Ludwik IV Robertyng-Capet-Bourbon-Vendôme (urodzony w Wersalu, 25 czerwca 1704 roku, zmarł w Wersalu, 13 kwietnia 1705 roku) herb

Syn Ludwika Robertyng-Capet-Bourbon-Vendôme, Delfina Francji, księcia Bretanii, księcia Burgundii i Marii Adelajdy Arduinici Sabaudzkiej, córki Wiktora Amadeusza I Arduinici Sabaudzkiego, króla Sardynii.

Książę Bretanii od 25 czerwca 1704 roku do 13 kwietnia 1705 roku.

Był najstarszym synem Ludwika, księcia Burgundii i księżnej Marii Adelajdy Sabaudzkiej, wnukiem Ludwika, Wielkiego Delfina i prawnukiem Ludwika XIV. Przez całe życie Ludwik był trzeci w linii sukcesji do tronu, za ojcem i dziadkiem. Jako wnuk Delfina był petit-fils de France. Został nazwany księciem Bretanii, pierwszym, który dzierżył ten tytuł od czasów Henryka II, prawie 200 lat wcześniej. Został oddany pod opiekę królewskiej guwernantki Louise de Prie.

13 kwietnia 1705 roku Ludwik zmarł na konwulsje w wieku dziewięciu i pół miesiąca. Gdyby żył, w wieku jedenastu lat zostałby następcą swojego pradziadka na stanowisku króla Francji.


Żródła:

Louis, Duke of Brittany w "WikipediA"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk

20-10-2023