Filippa [Philippa, Filippina, Philippotte] de Milly-en-Gâtinais (zmarła w Gaeta, 15 czerwca po 1309 roku, około 1335 roku) herb

Córka Geoffroi III de Milly-en-Gâtinais, seniora de Milly, seneszala Królestwa Neapolu i Filippa di Manoppello, córki Giordana di Manoppello, hrabiego di Manoppello.

Hrabina de Loretta, seniora de Guardiagrele od między październikiem 1259 a 1262 roku do 15 czerwca po 1309 roku, około 1335 roku.

Poślubiła Hugo "Rousseau, Le Roux" de Sully (zmarł po 1282 roku). Poślubiła Guy de Vaudémont (urodzony w Vaudemont, w 1247 roku, zginął w bitwie po 2 lipca 1299 roku), kanonika w Toul. Około 1305 roku poślubiła Filipa de Dampierre (urodzony w Teano we Francji, około 1263 roku, zmarł w Neapolu, w listopadzie 1318 roku), hrabiego de iure uxoris de Chieti, de Teano i de Loreto, regenta Flandrii.

Minieri Riccio nazywa "Filippę" córką Geoffroya de Milly przez swoją drugą żonę, dodając, że odziedziczyła ona wszystkie lenna swojej matki i dziadków ze strony matki, zauważając, że najpierw wyszła za mąż za "il milite Ugo de Sully detto Rosso, col quale procreo Giovanni Gualtieri", po drugie "il milite Guido de Vademont" (po którym została wpisana jako wdowa 29 kwietnia 1302 roku), po trzecie "Filippo di Fiandra conte di Chieti e di Loreto", po którego śmierci wróciła do Neapolu.

Jej pochodzenie rodzinne i dwa małżeństwa potwierdza następujący dokument: statut z stycznia 1299 roku wymieniający "Philippa de Miliaco, veuve d'Hugues dit Rufus de Suliaco et a présent femme de Gui de Vaudémont chevalier".

Karol II, król Sycylii [Anjou-Capet] oświadczył, że w przypadku śmierci Guy de Vaudémont podczas kampanii przeciwko Sycylii (w buncie), "sa femme Philippe" powinna zachować swój posag (uzgodniony na mocy II statutu z tego samego dnia), mimo że bezdzietności, na mocy statutu z dnia 2 lipca 1299 roku.

Testament Philippe de Flandre, datowany 19 lutego 1308 roku w Neapolu, zapisał połowę wszystkich swoich majątków we Flandrii lub gdzie indziej na rzecz "sua seconda moglie Filippa di Milly" i mianował na swoich spadkobierców "suoi figliuoli Ludovico e Filippo", którego zobowiązany do zapłaty posagu "Margaricie loro sorelli".

Philippa de Milly zwróciła się do Karola II, króla Sycylii, o fundusze w imieniu "gli altri due suoi figliuoli Ludovico e Filippo e la figliuola Margarita qui de...progenie comitum Flandrie Processerunt", zauważając, że "l'unico suo figluolo Giovanni Gualtieri de Sully detto Rosso avuto dal primo marito" miał "amplas facultates" z sukcesji ojca.

Filippa de Milly zmarła 15 czerwca po 1309 roku w Gaeta.

Z pierwszego małżeństwa miała syna:

Jean Gauthier de Sully (zmarł po 18 lutego 1309 roku).

Z drugiego małżeństwa Fillipa nie posiadała potomstwa. Z trzeciego małżeństwa z Filipem de Dampierre, miała troje dzieci:

Louis de Flandre (urodzony między 1305 a 1307 roku, zmarł po 15 lipca 1311 roku), zmarł bezpotomnie,

Marguerite de Flandre (urodzony między 1305 a 1308 roku, zmarł po 15 lipca 1311 roku),

Philippe de Flandre (urodzony między 1306 a 1308 roku, zmarł po 15 lipca 1311 roku).

Żródła:

PHILIPPA de Mill w "Medievan Lands"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk

Philippa de Milly w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk

Seigneurs de Milly en Gâtinais (Milly-La-Foret) & autres lignages Milly "Racines et historie"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk

01-07-2024