Wiktoria Eugenia Julia ("Ena") Battenberg (urodzona w Balmoral, 24 października 1887 roku, zmarła w Lozannie, 15 kwietnia 1969 roku) herb
Córka Henryka Maurycego Księcia Battenberg i Beatrice Welf Hanowerskiej księżnej Wielkiej Brytanii i Irlandii, księżna Battenbergu, córki Wiktorii I Welf Hanowerskiej królowej Wielkiej Brytanii i Irlandii, cesarzowej Indii.
Jej Królewska Wyskość od 3 kwietnia 1906 roku.
W Madrycie 31 maja 1906 roku poślubiła Alfonsa XIII "Pogrobowca" Robertyng-Capet-Bourbon-Vendôme-Spain (urodzony w Madrycie, 17 maja 1886 roku, zmarł w Rzymie, 28 lutego 1941 roku), króla Hiszpanii, pretendenta do tronu Francji.
Była wnuczką królowej Wiktorii i chrześnicą cesarzowej Eugenii - to na ich cześć otrzymała swoje dwa pierwsze imiona.
21 maja 1906 roku poślubiła króla Hiszpanii Alfonsa XIII. Przed zawarciem małżeństwa ostrzegał Eugenię jej wuj Edward VII, który uważał, ze Hiszpania "jest krajem barbarzyńców".
Po uroczystości doszło do zamachu, w którym zginęło 28 osób, a 40 zostało rannych. Anarchista Mateu Morral próbował zabić parę królewską i zrzucił z balkonu bombę na przejeżdżający królewski powóz. Wiktoria Eugenia ocaliła życie, ponieważ w momencie wybuchu odwróciła głowę, aby zobaczyć kościół Św. Marii, który pokazywał jej małżonek. Nie odniosła żadnych ran, ale całą suknię miała we krwi strażnika, który jechał za powozem. Królowi Hiszpanii również nic się nie stało.
Od początku panowania Wiktoria Eugenia okazuje swą dobroć oddając się działalności dobroczynnej. Alfons i Wiktoria doczekali się sześciorga dzieci:
Alfonso Pío Cristino Eduardo de Borbon y de Battenberg (urodzony 10 maja 1907 roku, zmarł 6 września 1938 roku), księcia Asturii, zmarł bezpotomnie,
Juana Carlosa Teresa Silvestre Alfonso (urodzony 20 czerwca 1913 roku, zmarł 1 kwietnia 1993 roku), hrabiego Barcelony, po nim potomstwo,
Beatriz Isabel Federica Alfonsa Eugenia (urodzona 22 czerwca 1909 roku, zmarła 22 listopada 2002 roku), żona: Don Alessandro Torlonia (urodzony 2 lipca 1937 roku, zmarł 5 grudnia 2014 roku), V księcia Civitella-Cesi,
Fernando (urodzony 21 maja 1910 roku, zmał 21 maja 1910 roku),
María Cristina Teresa Alejandra (urodzona 12 grudnia 1911 roku, zmarła 23 grudnia 1996 roku), żona: Enrico Eugenio Marone-Cinzano (urodzony 15 marca 1895 roku, zmarł 23 października 1968 roku),
Juana Carlosa Teresa Silvestre Alfonso (urodzony 20 czerwca 1913 roku, zmarł 1 kwietnia 1993 roku), hrabiego Barcelony, po nim potomstwo,
Gonzalo Manuel María Bernardo (urodzony 24 października 1914 roku, zmarł 13 sierpnia 1934 roku), zmarł bezpotomnie.
Jej dwaj chorzy na hemofilię synowie: Alfonso i Gonzalo umarli tuż po ukończeniu trzydziestu lat. Jaime był głuchoniemy. Po ogłoszeniu republiki Alfons XIII opuścił kraj, a królowa kilka dni później dołączyła do niego w Paryżu. Począwszy od 1936 roku, Wiktoria Eugenia Battenberg, wraz z rodziną dzieliła swój czas wygnania pomiędzy Włochy i Szwajcarię. Do Hiszpanii wróciła dopiero na chrzciny księcia Falipa.
Królowa Wiktoria Eugenia nie miała większych zainteresowań intelektualnych, lubiła czytać romanse Elinor Glyn oraz prace ojca Colomy. Zawsze podziwiała wykształcenie i kulturę króla, pomimo tego, że nie były one większe od niej. Kontakty małżonków zaczęły się ograniczać do wspólnej lektury. Królowa pisała: Król wciąż jest zmęczony.
Paradoksalnie najlepszy okres w życiu Wiktorii i Alfonsa zbiegł się z wybuchem I wojny światowej.
Z zysków z loterii królowa tworzy w 1916 roku Hiszpański Czerwony Krzyż, a później Szkołę Pielęgniarek i Ligę do Walki z Rakiem i Gruźlicą. Kulminacją tych inicjatyw jest założenie 2 sierpnia 1918 roku Szpitala świętego Józefa.
Podczas I wojny swiatowej Ena i jej teściowa stały po przeciwnych stronach. Pierwsza popierała Anglię, a druga Austrię, każda swoją ojczyznę. Królowa-matka nie ukrywa radości, gdy dowiaduje się, ze na froncie zginał lord Kitchener, którego zawsze bardzo podziwiała jej synowa. Składa jej natomiast kondolencje z powodu śmierci po Ypres brata Wiktorii Eugenii, Maurycego von Battenberg.
Nowy premier Hispzanii sugerował Wiktorii Eugenii możliwość tymczasowego przejęcia przez nią korony, oczywiście po abdykacji obecnego króla. Później Wiktoria Eugenia miałaby się zrzec tronu na rzecz infanta don Juana. Książę Asturii i jego brat, don Jaime, byliby wyłączeni sukcesji: ten pierwszy ze względu na hemofilę, drugi - z powodu głuchoty. Oburzona i zaszokowana królowa odrzuciła tę propozycję.
Po ogłoszeniu republiki Alfons XIII opuścił kraj, a królowa kilka dni później dołączyła do niego w Paryżu. Począwszy od 1936 roku, Wiktoria Eugenia Battenberg, wraz z rodziną dzieliła swój czas wygnania pomiędzy Włochy i Szwajcarię.
Na wygnaniu królowej towarzyszyli jej najbliższa przyjaciółka diuczesa de la Victoria oraz diuk Jaime de Lecera z żoną Rosario (w Madrycie już od dłuższego czasu uważana była za biseksualistkę) - małżonkowie mieli kochać się w Wiktorii Eugenii. Król zażądał, aby Jaime i Rosario zostali usunięci z towarzystwa królowej, co spotkało się ze zdecydowaną odmową Eugenii. Gniew Alfonsa XIII ześrodkował się na jego żonie, która, według Ricardo da la Ciervy, miała w krwi truciznę. Królowa, wprost przeciwnie, wielokrotnie podejmowała próby pojedniania.
Były król unikał żony i czynił jej publiczne afronty. Wiktoria Eugenia nie pojawiła się na ślubach trojga swoich dzieci: infantki Beatriz oraz infantów don Juana i Jaimiego. Oboje małżonkowie byli jednak obecni, gdy za mąż wychodziła infantka Christina, oraz przy chrzcie Juana Carlosa, syna don Juana i doni Marii de las Mercedes de Borbon y Orleans. W Rzymie traf zetknął ich w kinie: królowi towarzyszył książę Asturii, Wiktorii Eugenii - infantka Beatriz. Małżonkowie zamienili ze sobą tylko kilka słów. Zwyczajem króla było dzwonienie do klubu golfowego z pytaniem, o której przybędzie królowa, aby móc uniknąć spotkania z nią.
W styczniu 1941 roku, gdy sytuacja Wiktorii Eugenii w Rzymie była dość delikatna - królowa była Angielką, a Włochy znajdowały się w stanie wojny z Wielką Brytanią - Alfons XIII zemdlał w sklepie przy Via Veneto. Wiktoria Eugenia nie dzwoniła do króla, bo obawiała się, że król nie zechce z nią rozmawiać. Zdecydowała się na telefon dopiero 11 lutego. Przypomniała Alfonsowi XIII, że za dwa dni wypadają piąte urodziny ich wnuczki Sandry, najstarszej cóki infantki Beatriz i Alessandra Torlonii. Następnego dnia chciała kupić dziecku prezent, zaproponowała Alfonsowi wizytę w hotelu. Po zastanowieniu król Hiszpanii zgodził się na wizytę żony. Ena zastała swojego męża już bardzo chorego.
Gdy syn Eny dostał propozycję walki na froncie, ta odpowiedziała: Gdy toczy się wojna, obowiązkiem mężczyzn jest walczyć. Do Hiszpanii wróciła dopiero na chrzciny księcia Felipa. Wiktoria Eugenia Battenberg zmarła 15 kwietnia 1969 w Lozannie.
Wiktoria Eugenia Battenberg zmarła w Lozannie.
Żródła:
Wiktoria Eugenia Battenberg "w Wikipedii"
24-04-2022
29-04-2021