Isabelle (Isabeau, Isabella) Wigérides Limburg-Luxembourg (urodzona w Luxembourg, w 1247 roku, zmarła w Moguncji, 25 września 1298 roku) herb
Córka Henryka II (V) "Wysokiego, Blondyna" Wigérides Limburg-Luxembourg, markiza d'Arlon, margrabiego de Namur, hrabiego de Luxembourg, de La Roche i de Ligny i Małgorzaty de Scarponnois-Bar (-Le-Duc), seniory-hrabiny de Ligny-en Barrois, córki Henryka II de Scarponnois-Bar (-Le-Duc), hrabiego de Bar.
Dziedziczki de Namur od 5 czerwca 1288 roku do 25 września 1298 roku.
W maju 1264 roku poślubiła Gui [Gwidona] I de Dampierre (urodzony między 1225 a 1226 rokiem, zmarł w Compiegne, 7 marca 1305 roku), margrabiego de iure uxoris de Namur, hrabiego Flandrii i para Francji, seniora de iure uxoris de Béthune, de Dendermonde, de Richebourg, de Warneton, de Avouée d'Arras i de Gand.
Była córką Henryka V Luksemburskiego i Małgorzaty Barskiej. Była trzecim z siedmiorga dzieci.
Historia biskupów Liege napisana przez Jeana Hocsemiusa, kanonika Liege, odnotowuje, że "Isabella Flandria comitissa soror...comitis Lutzilburgensis" wyznaczyła "dominum de Falcomonte" na "land dotis sua Namurcensis" w 1288 roku po "bellum apud castrum de Waronc", w którym zginął jej brat.
Jej małżeństwo zostało ustalone na podstawie wydarzeń, które miały miejsce na wiele lat przed jej narodzinami. Rzeczywiście, około 1165 roku jej pradziadek Henryk IV "Ślepy', hrabia de Namur i Luksemburga, nie miał dzieci z pierwszego małżeństwa. Mianował swojego brata Baldwina IV z Hainaut swoim następcą, ale Baldwin zmarł w 1171 roku, a Henryk "Ślepy" potwierdził wówczas swojego bratanka Baldwina V z Hainaut. Ale po kolejnej próbie posiadania dzieci, Henryk poślubił swoją drugą żonę, Agnieszkę z Gelderii, która urodziła córkę, Ermesinde, i tym samym złamał obietnicę złożoną Baldwinowi. Wybuchła wojna, w wyniku której Baldwin został wyznaczonym dziedzicem Henryka w Namur.
Ojciec Isabelle rościł sobie prawa do Namur, będąc synem Ermesinde. Henryk V nie mógł domagać się władzy w Namur. Rodzice Isabelle chcieli zawrzeć pokój z Guyem w związku ze sporem o Namur. Isabelle została drugą żoną Guya; jego pierwsza żona, Matylda, zmarła rok wcześniej.
Iohannis de Thilrode Chronicon wymienia "Elysabeth filia Henrici comitis de Lucemborch" jako drugą żonę Guida, precyzując, że uzyskał przez nią hrabstwo Namur.
Drugą żoną Gwidona została Izabela, córka Henryka V, hrabiego Luksemburga, i Małgorzaty, córki Henryka II, hrabiego Bar. Gwidon i Izabela mieli razem trzech synów i pięciu córki:
Marguerite de Dampierre (urodzona w 1265 roku, zmarła 17 października 1327 roku, może 1331? roku), żona: Aleksandra Szkockiego (urodzony 21 czerwca 1264 roku, zmarł 28 stycznia 1284 roku); żona: Renalda I (urodzony w 1255 roku, zmarł 9 października 1326 roku), hrabiego Geldrii,
Jeanne de Dampierre (zmarła w 1296 roku), zakonnica w Flines,
Jean I de Dampierre (urodzony między 1267 a 1275 rokiem, zmarł między 28 października 1329 roku a 31 stycznia 1330 roku), margrabia de Namur, po nim potomstwo,
Gui de Dampierre (urodzony między 1270 a 1278 rokiem, zmarł między 10 a 15 października 1311 roku), hrabia de Zélande, senior de Richebourg i de Ronse, po nim potomstwo,
Henri de Dampierre (urodzony między 1310 a 1315 rokiem, zmarł 6 listopada 1337 roku), hrabia de Lodi, po nim potomstwo,
Isabella de Dampierre (urodzona w 1275 roku, zmarła w 1323 roku), żona: Jana I de Fiennes (urodzony w 1270 roku, zmarł w 1333 roku), pana de Tingry i de Fiennes,
Philippa de Dampierre (urodzona w 1287 roku?, zmarła w 1306 roku), narzeczona: Edwarda (urodzony 25 kwietnia 1284 roku, zmarł 21 września 1327 roku), księcia Walii, późniejszego króla Anglii jako Edwarda II,
Béatrix de Dampierre (urodzona w 1272 roku, zmarła w 1307 roku), żona: Hugo II [VI] (urodzony 9 kwietnia 1258 roku, zmarł w 1307 roku), hrabiego de Blois, de Saint-Pol i de Dunois.
Guy zaaranżował małżeństwo między ich córką Filippą i Edwardem, księciem Walii. Jednak Filip IV francuski uwięził Guya i dwóch jego synów, zmusił go do odwołania małżeństwa i uwięził Filippę w Paryżu aż do jej śmierci w 1306 roku. Guy został wezwany przed króla ponownie w 1296 roku, a główne miasta Flandrii zostały objęte ochroną królewską, dopóki Guy nie zapłacił odszkodowania i nie oddał swoich terytoriów, aby mieć je na łasce króla.
Izabela zmarła we wrześniu 1298 roku, a jej mąż sześć lat później, w 1305 roku.
Żródła:
Izabela Luksemburska w "WikipediA"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
ISABELLE de Luxembourg w "Medievan Lands"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Isabelle de Luxembourg w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Famille de Luxembourg-Saint-Pol "Racines et historie"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
03-07-2024