Robert I "Fryzyjczyk" Baudouin (urodzony w zamku Wijnendale, około 1035 roku, zmarł w zamku Wijnendale, 13 października 1093 roku) herb
Syn Baldwina V "Pobożnego, Dobrodusznego, z Lille" Baudouin, hrabiego Hainaut, VII hrabiego Flandrii, hrabiego Artois, regenta Francji i Adeli "Świętej" Robertyng-Capet, hrabiny de Coutance, seniorki de Saire, de Haga i de Bauptois, córki Roberta II "Pobożnego" Robertyng-Capet, króla Franków (Francji).
X hrabia Flandrii od 22 lutego 1071 roku do 13 października 1093 roku, hrabia-regent Zachodniej Fryzji (Holandii) od 18 lub 28 czerwca 1061 roku do 22 lutego 1071 roku.
W 1063 roku poślubił Gertrude Adelhead Billung (urodzona w Schweinfurt, w 1028 roku, zmarła w Veurne, 18 lipca lub 4 sierpnia 1113 roku), córkę Bernharda II Billung, księcia Saksonii i Hildegarde von Stade.
Następca swego bratanka, uznany przez króla Filipa wbrew cesji Corbiego, hrabia-regent Holandii (w latach 1062-1071 w okresie małoletniości swego zięcia, dziedzica Holandii), pielgrzym w Jerozolimie (1086-1090), najemnik dla Aleksego I z Bizancjum po jego powrocie (pokonuje Richilde i wojska francuskie pod Cassel 21 lutego 1071 roku).
Młodszy syn hrabiego Baldwina V i Adelajdy, córki króla Francji Roberta II "Pobożnego".
W młodości brał udział w walkach z muzułmanami w Hiszpanii. Aby zabezpieczyć północne granice hrabstwa Flandrii, Robert został ożeniony z Gertrudą, córką Bernarda II Billunga, księcia saskiego, oraz Eiliki, córki Henryka ze Schweinfurtu, wdowę po hrabim Holandii Florisie I. Robert i Gertruda mieli razem dwóch synów i trzy córki.
Robert był wraz z żoną regentem w okresie małoletności jej syna z pierwszego małżeństwa, hrabiego Dirka V. Ten nadał Robertowi w lenno ziemie we Fryzji, skąd wziął się przydomek Roberta.
W 1070 roku zmarł starszy brat Roberta, Baldwin VI Flandryjski, pozostawiając dwóch nieletnich synów, z których najstarszy, Arnulf III "Nieszczęśliwy", został jego dziedzicem w hrabstwach Flandrii i Hainaut. Ze swoimi pretensjami do tego pierwszego hrabstwa wystąpił jednak Robert i, pomimo uzyskania przez Arnulfa pomocy króla Francji Filipa I, pokonał bratanka 22 lutego 1071 roku pod Cassell. Arnulf zginął na polu bitwy, a Robert został kolejnym hrabią Flandrii.
Zerwał sojusz Flandrii z Danią i przeszedł do obozu papieża Grzegorza VII. Udało mu się podporządkować sobie flandryjski kler. Wspierał swojego krewniaka Roberta "Krótkoudego" w jego konflikcie z ojcem, królem Anglii Wilhelmem "Zdobywcą". W 1077 roku przekazał część władzy swojemu najstarszemu synowi, Robertowi. W 1085 roku wyruszył na pielgrzymkę do Jerozolimy. Poza Flandrią przebywał 6 lat, odwiedzając klasztor św. Katarzyny na górze Synaj i wspomagając cesarza bizantyjskiego Aleksego I w walkach z Bułgarami.
Zmarł w 1093 roku.
Żródła:
Robert I Fryzyjski w "WikipediA"
Robert I w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Comtes de Hainaut, Hennegau "Racines et historie"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Comtes de Flandre(s) Vlaanderen "Racines et historie"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
30-07-2024