Borzywoj II Przemyślid (urodzony około 1064 roku, zmarł 2 lutego 1124 roku) herb
Syn Wratysława II Przemyslida, księcia ołomunieckiego, księcia Moraw, króla Czech i tytularnego króla Polski, margrabiego Łużyc, Miśni i Austrii i Świętosławy Swatawy Piastównej, córki .
Książę Czech od 25 grudnia 1100 roku do 14 maja 1107 roku i od grudnia 1117 roku do 16 sierpnia 1120 roku, książę znojemski od 1099 roku do 1101 roku, książę brneński od 1099 roku do 1101 roku, książę Moraw od 1099 roku do 1100 roku.
W Znojmie, 18 października 1100 roku poślubił Helbirgę (Gerbergę) Luitpolding-Babenberg (zmarła w klasztorze Göttweig, 13 lipca 1142 roku), córkę Leopolda II "Pięknego, Przystojnego" Luitpolding-Babenberga, margrabiego Austrii i Idy [Ithy] Dipolding-Rapotonids of Cham, córki Rapoto IV Dipolding-Rapotonids, hrabiego of Cham.
Przyrodnim bratem Brzetysława II, rodzonym bratem Bolesława, Władysława I i Sobiesława I.
W 1081 roku dowodził czeskimi oddziałem posiłkującym Henryka IV w wyprawie do Italii i do 1084 roku uczestniczył w jego włoskich walkach.
Dzięki staraniom Brzetysława II w 1098 roku uzyskał cesarską inwestyturę (wbrew zasadom senioratu). W latach 1099-1100 zarządzał Morawami, odebranymi przez Brzetysława II synom Konrada I. Po objęciu tronu w 1101 roku pokonał bunt księcia breneńskiego Oldrzycha (który usiłował zająć tron jako senior).
W 1102 roku poparł Zbigniewa przeciwko Bolesławowi III "Krzywoustemu" i zajął Śląsk, wkrótce jednak przeszedł na stronę Bolesława III "Krzywoustego".
Wobec powstania książąt bawarskich przeciwko Henrykowi IV początkowo pozostał lojalny wobec cesarza, szybko jednak przeszedł na stronę Henryka V. W 1105 roku pokonał usiłującego go pozbawić tronu księcia morawskiego Świętopełka, ale 2 lata później, w 1107 roku został obalony przez Świętopełka, którego tym razem wsparli młodszy brat Borzywoja II, Władysław I, Polska i możny ród Wrszowców.
Podjęta wkrótce próba odzyskania władzy w 1107 roku nie powiodła się. Po śmierci Świętopełka w 1109 roku opanował Pragę, ale Henryk V przyznał władzę nad Czechami Władysławowi I, Borzywoja II zaś osadził w więzieniu w Hammerstein. Po uwolnieniu w 1116 roku przebywał w Austrii. Sprowadzony do kraju w 1117 roku na polecenie Władysława I, który przekazał mu tron czeski (pozostawiając sobie współrządy; zakres samodzielności Borzywoja II był zapewne niewielki).
W 1120 roku ponownie usunięty przez Władysława I, uszedł na Węgry, gdzie zmarł 2 lutego 1124 roku. Pochowany w Archikatedrze Świętych Wita, Wacława i Wojciecha w Pradze.
Żródła:
"Poczet książąt i królów Czech" - autor: Przemysław Jaworski
BOŘIWOJ w "MedLands" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
18-04-2022