Hoël II (V) Cornouaille-Fergent (urodzony w Cornouaile, Visseiche w Bretanii, w 1030 roku, zmarł w Quimper w Bretanii, około 13 kwietnia 1086 roku) herb
Syn Alaina III "Canhiart" de Cornouaille, hrabiego de Kornawalii i regenta Nantes i Judith de Nantes, córki Judicaël de Nantes, hrabiego de Nantes.
Hrabia Nantes od 1150 roku do około 13 kwietnia 1086 roku, hrabia Kornwalii jako Hoël V od 1058 roku do około 13 kwietnia 1086 roku, hrabia i książę de iure uxoris Bretanii jako Hoël II od 11 grudnia 1066 roku do 19 sierpnia 1072 roku, książę-regent Bretanii jako Hoël II od 19 sierpnia 1072 roku do 13 kwietnia 1084 roku, tytularny hrabia de Rennes od 1066 roku do około 13 kwietnia 1086 roku, hrabia de Vannes, de Dol, de Poher od 11 grudnia 1066 roku do 13 kwietnia 1084 roku.
11 grudnia 1066 roku poślubił Hawise (Avois [Jadwigę]) de Rennes (de Bayeux) Bretońskiej (urodzona w Rennes w Bretanii, około 1024 roku, zmarła w Rennes w Bretanii, 19 sierpnia 1072 roku), księżną Bretanii, tytularną hrabinę de Rennes, hrabinę de Vannes, de Dol i de Poher, córkę Alana III de Rennes (de Bayeux), księcia Bretanii i Berthe Tyobald [DeChampagne-Blois], córki Odona II Tyobalda [DeChampagne-Blois], hrabiego Blois, Szampanii (Champagne) i Chartres.
Hoël był synem hrabiego Alana "Canhiarta" z Cornouaille i jego żony Judith z Nantes, wnuczki nieślubnego syna księcia Bretanii Alana II. Hoël założył dynastię Cornouaille w Bretanii, która rządziła księstwem do 1156 roku.
Po śmierci matki został hrabią Nantes. Tytuł nadał mu jego kuzyn ze strony matki, hrabia Mateusz I z Nantes, który zmarł w 1050 roku. Alan Canhiart przejął hrabstwo w imieniu Hoëla w 1050 roku i rządził nim jako regent swojego syna do 1054 roku. Książę Bretanii Conan II próbował zająć Nantes w 1054 roku, ale został pokonany.
W 1058 roku został hrabią Kornwalii (Cornuaille) jako Hoël V. Conan zmarł bezdzietnie w grudniu 1066 roku, a księstwo przeszło w ręce Hawise i Hoël - Książę iure uxoris Bretanii, ale ich małżeństwo mogło jeszcze bardziej wzmocnić Bretanię w czasie, gdy Wilhelm "Zdobywca" próbował ingerencji z zewnątrz. Jego żona zmarła w 1072 roku i od tamtej pory jego prawa do władania Bretanią zaczęły być kwestionowane.
W latach 1075-1077 Hoël musiał stawić czoło rebelii swoich lenników, wspieranej przez króla Anglii Wilhelma "Zdobywcę".
Podczas swojego panowania Hoël stanął w obliczu kilku buntów bretońskiej szlachty. Geoffrey Grenonat z Rennes (nieślubny syn księcia Bretanii Alana III i przyrodni brat Hawise) poprowadził bunt, do którego dołączył Ralph de Gael, który wrócił do Bretanii z Anglii po niepowodzeniu ubiegłorocznej rewolty hrabiowie. W 1076 roku Ralph, który spiskował przeciwko Hoëlowi, został oblężony w Dol. Wilhelm "Zdobywca" przyszedł z pomocą Hoëlowi, po czym Hoël w końcu zawarł pokój z Ralphem.
Jego żoną była od 1066 roku Jadwiga, córka księcia Bretanii Alana III i Berty, córki Odona II, hrabiego Blois. Hoël i Jadwiga mieli razem trzech synów i dwie córki.
Żródła:
Hoël II w "WikipediA"
Hoël II w "WikipediA"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Hoël II de Bretagne w "L'ÉCOSYSTEME GÉNÉALOGIQUE"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Hoël II (V) w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
09-12-2023