Gilbert Robertyng-Capet-Bourbon-de la Marche (urodzony w 1443 roku, zmarł w Pozzuolo, 5 październiku 1496 roku) herb
Syn Ludwika I Robertyng-Capet-Bourbon-de la Marche, hrabiego de Clermont, de Sancerre i de Montpensier, hrabiego-delfina d'Auvergne i Joanny de La Tour-d'Auvergne, hrabiny de Clermont-en-Auvergne i de Sancerre, hrabiny-delfiny d'Auvegne, córki Berauld III de La Tour, hrabiego de Clermont-en-Auvergne i de Sancerre, hrabiego-delfina d'Auvegne.
Hrabia de Montpensier, de Clermont i de Sancerre, hrabia-delfin d'Auvergne i par Francji, senior de Mercoeur, de Combraille od maja 1486 roku do 5 pażdziernika 1496 roku jako Gilbert I, I arcyksiążę de Sessa od 4 maja 1495 roku do 5 października 1496 roku, wicekról i gubernator de Roussillon i de Cerdanya, gubernator Paryża (Ile-de-France) od 9 grudnia 1493 roku do 4 maja 1495 roku, wicekról Neapolu od 4 maja 1495 roku do 5 pażdziernika 1496 roku.
24 lutego w Mantui (per procuro), 25 lutego 1482 roku (sponsalia de futuro) poślubił Clare (Klara) Gonzaga (urodzona w Mantui, 1 lipca 1464 roku, zmarła w Pozzuoli, Włochy, 2 czerwca 1503 roku), delfina Owernii, arcyksiężna de Sessa, patrycjuszka Wenecki, córka Fryderyka I Gonzagi, markiza Mantui, patrycjusza Wenecji i Małgorzaty Wittelsbach Bawarskiej, córki Albrechta II Wittelsbacha, księcia bawarskiego i Anna Welf Brunszwick-Grübenhagen.
Otrzymał tytuł "Le-Comte delfinem". Dowódca wojsk Ludwika XI, króla Francji, a następnie dowódca wojsk w Poitou Karola VIII, króla Francji.
Gilbert był pierwszą osobą, po podzieleniu Owernii na części w średniowieczu, w której żyłach płynęła krew wszystkich trzech dynastii rządzącymi trzema głównymi częściami Owernii - hrabstwa, księstwa, i delfinatu. Jego matka - Gabriella de La Tour, mimo że nie była dziedziczką ze względu prawo salickie zabraniające kobietom dziedziczenia, pochodziła z rodziny hrabiów Owernii i Boulogne. Babka Gilberta ze strony ojca - Maria de Berry, księżna de Burbon, była dziedziczką księstwa Owernii. Ziemie rodziny Berry i Burbon powstały z terenów skonfiskowanych hrabstwu Owernii przez Filipa II Augusta, króla Francji. Prababka Gilberta ze strony ojca - Anna z Owernii byłą córką delfina Owernii i po wygaśnięciu linii swojego brata, została dziedziczką tych ziemi.
W Chinon 19 marca 1489 roku został ogłoszony domniemanych dziedzicem ziem rodziny Bourbon, w razie śmierci jego kuzyna Piotra II (zmarł w 1503 roku), księcia de Bourbonais i jego żony - Anny (zmarła w 1522 roku). Po francuskiej inwazji w Neapolu, król Karol VIII Walezjusz mianował go generałem-wicekrólem Neapolu i został mianowany arcyksięciem Sessa. Jeszcze w tym samym roku, zjednoczeni Neapolitańczycy i Hiszpanie pod wodzą Gonzalo Fernándeza de Córdoby wypędzili Francuzów z Neapolu.
Mimo że Gilbert był niezaprzeczalnym dziedzicem całej Owernii, jako głowa młodszej gałęzi rodziny Burbonów, otrzymał Montpensier i delfinat jedynie jako apanaże od swojej rodziny.
Kiedy jeszcze żył jego ojciec, Gilbert nosił tytuł comte-dauphin (hrabia-delfin). Wprawił się w bojach po raz pierwszy w 1471 roku i 1475 roku, podczas walk z Karolem "Zuchwałym", księciem Burgundii. Potem podczas wojny między królową-regentką Anną Bretońską, a Franciszkiem II, księciem Bretanii, Gilbert pozostał wierny królowej.
Gilbert i jego żona mieli sześcioro dzieci.
Pochowany w kaplicy Saint-Louis kościoła Aigueperse w Owernii.
Żródła:
Gilbert de Burbon-Montpensier "w Wikipedii"
Gilbert Montpensier tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
25-10-2020
08-10-2020