Louis de Bourbon, książę Montpensier, portret ołówkiem, szkoła François Cloueta, Muzeum Sztuk Pięknych, Boston, około 1558 roku
Ludwik (Louis) II "Dobry" Robertyng-Capet-Bourbon-Vendôme-La Roche-Montpensier (urodzony w zamku w Moulins-les-Tours, 10 czerwca 1513 roku, zmarł w zamku w Champigny-sur-Veude, na wyspie Île-de-France, 23 września 1582 roku) herb Syn Ludwika (Louisa) I Robertyng-Capet-Bourbon-Vendôme-La Roche, księcia de La Roche-sur-Yon, seniora de Champigny-sur-Veude, de Leuse, de Condé, de Saint-Chartier, de Cluys, d'Agurande i du Châtelet i Louise Robertyng-Capet-Bourbon-Vendôme-Montpensier, hrabiny de Montpensier, delfiny d'Auvergne, księżnej de Dombes, córki Gilbert Robertyng-Capet-Bourbon-Vendôme-Montpensier, hrabiego de Montpensier. Książę Krwi od lutego 1538 roku do 23 września 1582 roku, książę de Montpensier i par Francji od 15 lipca 1561 roku do 23 września 1582 roku, delfin de iure uxoris d'Auvergne [Owernii] od 1543 roku do 23 września 1582 roku, suwerenny książę de Dombes, książę de Beaupréau, hrabia de Montpensier, hrabia Forez, baron de Beaujolais, La Bussiere od 5 lipca 1561 roku do 23 września 1582 roku, senior de Champigny-sur-Veude, d'Argenton, de Cluys, d'Agurande, du Châtelet, de Montagu, d'Ecolle i de Beaujeu od 10 listopada 1520 roku do 23 września 1582 roku, książę de Luc, hrabia de Châtres i de Mortain, wicehrabia d'Auge i de Brosse, baron de Thiern i de La Roche-en-Regnier, senior d'Argenton i de Pays-de-Combrailles, gubernator Bretanii od listopada 1569 roku do 23 grudnia 1572 roku, gubernator Turenii, Andegawenii, Maine, Delfinatu od lata 1560 roku. Poślubił w sierpniu 1538 roku Jacqueline de Longwy (urodzona przed 1520 rokiem, zmarła w Paryżu, na wyspie Île-de-France, 28 sierpnia 1561 roku), hrabinę de Bar-sur-Seine, delfinę d'Auvergne [Owernii] , córkę Jana IV de Longwy, seniora de Givry-sur-le-Doux i de Fontaines-Françoises, barona de Pagny i de Mirebeau i Jeanne d'Angouleme (de Valois, de Valois-Angouleme), hrabiny de Bar-sur-Seine, naturalnej córki Charlsa I Robertyng-Capet-Valois-Orléans-Angoulęme, hrabiego d'Angoulęme. Poślubił 4 lutego 1570 roku (kontrakt małżeński) Catherinę Baudemont-Vaudémont-Guise Lotaryńską (urodzona w Joinville w Lotaryngii, 18 lipca 1552 roku, zmarła w Paryżu we Francji, 6 maja 1596 roku), księżną de Montpensier, córkę François I Baudemont-Vaudémont-Guise Lotaryńskiego, księcia d'Aumale i para Francji, księcia de Guise, księcia de Joinville, markiza de Mayenne, dziedzicznego marszałka Szampanii, wielkiego mistrza Francji, generała-porucznika Francji, generała-porucznika Szampanii i de Brie i Anny Welf d'Este, księżnej de Montargis, hrabiny de Gisors, córki Herkulesa II Welf d'Este, księcia Modeny, księcia Ferrary i Reggio. Urodził się 10 czerwca 1513 roku na zamku w Moulins-les-Tours. Po ojcu był panem Champigny, Cluys, Aguarande i Châtelet, po matce zaś przejął tytuły hrabiego Montpensier i Forez, barona Beaujolais i suwerennego księcia Dombes, delfina Owernii i barona La Tour i La Bussiere. Był nadto księciem de Luc, hrabią de Châtres i de Mortain, wicehrabią d'Auge i de Brosse, baronem de Thiern i de La Roche-en-Regnier, senior d'Argenton i de Pays-de-Combrailles, gubernatorem Turenii, Andegawenii, Maine, Delfinatu i Bretanii. W lutym 1538 roku został przez króla Franciszka I podniesiony do rangi księcia i para Francji. Należał do dowódców armii królewskiej podczas wojen religijnych i był znany ze swojej bezkompromisowości religijnej. Urodził się jako synem Ludwika de Bourbon, księcia La Roche-sur-Yon i Louise de Bourbon, księżnej Montpensier. Przez matkę jest bratankiem konstabla Karola III de Bourbon, którego majątek został skonfiskowany przez Franciszka I po jego zdradzie. Pod rozkazami księcia Anny de Montmorency w 1536 roku bronił Prowansji przed Karolem V i brał udział w najeździe na Artois. W 1538 roku ożenił się z Jacqueline de Longwy, hrabiną Bar-sur-Seine, córką Jana IV de Longwy, barona de Pagny i Joanny d'Angouleme, nieślubnej siostry Franciszka I. Z okazji ślubu król Francji zwrócił swojej matce Louise de Bourbon-Montpensier ziemie swojego dziadka Gilberta de Bourbon-Montpensier, hrabstwo Montpensier (ustanowione na tę okazję księstwem), hrabstwa Forez i Beaujeu. W 1543 roku otrzymał delfina Owernii. Następnie brał udział w licznych wojnach przeciwko Karolowi V. Brał udział w wojnach Franciszka I oraz Henryka II z cesarzem (pod Saint-Quentin w 1557 roku dostał się na parę miesięcy do niewoli), gdzie zginął pod nim jego koń i gdzie został wzięty do niewoli, jak również w wojnach religijnych, toczonych we Francję w II połowie XVI wieku - otrzymał podówczas stanowisko generalnego porucznika armii królewskiej. Miał skorzystać z wpływu swojej żony Jacqueline de Longwy na królową Katarzynę Medycejską. Latem 1560 roku Ludwik został gubernatorem Touraine, Anjou i Maine. W sierpniu 1560 roku odpowiadał za stłumienie zamieszek wywołanych powstaniami protestanckimi. W grudniu 1560 roku, król Franciszek II zwrócił mu Dombes, skonfiskowane bezprawnie przez Franciszka I, mimo że była to kraina Cesarstwa. W przeciwieństwie do męża Jacqueline de Longwy sympatyzuje z protestantyzmem. W 1561 roku, jako wdowiec i odziedziczywszy księstwo Montpensier po zmarłej w tym samym roku matce, stał się jednym z najzacieklejszych przeciwników hugenotów. Posuwa się tak daleko, że prześladuje swoje dzieci. Jest tak okrutny, że sprawia, że jego kapitanowie go nienawidzą. W 1563 roku odzyskał d'Angouleme i de Cognac. W 1569 brał udział w bitwie pod Jarnac, został mianowany gubernatorem Bretanii, a rok później poślubił Katarzynę Lotaryńską, siostrę Henriego de Guise i Charlesa de Mayenne. Przyczynił się do eskalacji masakry w dniu św. Bartłomieja, a w 1575 roku ponownie walczył z protestantami w Poitou, dopuszczając się tam nowych nadużyć. Zmarł 23 września 1582 roku w zamku w Champigny-sur-Veude i został pochowany w tamtejszej kaplicy św. Ludwika (Sainte-Chapelle). Poślubił Jacqueline de Longwy, hrabiną de Bar Sur Seine, z którą miał sześcioro dzieci. Poślubił Catherinę de Lorraine, hrabiną de Montpensier, nie doczekał się potomstwa.16-11-2023