Joanna "Kulawa" Robertyng-Capet-Dreux-Montfort-Penthievre (urodzona w 1319 roku, zmarła w Gunicamp, 10 września 1384 roku) herb
Córka Guy VII Robertyng-Capet-Dreux-Montfort-Penthievre Bretońskiego, wicehrabiego de Limoges, hrabiego de Penthievre i Jeanny d'Avaugour, seniorki d'Avaugour, hrabiny de Goëllo, córki Henryka IV d'Avaugour, seniora d'Avaugour.
księżna do tronu Bretanii (zakwestionowany suo iure) od 30 kwietnia 1341 roku do 12 kwietnia 1365 roku, księżna-pretendentka do tronu Bretanii od 12 kwietnia 1365 roku do 10 września 1384 roku, seniorka de Mayenne, d'Avaugour, de l'Aigle, de Châtelaudren, hrabina suo iure Penthievre i de Goëllo od 27 marca 1331 roku do 10 września 1384 roku, wicehrabina de Limoges od 30 kwietnia 1341 roku do 10 września 1384 roku.
4 czerwca 1337 roku, w Paryżu poślubiła Karola "Błogosławionego" de Châtillon-sur-Marne (urodzony w Blois, w 1319 roku, zmarły w Auray, 29 września 1364 roku), seniora de Guise, de Mayenne, d'Avaugour, de Laigle, hrabiego de Penthievre i de Goello, wicehrabiego de Limoges, księcia-pretendenta do tronu Bretanii.
Jedyne dziecko Gwidona, hrabiego de Penthievre, młodszego brata księcia Bretanii Jana III, i Joanny, córki Henryka IV, pana d'Avaugour.
Ze zwiazku z Karolem de Blois, miała pięcioro dzieci:
Jean I de Châtillon-sur-Marne (urodzony 5 lutego 1345, zmarł 16 stycznia 1404 roku), hrabia de Penthievre, wicehrabia de Limoges, baron d'Avaugour, senior de Avesnes, po nim potomstwo,
Gui de Châtillon-sur-Marne (urodzony przed 1347 rokiem, zmarł w 1385 roku),
Henryk de Châtillon-sur-Marne (urodzony po 1356 roku, zmarł przed 25 maja 1400 roku), despota Romanii,
Marie de Châtillon-sur-Marne (urodzona w 1345 roku, zmarła 12 listopada 1404 roku), hrabina de Guise i de Mayenne, żona: Ludwika I d'Anjou (urodzony 23 lipca 1339 roku, zmarł 22 września 1384 roku), hrabiego Andegawenii i du Maine, książę Kalabrii, księcia Pouilles i Kapui, seniora Montpellier, księcia Andegawenii, księcia Maine i para Francji, księcia Pouilles i Kapui, seniora Montpellier, księcia Turenii, gubernatora Delfinatu, króla Adrii i hrabiego Roucy, tytularnego króla Neapolu, Sardynii, Sycylii i Jerozolimy, hrabiego d'Étampes i para Francji, hrabiego Prowansji i Forcalquier, tytularnego cesarza bizantyjskiego, regenta Królestwa Francji,
Marguerite de Châtillon-sur-Marne, żona: Karola de La Cerda (zamordowana 8 stycznia 1354 roku), hrabia d'Angouleme i konstabl Francji.
W 1341 roku zmarł książę Jan III. Nie pozostawił po sobie potomstwa wskutek czego doszło do wojny o sukcesję bretońską. Zbiegła się ona z początkiem wojny stuletniej między Anglią i Francją. Joanna i jej mąż zyskali poparcie króla Francji Filipa VI (wuja Karola de Blois), natomiast Anglicy poparli Jana de Montfort, młodszego brata przyrodniego ojca Joanny. Wojna trwała przez ponad 20 lat. W 1364 roku Karol zginął w bitwie pod Auray. Rok później Joanna, na mocy traktatu w Guérande, zrzekła się praw do Bretanii na rzecz Jana V, syna Montforta.
Od śmierci ojca w 1331 roku była suo iure hrabiną Penthievre.
Zmarła w 1384 roku. Pochowana w kościele Braci Mniejszych z Guingamp.
Żródła:
Joanna de Penthievre w "Wikipedii"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
27-06-2022
06-05-2022