François [Guy XIV] de Montfort-Laval (urodzony 28 styczniu 1406 roku, zmarł w Châteaubriant, 2 września 1486 roku) herb
Syn Jean [Guy XIII] de Montfort-Laval, hrabiego de Laval i de Vitré, seniora de Laval i de Kergorlay, seniora de Kergolay i Anne de Laval, seniory de Laval i de Vitré, córki Jeana [Guy XII] de Montfort-Laval, hrabiego de Laval, deVitré, de Gavre i de Châteaubriant, seniora de Belleville.
Hrabia de Laval, baron de Vitré, wicehrabia de Rennes, senior de Châtillon, d'Acquigny, d'Aubigné, de Courbeveille, de Montfort, de Gaël, baron de La Roche-Bernard, senior de Tinténiac, de Bécherel i de Romillé od 17 sierpnia 1429 roku do 2 września 1486 roku, kasztelan de La Brétesche, generał-porucznik Bretanii od 24 maja 1472 roku do 1472 roku, gubernator Lagny w 1430 roku.
Poślubił w Redon 1 października 1430 roku Isabell Robertyng-Capet-Dreux-Montfort Bretońską (urodzona w Dreux, w 1411 roku, zmała w Auray, 13 stycznia 1442 roku), córkę Jana VI "Mądrego" Robertyng-Capet-Dreux-Montfort, księcia Bretanii, hrabiego de Montfort-l'Amaury, tytularnego hrabiego de Richmond i Joanny Robertyng-Capet-Valois Francuskiej, córki Karola VI "Umiłowanego, Szalonego" Robertyng-Capet-Valois, króla Francji. Poślubił w lutym 1451 roku w Vitré Françoise de Dinan (urodzona w Trémuson (Côtes-d'Armor), 20 grudnia 1436 roku, zmarła w Châteaubriant (Loire-Atlantique), 3 stycznia 1499 roku), seniorę de Beaumanoir, de Châteaubriand, de Vioreau, de Hugutieres-en-Retz, de Beaumanoir, du Bodister-en-Pleurin, du Guildo, de Montafilant i de la Hardouinais, córkę Jacques de Dinant, szambelana Bretanii, senioras de Beaumanoir i du Bodister-en-Pleurin i Jeanne Catherine de Rohan, córki córka Alaina IX, wicehrabiego de Rohan i de Léon.
Francuski szlachcic, znanym ze swojej relacji o Joannie d'Arc.
Guy był synem Guya XIII de Laval i Anny de Laval. Przez matkę był wnukiem Guya XII de Laval i Jeanne de Laval, drugiej żony konstabla Bertranda du Guesclina.
W 1420 roku Guy XIV, mając zaledwie czternaście lat, był drugą osobą, która złożyła swój podpis pod petycją skierowaną do króla Anglii z żądaniem uwolnienia księcia Bretanii Artura III, przyszłego konstabla, który był więźniem od bitwy pod Azincourt. Artur został uwolniony we wrześniu tego roku.
W 1424 roku towarzyszył Arturowi na wspaniałym przyjęciu, jakie przygotował dla królowej Jolandy Aragońskiej w jego zamku d'Angers. W ten sposób pracował nad oderwaniem bretońskiego kapitana od Anglików i doprowadzeniem do zbliżenia między Bretanią a Francją.
8 czerwca 1429 roku w Selles-en-Berry (Selles-sur-Cher) dołączył do armii królewskiej, która ponownie zjednoczyła Joannę d'Arc i księcia Alençon w dążeniu do wyzwolenia Doliny Loary po zakończeniu oblężenia Orleanu. W liście do matki pozostawił żywy portret Joanny d'Arc, której był gorącym wielbicielem. Wyróżnili się pod Jargeau, Beaugency, a przede wszystkim Patay, gdzie walczył w awangardzie.
Wraz ze swoim bratem André de Lohéac podążył za władcą do Reims i asystował przy koronacji Karola VII, króla Francji, 17 lipca 1429 roku, zastępując Filipa "Dobrego", hrabiego Flandrii (który był także księciem Burgundii). Wśród łask udzielonych z tej okazji przez króla terytorium Laval zostało podniesione do rangi hrabstwa, a Guy de Laval został gubernatorem Lagny w 1430 roku.
1 października 1430 roku w Redon Guy XIV poślubił Izabelę Bretońską, córkę księcia Bretanii Jana VI. Został zaręczony w 1420 roku z Małgorzatą z Dreux, siostrą Izabeli, która sama była zaręczona z Ludwikiem III d'Anjou.
W 1439 roku negocjował wstępny traktat anglo-francuski w Gravelines. Guy XIV asystował pod Tours 14 stycznia 1446 roku w godnej uwagi walce przed Karolem VII pomiędzy Anglikiem Jeanem Chalonsem a Louisem du Bueilem, w wyniku czego ten ostatni zginął. Ponieważ jego przodkowie założyli czterech kanonicznych prebendarzy w Saint-Jean-de-Langeais, do niego należało zapewnienie przywilejów rezydentury, których udzielali, w wyniku czego nie była już zapewniona służba Boża.
Wiadomo, że po tym, jak ze względów finansowych pozwolił swojemu synowi Guy XV na zerwanie w 1440 roku zaręczyn swojego syna Guy XV z Franciszką z Dinan na rzecz Gillesa z Bretanii. Guy XIV po raz kolejny wykorzystał młody wiek tego samego syna, zmuszając go do zerwania z nią kolejnych zaręczyn, kiedy została wdową po Gillesie z Bretanii i zaręczył go w wieku 45 lat w lutym 1451 w Vitré, Françoise of Dinan, baronna Châteaubriant. Guy XIV nie miał żadnych praw do baronii de Châteaubriant.
Archiwa watykańskie zawierają dwie prośby skierowane do Stolicy Apostolskiej z tej okazji, złożone przez Guya XIV i jego syna. Zapytanie dotyczące François-Guy de Laval, fils aîné de Guy, hrabiego de Laval, seigneur du Gavre, datowane jest na 23 lipca 1450 roku i jest skierowane do biskupa Nantes. Błagał, ze względów kanonicznych, o zwolnienie od pokrewieństwa rodzicielskiego i od zakazu zawierania małżeństwa między kobietą a ojcem osoby, z którą była wcześniej zaręczona. Nakaz udzielenia dyspensy na małżeństwo Guya XIV i Franciszki z Dinan, o której mówi się, że pochodzi od Thouars od nazwiska jej matki, oraz na ich rozgrzeszenie z pewnych zakazów, jest datowany na 17 grudnia 1450 roku i skierowany do biskupa Vannes.
Archiwa watykańskie wspominają jeszcze raz o hrabim Lavala i Franciszce z Dinan, jego żonie, podczas zakładania przez nich psalety (szkoły chóralnej) w Madeleine w Vitré 19 maja 1453 roku.
Król Ludwik XI założył cour des comptes w Laval w 1463 roku. W następnym roku król upoważnił "swojego kuzyna" Guy XIV do Francji - d'Evreux - i de Vitré.
Na początku XV wieku zamek Comper stał się lennem rodziny Laval. Aby lepiej utwierdzić swoje pierwszeństwo w roli wicehrabiego de Rohanu w stanach Bretanii, Guy XIV de Laval, senior de Brocéliande, przez swoich rodziców udawał, że jest potomkiem królów Armoryki Conana i Ponthus. W 1467 roku próbował wpisać się do "Chartre des Usements de Brécilie" w sprawie praw senioralnych nad mieszkańcami, wspominając o pojedynkach w Poncie, czyniąc fakt historyczny z fikcyjnego romansu z XIV wieku w styl legend arturiańskich zwanych "Le roman de Ponthus et la Belle Sidoine".
W 1472 roku został generałem-porucznikiem księstwa Bretanii.
Ludwik XI w 1482 roku przekazał pełnię władzy hrabiemu Laval, oddzielając go od rzeki Maine. Hrabia Laval był bezpośrednio odpowiedzialny przed koroną Francji.
Pochowany w kolegiacie Świętego Thugala w Laval.
Żródła:
Guy XIV de Laval w "WikipediA"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Guy XIV de LAVAL w "Geneanet" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
GUY [XIV] de Laval w "Medievan Lands"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
François de Montfort, Guy XIV de Laval w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
26-11-2023