Klementyna [Clémence] Anscarids (Anscarii)-d´Ivrea-de Mâcon-Bourgogne [Unrochides-Ivrea-de Mâcon] (urodzona w 1071 roku, zmarła w 1129 roku lub w 1133 roku) herb
Córka Wilhelma I "Wielkiego" Anscarids (Anscarii)-d´Ivrea-de Mâcon-Bourgogne [Unrochides-Ivrea-de Mâcon], hrabiego Palatynatu Burgundii i Macon i Etiennette de Longwy, córki Adalberta II de Longwy, hrabiego de Metz i de Longwy.
Regentka Flandrii od 1096 roku do 1110 roku.
W 1092 roku poślubiła Roberta II "Jerozolimskiego" Baudouin (urodzony w Gent, w 1065 roku, zmarł w rzece Marnie pod Meaux, 5 października 1111 roku), koregenta Flandrii, regenta Flandrii, XI hrabia Flandrii. Około 1121 lub w 1125 roku poślubiła Gotfryda V [VI, I] "Brodatego, Wielkiego" Pépinnide-Caroling-Reginar de Louvain (urodzony w 1074 roku, zmarł w Afflighem w Brabancie, 5 lub 25 stycznia 1139 roku), księcia Dolnej Lotaryngii, landgrafa Brabancji i hrabiego de Louvain.
Urodziła się około 1071 roku jako córka Wilhelma I Testardita, hrabiego Bourgogne, i Stefanii von Llongwy. Jej rodzina była silnie związana z Kościołem katolickim, dwóch jej braci zostało arcybiskupami, a inny brat papieżem Kalikstem II.
Około 1092 roku została żoną Roberta II, hrabiego Flandrii. Z tego związku pochodzili dwóch synów:
Baudouin VII (urodzony między 1092 a 1093 rokiem, zmarł 17 czerwca 1119 roku), hrabia Flandrii, zmarł bezpotomnie,
Guillaume (urodzony w 1094 roku, zmarł w 1109 roku),
[możliwe że jeszcze syn, ale nie zostało to potwierdzony] Philippe (urodzony w 1095 roku, zmarł jako dziecko).
Jej mąż dał jej imponujący posag, który obejmował "jedną trzecią Flandrii, w tym dwanaście miast położonych w nadmorskich i południowo-zachodnich regionach Flandrii, rozciągających się od Lille do Douai do Bapaume". Ponieważ jej posag obejmował tak dużo ziemi i tak wiele miast, stworzyło to okazję dla Clementii do budowania relacji z ludźmi, co dodatkowo pozwoliło jej zostać "patronką różnych klasztorów, [aby] rozwijać więzi przyjaźni z ważnymi rodzinami i pomagać w rozprzestrzenianiu wpływów hrabiowskich na całym obszarze. Dzięki temu [ona] rozwinęła władzę, aby uczestniczyć w rządach Flandrii".
Była regentką Flandrii w latach 1096-1100 w imieniu swego męża, gdy ten przebywał na wyprawie krzyżowej. W czasie panowania przetarła drogi dla reform gregoriańskich we Flandrii i odegrała pewną rolę w wyborze Johannesa von Warnetona na biskupa Therouanne w 1099 roku.
Jako siła rządząca miała wpływ na produkcję pieniędzy, np. umieszczając swoje imię na bitych monetach. Proszono ją również o pomoc w radzeniu sobie z gwałtownymi sprawami, takimi jak ochrona pielgrzymów przed napaścią w Bapaume.
Kiedy Robert II powrócił z krucjaty, jej władza i wpływy nie skończyły się. Rządzili razem, a jej nazwisko pojawiało się na wielu kartach zainicjowanych przez jej męża. Znaczna część jej wpływów po powrocie męża skupia się na jej zaangażowaniu w kościół, a konkretnie na jej patronacie nad wieloma klasztorami, opatami i przekazywaniu ziemi na potrzeby kościoła.
Jej mąż zmarł 5 paździenrika 1111 roku, zginął w bitwie pod Meaux. Nowym władcą Flandrii został ich syn, Baldwin VII. Pomimo osiemnastu lat i wieku pozwalającego na samodzielne rządzenie, Clementia została formalnie uznana za jego współregentkę przez cały okres panowania. Matka była aktywna politycznie w trakcie jego rządów. Clementia była niezwykle potężna, szczególnie w pierwszym roku panowania, a wszystkie ówczesne statuty zawierały jej imię. Rządzili razem w względnym pokoju, aż Baldwin VII zaczął tworzyć silniejszą więź ze swoim kuzynem Karolem Duńskim.
Po bezpotomnej śmierci Baldwina w 1119 roku - zginął w bitwie, popierała roszczenia do Flandrii wysuwane przez Wilhelma z Ypres. Ich przeciwnikiem był Karol "Dobry" z Danii, który zwyciężył w tej walce. Clementia nie lubiła Karola i wykorzystała swoje wpływy, aby zebrać armię przeciwko niemu. Przegrała bitwę z Karolem, gdy zdobył cztery z jej miast posagowych, co doprowadziło do odcięcia zasobów dla jej armii. Spowodowało to, że Clementia straciła władzę nad Flandrią.
Niezależnie od tego "Clematia nadal wydawała statuty dotyczące jej ziem i miast w posagu aż do swojej śmierci w 1133 roku".
Około 1121 roku poślubiła Gotfryda I, księcia Brabantu i hrabiego Leuven (Löven, Liege). Clementia mogła być matką syna Godfryda, chociaż niektórzy historycy biorą pod uwagę możliwość, że urodziła go kochanka:
Joscelina de Louvain (urodzony między 1121 a 1136 rokiem, zmarł w 1180 roku).
Zmarła w 1133 roku.
Żródła:
Clementia de Bourgogne w "KOBIETY U WŁADZY"; autor: Sebastian M. Kotlarz
Clementia of Burgundy w "WikipediA"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
CLEMENCE de Bourgogne w "Medievan Lands"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Clemence de Bourgogne w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Comtes de Flandre(s) Vlaanderen "Racines et historie"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Ducs de Brabant Brabant BrabantLimbourg Brabant-Limbourg (sous obédience Bourguignonne) grafen im Maasgau, comtes de Louvain (Leuven), seigneurs de Perwez et Lovain(e) (Angleterre) "Racines et historie"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
01-08-2024