Piotr II [I] "Prosty" Robertyng-Capet-Dreux-Montfort (urodzony 7 lipca 1418 roku, zmarł 22 września 1457 roku) herb

Syn Jana VI [VII] "Mądrego" Robertyng-Capet-Dreux-Montfort, księcia Bretanii, hrabiego Montfort-l'Amaury, tytularnego hrabiego Richmond i Joanny Robertyng-Capet-Valois, córki Karola VI "Umiłowanego, Szalonego" Robertyng-Capet-Valois, króla Francji.

Hrabia de Guincamp jako Piotr I od 29 sierpnia 1442 roku do 17 lipca 1450 roku, generał-porucznik Brtani od 1447 roku do 4 września 1449 roku, książę Bretanii i par Francji, hrabia de Richmond i de Montfort-l'Amaury jako Piotr II od 17 lipca 1450 roku do 22 września 1457 roku.

2 grudnia 1442 roku poślubił Franciszkę "Błogosławioną" d'Amboise (urodzona w zamku Thouars, 9 maja 1427 roku, zmarła w klasztorze w Boujonais niedaleko Nantes, 11 kwietnia 1485 roku), seniorę de Benon, córkę Ludwika d'Amboise, seniora d'Amboise, wicehrabiego de Thouars, księcia de Talmond, hrabiego de Guînes ide Benon, seniora de Mauléon, Montrichard i de Marans i Louise Marie de Rieux Rochefat, córki Jean III de Rieux, seniora de Rieux i de Rochefort, barona de Ancenis, wicehrabiego de Donges.

Drugi syn księcia Bretanii Jana VI "Mądrego" i Joanny Francuskiej, córki króla Francji Karola VI "Szalonego" i Izabeli Bawarskiej.

W 1442 roku, po śmierci ojca, księcia bretońskiego Jana VI "Mądrego", Piotr otrzymał w posiadanie hrabstwo de Guingamp.

W latach 1449-1450 wraz ze swoim starszym bratem, księciem Bretanii Franciszkiem I, Pierre brał udział w działaniach wojennych przeciwko Brytyjczykom w Normandii.

W czerwcu 1450 roku, po śmierci swego brata Franciszka I Bretanii, który nie pozostawił synów, 32-letni hrabia de Guingamp Pierre odziedziczył książęcy tron Bretanii, a także tytuły hrabiów de Montfort i de Richmond.

Kruchy, nieśmiały, narażony na ataki okrucieństwa, Pierre II z Bretonii zajmuje poczesne miejsce w historii Bretonii. Usunął z dworu książęcego zwolenników zbliżenia z Francją, ale nadal wspierał Francję w wojnie stuletniej przeciwko Anglii. Pozwolił Bretończykom walczyć po stronie Francuzów. To flota bretońska dowodzona przez Jeana Quelenneca zablokowała miasto portowe Bordeaux w 1453 roku i wysadziła siły desantowe składające się z 8.000 żołnierzy, którzy zajęli miasto.

Ale jednocześnie Pierre z Bretanii próbuje zapewnić niepodległość Bretanii. Utrzymywał bezpośrednie stosunki z obcymi władcami i podpisał traktaty z Kastylią i Portugalią w 1451 roku. Kiedy król Francji Karol VII Walezjusz zażądał od Bretanii hołdu lennego, Pierre odmówił.

22 września 1457 roku w Nantes zmarł 39-letni książę Bretonu Piotr "Prosty". Jego następcą został jego wujek, hrabia i konstabl Francji Arthur de Richemont.

W 1442 roku Pierre z Bretonu poślubił Françoise d'Amboise, córkę Louisa d'Amboise, hrabiego de Guin i wicehrabiego de Thouars oraz Louise Marie de Rés. Nie pozostawił żadnych dzieci.

herb Piotra I Bretońskiego jako hrabiego de Guingamp


Żródła:

Peter II, Duke of Brittany w "WikipediA"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk


Pierre de Dreux w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk

26-11-2023