbe Servien de Montigny.
Tytuł księcia Chaulnes po jego śmierci w 1698 roku odziedziczył daleki krewny, Ludwik August d'Albert d'Ailly (zmarł w 1744 roku), przyszły marszałek Francji.
Rycerz Zakonu Świętego Ducha otrzymany 31 grudnia 1661 roku.
Żródła:
Charles d'Albert d'Ailly w "WikipediA"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Karola d'ALBERT d'AILLY w "Geneanet" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Charles d'Albert d'Ailly w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Famille d'Albert de Luynes "Racines et historie"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
15-07-2024
05-11-2023