Eudon (Éon, Eudes, Odo) I de Rennes [de Bayeux] (urodzony w Saint-Pierre-Quiberon [Penthievre], w 999 roku lub około 1001 roku, zmarł w Cesson-Sévigné, Ille de France, 7 stycznia 1079 roku) herb
Syn Geoffroy I de Rennes [de Bayeux], księcia Bretanii i Havoise (Havise) Ragnvaldsson (Rögnvaldsson) Normandzkiej, regentki Bretanii, córki Ryszarda I "Nieustraszonego, Wielkiego" Ragnvaldsson (Rögnvaldsson), księcia Normandii, regenta Francji.
Koregent Bretanii od 20 listopada 1008 roku do 1034 roku, wicehrabia de Porhoët, hrabia de Penthievre, senior de Saint-Brieuc, de Saint-Malo, de Tréguier i Dol-de-Bretagne, baron de Goëlo, d'Avaugour i de Lamballe od 2 lipca 1035 roku do 7 stycznia 1079 roku, książę-regent Bretanii od 1 październik 1040 roku do 1057 roku.
Poślubił około 1035 roku Orguena (Orguena) [Agnes] de Cornouaille (urodzona w Cornouaille, Ille-et-Vilaine w Bretanii, około 1015 roku, zmarła w Bretanii, około 1078 roku), córkę Alaina "Caignard", hrabiego de Cornouaille i Judith Dinham de Nantes, córki Judicaël de Nantes, hrabiego de Nantes.
Kiedy 20 listopada 1008 roku zmarł książę Geoffrey I, zarówno Eudon, jak i jego starszy brat Alan byli nieletni, który został de iure księciem, podczas gdy Alan III, książę Bretanii, Hawise przyjął rolę regenta, a Ryszard zapewnił sobie rolę Strażnika Bretanii, co zostało odwzajemnione po śmierci Roberta I, księcia Normandii w 1035 roku.
Eudon w 1035 roku wszczął bunt przeciwko Alainowi , po sporze między Eudonem a księciem Alanem III, ich wuj Judicaël, biskup Vannes, podjął arbitraż, a Alan III nadał Eudonowi biskupstwa Saint-Brieuc, Saint-Malo, Tréguier i Dol-de-Bretagne, a także hrabstwa i baronie Penthievre, Goëlo, d'Avaugour i Lamballe. Eudon umieścił swoją stolicę w Lamballe, gdzie zaczął emitować monety we własnym imieniu.
Po śmierci swojego brata, księcia Alana III w 1040 roku, Eudon rządził jako regent Bretanii w imieniu swojego siostrzeńca Conana II, przetrzymując Conana w areszcie. Conan został uwolniony przez swoich zwolenników w 1047 roku. Regencja Eudona powinna była zakończyć się, gdy Conan osiągnął pełnoletność (około 1054 roku), ale Eudon nie zgodził się na zrzeczenie się kontroli nad Księstwem.
W 1054 roku Geoffrey, wicehrabia de Mayenne w stanie Maine, urażony nowymi fortyfikacjami Wilhelma z Normandii w Ambrieres, "zaapelował do Geoffreya, hrabiego Anjou", który "wezwał na pomoc Guy-Williama z Akwitanii i hrabiego Eudo z Bretanii".
Na mocy przywileju datowanego na lata 1056-1060 Eudon ("Eudo") przyznał ziemię "in pago Belvacensi" (Beauvais, Pikardia) opactwu Angers Saint-Aubin. Świadkami byli jego żona Orguen i ich synowie Gausfridus, Alanus Rufus, Willelmus, Rotbertus i Richard (Geoffrey, Alan Rufus, William, Robert i Richard).
W 1056 roku Conan zdobył przewagę w Bretanii, a w 1057 roku schwytał swojego wuja Eudona i uwięził. W tym czasie jego najstarszy syn: Geoffrey "Boterel", nadal walczył z Conanem.
W 1062 roku pomiędzy Conanem i Geoffreyem został zawarty pokój. Eudon, który był już wolny, kontynuował walkę samotnie.
W historiach korzystnych dla rodu Penthievre Eudon jest przedstawiany jako skutecznie rządzący Bretanią w latach 1040-1062. W innych historiach jego rządy kończą się wraz z jego schwytaniem w 1057 roku.
Conan był prawowitym pretendentem do tytułu księcia Normandii, stał się więc poważnym rywalem księcia Williama.
W 1064 roku regent Eudona, Rivallon I z Dol, zaprosili księcia Williama, aby przyłączył się do niego przeciwko Conanowi II, inicjując w ten sposób wojnę bretońsko-normańską w latach 1064-1065, w której Normandia, d'Anjou, Dolna Bretania i Harold Godwinson połączyli siły przeciwko Conanowi II, jak pokazano w trzech panelach gobelinu z Bayeux. Historycy różnią się co do tego, czy za zwycięzcę tego konfliktu należy uznać Williama, czy Conana.
Eudon dostarczył, wyszkolił i wyposażył 5000 żołnierzy bretońskich dla armii Wilhelma "Zdobywcy". Spośród nich 4000 stanowili profesjonaliści, w tym lekka kawaleria, ciężka kawaleria, łucznicy, kusznicy i topornicy; wyszkolił także 1000 poborowych (poborowych) włóczników. Eudon umieścił te wojska na 100 statkach pod dowództwem swoich synów, hrabiego Alana "Rufusa" i hrabiego Briana, i popłynęli z Bretanii, aby dołączyć do sił normańskich gromadzących się w Barfleur, a następnie w gotowości do punktu postojowego Williama w Saint-Valery-sur-Somme przeprawić się przez kanał La Manche.
Pomimo podeszłego wieku Eudon wziął udział w nieudanym buncie w latach 1075-1076 przeciwko księciu Bretanii Hoël II, zorganizowanym przez Geoffreya Grenonata z Rennes i Ralpha de Gaela (świeżo po buncie przeciwko królowi Wilhelmowi w 1075 roku). Hoël II wspierał Wilhelm "Zdobywca", ponownie na krótko umieszczając Eudona i Wilhelma po przeciwnych stronach, co wkrótce zostało rozwiązane, gdy, ku rozczarowaniu Wilhelma, Hoel pogodził się z rebeliantami.
W dniu 7 stycznia 1079 roku w Cesson-Sévigné, wschodnich przedmieściach Rennes, zmarł w wieku około 79 lub 80 lat, Pochowany w katedrze Saint-Étienne de Saint-Brieuc, Saint-Brieuc Côtes-d'Armor w Bretanii.
Ku jego pamięci "Comes Alanus Rufus" (hrabia Alan Rufus), jego drugi syn, podarował majątek opactwu Swavesey w Cambridgeshire za duszę "patris sui Eudonis comitis" (jego ojciec, hrabia Eudon), na mocy niedatowanego statutu, którego świadkiem był "...Ribaldus et Bardulfus fratres comitis
" (Ribald i Bardulf, bracia hrabiego Alana).
Eudes I i jego żona Orguen (Orguen) [Agnes] de Cornouaille mieli ośmioro lub dziesięcio dzieci. Eudes I miał również czworo potwierdzonych lub pięcioro nieślubnych dzieci z Mistresses de Penthievre:
Ribald FitzOdo FitzEudes de Bretagne (urodzony około 1050 roku, zmarł około 1121 roku), I Lord of Middleham i of Spennithorne, po nim potomstwo, założyciel rodu Middleham,
Bodin FitzEudes de Bretagne (urodzony około 1052 roku, zmarł po 1086 roku),
Bardolf [Bardulf] FitzEudes de Bretagne (zmarł około 1120 roku), Lord of Ravensworth, po nim syn, załozyciel rodu Fitzhugh,
(prawdopodobnie) Derien FitzEudes de Bretagne, senior de la Roche-Derien (nie odnaleziono żadnego pierwotnego źródła potwierdzającego pochodzenie tej osoby),
Arnold (Arnald) FitzEudes de Bretagne.
Żródła:
Odo w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
EUDES de Bretagne w "Medievan Lands"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
EUDES de Bretagne w "Medievan Lands"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Eudes Ier de Penthievre w "L'ÉCOSYSTEME GÉNÉALOGIQUE"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
18-12-2023