Domenico Pignatelli de Belmonte y Pinelli Ravaschieri (urodzony w Neapolu 19 listopada 1730 roku, zmarł w Palermo 5 lutego 1803 roku) herb
Syn Domenico Pignatelli y Americh, II markiza de San Vincenzo i patrycjusza Neapolu, Granda Hiszpanii, księcia S.R.I., markiza di Argensola i Anna Francesca Ravaschieri Fieschi Pinelli Pignatelli, VI księżna de Belmontei, baronessy de Badolato i seniory de San Pietro, księżnej d'Acerenza, markizy di Galatone i hrabiny di Copertino, córki V ksiecia Oronzo, córki Oronza Ravaschieri Fieschi Pinelli, V księcia di Belmonte, radca stanu cesarza Karola VI, Granda Hiszpanii 1-Class, księcia di Acerenza.
Patrycjusz Neapolu, ordynariusz od 22 września 1753 roku, kanonik kościoła św. Apostoła w Neapolu od 12 grudnia 1755 roku. Biskup Caserty od 25 lutego 1782 roku. Arcybiskup Palermo od 29 marca 1802 roku. Kardynał-pretor od 9 sierpnia 1802 roku. Wicekról Sycylii od 1802 roku do 5 lutego 1803 roku.
Wstąpiła do Zgromadzenia Kleryków Regularnych teatynów. Brak dalszych informacji edukacyjnych znaleziono. Święcenia otrzymał 22 wrzesień 1753 roku. Następnie od 12 grudnia 1755 roku został lektorem świętych kanonów w domu Św. Apostołów w Neapolu, później sekretarzem generalnym, prokuratorem generalnym. 31 maja 1774 roku zdał egzamin i awansował na biskupa pomocniczego.
25 lutego 1782 roku został mianowany biskupem Caserta. 25 lutego 1782 roku został zatwierdzony przez papieża. Konsekrowany 3 marca 1782 roku w Rzymie przez kardynała Innocenzo Contiego. 29 marca 1802 roku został mianowany przez papieża Piusa VII, arcybiskup Palermo i Monreale, a następnie został mianowany wicekrólem Sycylii.
9 sierpnia 1802 roku został mianowany kardynałem na konsystorzu. Zmarł przed otrzymaniem tytułów kardynalskich 5 lutego 1803 roku w Palermo. Pochowany w kościele Ojców Theatine w Palermo.
Żródła:
Domenico Pignatelli de Belmonte y Pinelli Ravaschieri tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Domenico Pignatelli de Belmonte y Pinelli Ravaschieri tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk