Izabella Anscarids (Anscarii)-d´Ivrea-de Mâcon-Bourgogne [Unrochides-Ivrea-de Mâcon] de Castilla y de Molina Kastylijska (urodzona w Toro, w 1283 roku, zmarła 24 lipca 1328 roku) herb
Najstarsza córka Sancha IV Anscarids (Anscarii)-d´Ivrea-de Mâcon-Bourgogne [Unrochides-Ivrea-de Mâcon], króla Kastylii i Marii de Alfonso, seniory de Molina y Mesa, córki Alfonsa Alfonsina (Robertyng-Bourgogne-de Mâcon), infanta Kastylii, seniora de Molina y Mesa.
Wicehrabina de Limoges od 1312 roku do 1314 roku i od 1317 roku do 1328 roku.
W Sorii 1 grudnia 1291 roku poślubiła (rozwiodła się w 1295 roku) Jakuba II "Sprawiedliwego" Guilhemid-Sunifred z Urgel (urodzony w Walencji, 10 sierpnia 1267 roku, zmarł w Barcelonie, 2 listopada 1327 roku), króla Sycylii i Aragonii. W Burgos w 1310 roku poślubiła Jana III Robertyng-Capet-Dreux "Dobrego" (urodzony w Chantoceaux, 8 marca 1286 roku, zmarł w Caen, 30 kwietnia 1341 roku), księcia Bretanii, hrabiego Richemont.
Narzeczena Infanta Alfonsa de la Cerda de Castilla, syna Infanta Ferdynanda "El de la Cerda" de Castilla y Leon.
Poślubiając króla Aragonii Jakuba II miała wtedy jedynie osiem lat, a jej małżonek dwadzieścia cztery. Małżeństwo to nigdy nie zostało skonsumowane. Gdy Sancho IV zmarł 25 kwietnia 1295 roku, Jakub II postanowił zerwać zawarte z Kastylia przymierze. Anulował swoje pierwsze małżeństwo (oficjalnym powodem do rozwodu było: brak skonumowanego małżeństwa oraz bliskie pokrewieństwo) i rozpocząć przygotowania do ślubu z Blanką Andegaweńską, drugą córką Karola II "Kulawego", króla Neapolu, i Marii Arpadowicz z Węgier.
Izabela przez prawie dekadę pozostała niezamężna. Wreszcie w 1310, w wieku 27 lat, poślubiła 24-letniego Jana III, księcia Bretonii. Para nie miała dzieci.
Żródła:
Izabela Kastylijska w "Wikipedii"
Infanta dona ISABEL de Castilla y León tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Izabela Kastylijska y de Molina "Kobiety w polityce"
13-10-2020