Odon [Eudes] II [V] de Porhoët (urodzony w Josselin, około 1109 roku, zmarł w La Trinité Porhoët, w 1179 roku) herb
Syn Geoffrey'a I de Porhoët, wicehrabiego of Porhoët i Hawise.
Hrabia of Porhoët i wicehrabia de Rennes od około 1130 roku do 1179 roku, senior Tréguier i Guingamp od 15 września 1146 do 1179 roku, książę de iure uxoris i regent Bretanii od 17 września 1148 roku do między 1158 a 1164 rokiem, hrabia Vannes i Cornouaille od 1154 roku do 1179 roku.
W 1147 roku poślubił Bertę Cornouaille-Fergent (urodzona około 1114 roku, zmarła w Cherves Richemont, między 1158 a 1164 rokiem lub wcześniej), księżnę Bretanii, hrabinę Rennes, Vannes, Dol, Poher, Cornovalles i Nantes, córkę Conana III "Grubego" Cornouaille-Fergent, księcia Bretanii, hrabiego Nantes i Rennes i Matyldy [Maud] FitzRoy, nieślubnej córki Henryka I "Beauclerca", króla Anglii. W sierpniu 1167 roku poślubił Eleanor=Joan de Léon (zmarła po 1180 roku), córkę Guyomarch IV de Léon, wicehrabiego of Léon i Nobilis (de Rohan?).
Eudes II zastąpił swojego ojca Geoffroi de Porhoët około 1130 roku, kiedy to ten ostatni przyjął habit zakonny i przekazał mnichom z Saint-Martin de Josselin swoją część dziesięcin z parafii Guillac. Miał młodszego brata Stephena, który nazywa siebie "Stephanus de Castro Gosceline". Około 1147 roku poślubił Berthe de Bretagne, wdowę po Alain "le Noir", hrabiego Richmond.
Był drugim mężem Berthe, a więc zięć księcia Bretanii Conana III, który wydziedziczył swojego jedynego syna Hoëla, a tron przekazał swojemu wnukowi Conanowi IV.
Trwający kilka lat konflikt w latach 1148-1149 z Hoëlem III Bretańskim, który został pokonany 16 grudnia 1154 roku w bitwie pod Rezé, musiał ograniczyć się do kontrolowanego przez siebie hrabstwa Nantes. Przez sześć lat Odon de Porhoët, był jednym z największych seniorów w Bretanii, otrzymawszy od Conana III dożywotnie majątki w Vannetais i Cornouaille, zarządzał również majątkiem pozostawionym przez Alaina "le Noira" i rozszerzył władzę książęcą na północ od półwysep. Nie chce oddać tronu książęcego Conanowi, wyznaczył przez niego regentem do momentu osiągnięcia jego pełnoletność.
W 1154 roku Conan IV sprzymierzył się ze swoim wujem Hoëlem III, ale został pobity przez regenta i młody książę musiał schronić się w Anglii u Henryka II, który potwierdził mu posiadanie odziedziczonego po ojcu hrabstwo Richmond. Conan otrzymuje również angielską pomoc wojskową, która pozwala mu wrócić do Bretanii i zebrać kilku feudalnych lordów oraz odebrać swoje główne pozycje przeciwnikowi. Po krótkim więzieniu Odona II rezygnował on z dalszej walki i schronił się poza Bretanią i oddaje się w służbę Ludwika VII, króla Francji.
Conan IV został ogłoszony księciem w 1156 roku, ale w tym samym roku mieszkańcy Nantes wypędzili jego wuja Hoëla i wybrali na hrabiego młodszego brata Henryka II, Geoffroya Plantageneta, hrabiego Maine i Anjou od 1156 roku. Po śmierci Geoffroya, w 1158 roku, Conan IV próbował odzyskać Nantes, ale musiał podporządkować Henrykowi II, którego prosił o przywrócenie hrabstwa.
Zajęcie przez Henryka II Anglii Księstwa Bretanii po śmierci Jana II de Dol, seniora de Combourg, w 1162 roku, było okazją, w 1163 roku, do buntu feudalnego kierowanego przez Raoula II de Fougeres, za sprawą którego Odon de Porhoët powrócił do Bretanii, Henryk I d'Avaugour i Hervé II de Léon. Baronowie rozpoczęli działania wojenne na początku 1164 roku i pomimo zdobycia Combourg przez Richarda du Hommeta, konstabla Normandii, w imieniu Henryka II, zabronili mu działań wojennych w Bretanii. Gdy Henryk II przybył na kontynent, pokonał Raoula II z Fougeres i w 1166 roku po zdobyciu nakazał zburzenie twierdzy jego zamku. W tym samym roku Conan IV abdykował, a Henryk II został uznany przez baronów za opiekuna księstwa, dopóki jego syn Geoffroy II Plantagenet nie zaręczył się z Konstancją z Bretanii, córka Conana IV i osiągął pełnoletność.
Odon, który prawdopodobnie zachował władzę nad obszarami położonymi w hrabstwie Vannes i w Cornouaille na całe życie, sprzymierzył się z władcą Dinan Roland i kilkoma innymi lordami feudalnymi w środkowej Bretanii, aby wznowić walkę. W pierwszych miesiącach 1168 roku Henryk II poprowadził wielką jazdę i zaatakował dziedzictwo domeny Odon. Château de Josselin został zdobyty i zniszczony, zanim zajął Vannes i Château d'Auray, a także odebrał połowę kontrolowanego przez siebie Cornouaille. Zwrócił się następnie przeciwko Rolandowi de Dinan-Bécherel, spustoszył brzegi Rance, obległ zamek Léhon, lokował Hédé, zniszczył zamek Tinténiac, a stamtąd zdobył Becherel, najpotężniejszy zamek Rolanda.
6 stycznia 1169 roku Henryk "Młody", najstarszy syn Henryka II, złożył przysięgę królowi Francji za Anjou i Bretanię. Geoffroy, na polecenie ojca składa przysięgę swojemu starszemu bratu za Bretanię. Następnie przybywa do Bretanii i otrzymuje uległość baronów w obecności biskupów Rennes i Saint-Malo. W 1171 roku, po śmierci Conana IV, Henryk II włączył do swojej domeny całą Bretanię, hrabstwo Ipswich i Honor Richmond. Henryk II ponownie wkracza do Bretanii. Odon de Porhoët, który próbuje się oprzeć, zostaje pobity przez brabanckich najemników króla Anglii, jego miasto Josselin zostaje ponownie spalone, a Combourg i Dol-de-Bretagne zajęte. Odon de Porhoët po raz kolejny zostaje wydalony z Bretanii.
W 1173 roku wybuchło nowe powstanie, któremu przewodził Raoul II de Fougeres. Odon przyłącza się, przejmuje książęce miasto Ploërmel i odzyskuje jego dziedzictwo Broerec i Cornouaille. Po zdobyciu Dol przez Henryka II w sierpniu 1173 roku i poddaniu się Raoulowi de Fougeres, który ponownie znalazł schronienie we Francji, wykorzystał bunt Henryka "Młody" przeciwko ojcu w latach 1173-1174, aby powrócić do Bretanii i wznowić obszary. W 1175 roku Geoffroy II z Bretanii zobowiązał się poddać księstwo jego władzy i Odon był prawdopodobnie jeszcze pozbawiony apanacji, ale w tym czasie zniknął ze źródeł.
Odon de Porhoët jest, podobnie jak jego współcześni, dobroczyńcą Kościoła. Był inicjatorem założenia opactwa Notre-Dame de Lanthénac w diecezji Saint-Brieuc w 1150 roku.
Ze związku z Berthe de Bretagne urodziło się dwoje dzieci. Z drugiego małżeństwa z Jeanna=Aliénor, córka Guyomarch IV de Léon mieli czworo dzieci.
Żródła:
Eudon II de Porhoët w "Wikipedia"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Eudes II w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
29-06-2022