Hoël III Cornouaille-Fergent (urodzony w Bretanii, w 1116 roku, zmarł we Francji, w 1156 roku) herb
Syn Conana III "Grubego" Cornouaille-Fergent, księcia Bretanii, hrabiego Nantes i Rennes i Matylda [Maud] FitzRoy, nieślubnej córki Henryka I "Pięknego, Kleryka, Lewa Sprawiedliwości" FitzRobert, króla Anglii.
Koregent Bretani od 1116 roku do 17 września 1148 roku, hrabia Nantes i Rennes od 17 września 1148 roku do 1156 roku, książę-pretendent do tronu Bretanii od 17 września 1148 roku do 1156 roku.
Wydziedziczony przez ojca prawdopodobnie na pozornych podstawach "nielegalności urodzenia".
Chronicon Britannico Alter odnotowuje śmierć "Conanus Dux Britannia" w 1148 roku i podaje, że wydziedziczył on "Hoellus
suum
filium".
"Hoelli filii comitis..." podpisał niedatowany statut, w którym zapisano orzeczenie sądu księcia Conana III dotyczące praw klasztoru Saint-Martin de Vertou.
Hrabia Nantes został w 1148 roku. Hoël przybywa do Nanneten, gdzie podarował "manerium meum de Secretus Saint-Sulpice, ...proli mea O." i relikwie "monachabus" na mocy statutu z dnia 13 sierpnia 1149 roku.
Wychowywał się jako syn księcia Conana III i Maud FitzRoy, nieślubnej córki króla Anglii Henryka I. Jednak na łożu śmierci został wydziedziczony przez ojca, ponieważ Conan III twierdził, że Hoel był nieślubny i nie był jego synem. Następnie jego siostra Bertha została dziedziczką posiadłości księcia Conana w Bretanii, podczas gdy Hoël pozwolono pozostać hrabią Nantes. Został oskarżony przez św. Bernarda z Clairvaux o kazirodczy romans ze swoją siostrą Bertą.
Tradycyjna opowieść o wydziedziczeniu może być bajką. Wicehrabia Charles de la Lande de Calan zaproponował w 1908 roku, że Hoël był nieślubnym synem, dla którego Conan III zdecydował się zapewnić Nantes wsparcie. Imię Hoël było używane w odniesieniu do nieślubnych synów hrabiów Nantes. Katharine Keats-Rohan w 1996 roku zaproponowała, aby Conan III wydziedziczył swojego prawowitego syna w celu zjednoczenia Bretanii poprzez małżeństwo jego córki Berthy z jej kuzynem Alanem de Penthievre, którego ojciec odziedziczył dwie prowincje Bretanii. Hoël otrzymał Nantes na całe życie. Wdrożenie tego rozwiązania wymagałoby lat planowania i mogło się rozpocząć przed narodzinami Hoëla.
Jednak Hoël stylizował się na księcia Bretanii i hrabiego Nantes, podpisując się na dokumentach jako książę. Hoel został wkrótce zmuszony do zrzeczenia się tytułu książęcego, ale zachował hrabstwo Nantes. W 1154 roku Conan IV chcąc rządzić samodzielnie, musiał walczyć jednocześnie ze swoim ojczymem i Hoëlem. Conan, ponosząc pierwszą porażkę z Odonem [Eudesem] II [V] de Porhoët 16 grudnia 1154 roku w pobliżu Rese, schronił się w Anglii w Richmond.
W 1156 roku Hoël został wydalony z Bretanii - po buncie poddanych, ucieka do hrabiego Geoffreya VI FitzEmpressa, młodszego brata Henryka II. Kontrola Nantes była częścią szerszej strategii toczącej się wojny między Stefanem Anglii a cesarzową Matyldą. Wraz z małżeństwem jego siostry z Alanem, pierwszym hrabią Richmond, Bretania przystąpiła do konfliktu po stronie Stefana.
Wkrótce po wygnaniu z Nantes Hoël z Kornwalii mógł szukać schronienia w opactwie cystersów w Melleray, gdzie mógł wkrótce potem umrzeć.
"terram...Villa Nova" została podarowana opactwu Buzai na mocy statutu z datą Chronicon Briocensi odnotowującą śmierć "Hoelli Ducis" w 1156 roku, choć nie precyzuje, że był on synem księcia Conana III.
Data śmierci Hoëla III nie jest znana. Wraz z jego śmiercią wygasła bezpośrednia linia rodu Cornouaille.
Imię żony Hoëla III nie jest znane. Hoël i jego żona mieli jedno dziecko:
O... de Bretange, zakonnica w Rennes Saint-Suloice; Morice nadaje jej imię "Oliwka lub Odelina", ale nie jest jasne, czy sugeruje jedynie możliwe imiona żeńskie zaczynające się na literę "O".
Żródła:
Hoel III w "WikipediA"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Hoel III w "WikipediA"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
HOËL de Bretagne w "Medievan Lands"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Hoel w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
12-12-2023