Francisco Melo de Portugal y Castro (urodzony w Estremoz w 1597 roku, zmarł w Madrycie w 1651 roku) herb
Syn Constantino de Bragança, seniora de Maranhao i Beatriz de Castro (de Silveira Castro), córki Fernao de Castro, komendanta de Segura, II kapitana de Chaul.
I hrabia de Assumar od 16 sierpnia 1607 roku (objął 30 marca 1630 roku) do 1657 roku, I wicehrabia de Caseda w Portugalii, I markiz de Vellisca od 7 września 1646 roku do 1657 roku, markiz de Tor de Laguna od 1648 roku. Wicekról Sycylii od 1639 roku do 1641 roku, wicekról Aragonii i Katalonii od 1647 roku do 1649 roku. Gubernator-generalny Hiszpańskich Niderlandów od 9 listopada 1641 roku do 1644 roku.
W Madrycie w 1625 roku poslubił Antonia de Vilhena Sousa (urodzona 6 października 1600 roku, zmarła w Porto), córka Henrique (IX) de Sousa Tavares, I hrabiego de Miranda de Corvo i Mécia de Vilhena Silva, córki Fernando da Silva, komendanta de Alpalhao, III seniora de Chamusca i Brites de Vilhena.
Gdy Francisco de Melo przybył do południowych Niderlandów, miał już za sobą robiącą wrażenie polityczną karierę. Od 1632 roku do 1636 roku pełnił obowiązki hiszpańskiego ambasadora w Genui, a od 1643 roku pełnił misję dyplomatyczną w Wiedniu.
Francisco de Melo będzie zawsze pamiętany z powodu historycznej klęski w bitwie pod Rocroi 19 maja 1643 roku z księciem de Conde, Ludwikiem II de Bourbon, która spowodowała jego odwołanie z kluczowych stanowisk. W późniejszych latach jego porażka zostanie uznana za początek upadku hiszpańskiego imperium. Jego zwycięstwo odniesione w roku 1642 w bitwie pod Honnecourt zostało zupełnie zapomniane. Zmarł zapomniany i w samotności.
Potomek książąt de Bragança, bocznej gałęzi królów Portugalii z dynastii Robertyng-Bourgogne-de Mâcon-Aviz-de Bragança.
Żródła:
Francisco de Melo w "Wikipedii"
genealogia rodu de Melo
D. Francisco de Melo w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk