Jean Guy XII de Montmorency-Laval (urodzony po 1327 roku, zmarł w zamku de Laval, 21 kwietnia 1412 roku) herb
Syn Guy X de Montmorency-Laval, seniora de Laval i de Gavre, barona de Vitré, hrabiego de Caserte, seniora d'Aquigny, de Herouville i de Villemonble i Béatrix Robertyng-Capet-Dreux Bretońskiej, seniorki de Hede, córki Artura II Robertyng-Capet-Dreux, księcia Bretanii i para Francji, hrabiego de Penthievre i de Montfort.
Regent Bretanii od 1 listopada 1399 roku do 14 stycznia 1404 roku, generał-porucznik Bretanii od 9 czerwca 1382 roku do 14 stycznia 1404 roku, baron de Laval i de Vitré, senior du Gavre i d'Acquigny, wicehrabia de Rennes, senior du Désert od 22 września 1348 roku do 21 kwietnia 1412 roku, seniora de Saint Ouën i de Juvigné, senior de iure uxoris de Châteaubriant, XIII senior de Candé, du Lyon-d'Angers, de Chalain, de Chanseaux od 1348 roku do 27 listopada 1383 roku.
Poślubił w 1348 roku Louise de Châteaubriand (urodzona w 1316 lub w 1326 roku, zmarła 27 listopada 1383 roku), seniorę de Châteaubriant, de Candé, du Lyon-d'Angers, de Chalain, de Chanseaux, de Châtillon-en-Vendelais i d' Olivet, córkę Geoffroy VIII de Châteaubriant i Jeanne "Lwicy Bretanii" de Belleville, seniory de Montaigu, córki Maurice IV de Belleville-Montaigu, seniora de Belleville i de Palluau. Poślubił w Meslay-du-Maine, 28 maja 1384 roku Jeanne de Montmorency-Laval-Châtillon (urodzona w Laval, Mayenne, Pays-de-la-Loire, około 1350 roku, zmarła w w Vitré, 27 października 1437 roku), seniorę de Meslay-du-Maine, de Montsurs, de Olivet, de Courbeveille, de Bouere, baronowej de Laval, d'Aubigné, seniorę de Châtillon, de Tinténiac, XI seniorę de Bécherel i de Romillé, córkę Jean de Montmorency-Laval, seniora de Châtillon-en-Vendelais i Isabeau de Tinténiac, córki Jean de Tinténiac, seniora de Tinténiac-Montmuran.
Guy XII de Laval, do 1348 roku jako Jean de Laval (zgodnie z tradycją rodzinną przyjął imię Guy, kiedy odziedziczył spadek po swoim bracie. Zmarł 21 kwietnia 1412 roku w zamku Laval. Senior de Laval, de Vitré, of Gavere, de Châteaubriant (do 1383 roku, na prawie żony), senior de Belleville, hrabia de Caserta, senigor d'Acquigny, de Hérouville i de Villemomble, wicehrabia de Rennes i kasztelan du Désert.
Jego pozycja bogatego pana feudalnego uwikłanego w spory o sukcesję w Księstwie Bretanii w latach 1341-1364, stawiła go w centrum części wojny stuletniej. Jest blisko powiązany z konstablem Bertrandem du Guesclin i Olivierem V. de Clisson, którzy byli bliscy linii Laval z rodu Montmorency: Guy XII był głową rodziny, Olivierem de Clisson jego szwagrem od 1361 roku, a du Guesclin poślubił kuzynkę (która została drugą żoną Guya w 1384 roku).
Guy XII de Laval był drugim synem Guya X de Laval i Béatrix z Bretanii, seniory de Hédé. Jego dziadkiem był książę Artur II. Głową rodu został w 1348 roku wraz ze śmiercią swojego brata Guya XI de Lavala.
W tym samym roku poślubił Louise de Châteaubriant, seniorę de Châtillon-en-Vendelais i d' Olivet, córkę Geoffroya VIII, barona de Châteaubriant i Jeanne de Belleville "bretońskiej tygrysicy"; była siostrą Geoffroya IX de Châteaubriant, który zmarł bezpotomnie w 1347 roku (w tej samej bitwie co Guy).
Wojna stuletnia weszła w fazę spokoju po bitwie pod Crecy (26 sierpnia 1346 roku), a wojna o sukcesję bretońską po bitwie pod La Roche-Derrien (20 czerwca 1347 roku) - zaraza miała swój wpływ nad Europą Zachodnią przez kilka następnych lat. Guy XII przez te lata przebywał w Guyenne, gdzie jego żona była właścicielką majątku.
Po ustąpieniu zarazy i ponownym wybuchu wojny, zwłaszcza katastrofalnej dla Francji bitwy pod Poitiers 19 września 1356 roku, w której 3 września król Jan II został wzięty do niewoli przez Anglików przez Henryka de Grosmont, I książę Lancaster. W październiku 1356 roku rozpoczęło się oblężenie Rennes, Guy XII ponownie pojawił się w Bretanii. Podobnie jak wicehrabia Jean I den Rohan i Charles de Dinan pospieszył do Rennes i dał się zamknąć, podczas gdy Bertrand du Guesclin, który nie zdążył na czas, ukrywał się w okolicznych lasach, a Anglicy wciąż byli zaniepokojeni. Pomimo rozejmu zawartego w Bordeaux za pośrednictwem legatów papieskich w dniu 23 marca 1357 roku, który trwał od Wielkanocy 1357 roku do Wielkanocy 1359 roku, książę Lancaster zwlekał ze zniesieniem oblężenia aż do lata.
Po bitwie pod Auray (29 września 1364 roku), która zakończyła wojnę o sukcesję bretońską, Bertrand Du Guesclin został pojmany przez Johna Chandosa, dowódcę armii angielskiej. Jego okup wynosił 100.000 liwrów. Król Karol V zebrał 40.000 liwrów, resztę Guy de Laval.
W 1370 roku Guy XII otrzymał von Laval otrzymał od króla Karola V polecenie utworzenia dwóch kompanii, które miały za zadanie zapobiegać grabieżom wroga. 4 grudnia tego roku był jednym z dowódców, którzy pokonali Anglików pod dowództwem Roberta Knollesa w bitwie pod Pontvallain. W następnym roku wziął udział w kampanii du Guesclina w Poitou. Kiedy na początku 1373 roku regiony pomiędzy Loarą i Garonną poddały się królowi francuskiemu, Laval, Clisson i Rohan zdobyli La Roche-sur-Yon, które oblegali przez prawie rok. Po tej kampanii powrócił Guy XII z powrotem do swego lenna.
W 1380 roku pośredniczył w pojednaniu między królem Francji Karolem V (zmarł 16 września 1380 roku) a jego jeszcze niedojrzałym następcą Karolem VI i bretońskiego księcia Jana V, co doprowadziło do podpisania traktatu z Guérande 15 stycznia 1381 roku.
W 1382 roku książę, już pojednany z Francją, towarzyszył młodemu królowi Karolowi VI podczas jego kampanii do Flandrii. Guy XII był także w jego świcie de Laval, który brał udział w bitwie pod Roosebeke 7 listopada 1382 roku. Z dalszej kampanii został wycofany, gdyż książę zlecił mu rządzenie Bretanią jako swojemu generałowi-porucznikowi, z prawem zachowywania się jak on sam i udzielania łaski, ustanawiania we wszystkich miejscowościach namiestników i kapitanów oraz udzielania rozejmów.
Pierwszą żona Guy'a XII została Ludwika de Châteaubriant, która zmarła 27 listopada 1383 roku. Guy XII ze związku z Ludwiką doczekał się jedynie syna, którym umrł przed matką, związku z czym baronia de Châteaubriant przeszła w ręce Louisa de Dinan.
Drugą żoną na mocy umowy małżeńskiej zawartej w Meslay 28 maja 1384 roku została kuzynka Guy'a, Jeanne de Laval, córka Jeana de Laval, seniora de Châtillon-en- Vendelais i Isabeau de Tinteniac, wdowy po zmarłym w 1380 roku konstablu Bertrandzie du Guesclin. Małżeństwo wymagało dyspensy ze względu na bliskie pokrewieństwo, dlatego sam król Francji zwrócił się do papieża. Ze związku Guy XII doczekał się czworo dzieci.
Książę Jan V zmarł w 1399 roku, jego syn Jan VI był jeszcze nieletni. Regencję przejęła wdowa po nim, Joanna Nawarrska. Kiedy zapoczątkowano jej ponowne małżeństwo z królem angielskim Henrykiem IV, Jonnna zrezygnowała z funkcji regentki i opiekunki syna na rzecz księcia Burgundii Filipa "Śmiałego" w dniu 19 października 1402 roku. Z kolei książę Burgundii mianował Guy'a XII de Lavala jako swego przedstawiciela, o czym poinformował Jana VI. Zwolniono go dopiero po osiągnięciu pełnoletności Jana VI listem patentowym z dnia 14 stycznia 1404 roku.
Guy XII de Laval zmarł 21 kwietnia 1412 roku w zamku Laval i podobnie jak jego pierwsza żona - został pochowany w Abbaye de Clairmont. Jego druga żona przeżyła go o dobre dwadzieścia lat, zmarła 27 grudnia 1433 roku w Vitré i została pochowana w kościele mniejszościowym w Laval.
Żródła:
Guy XII de Laval w "WikipediA"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Guy XII z Laval w "L'ÉCOSYSTEME GÉNÉALOGIQUE"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
02-12-2023