Albert z Silvia Candida (zmarł w 1102 roku)

Antypapież rzymski od lutego do marca 1102 roku.

Znany jeszcze pod imionami: Albertus, Adalberto, Alerico.

Jako zwolennik antypapieża Klemensa III znalazł się w gronie sygnatariuszy listu wystosowanego do stronnictwa reformatorskiego w sprawie udziału w synodzie rzymskim w 1098 roku.

Pochodził z Alella i był biskupem Sabiny, wy­święconym przez Klemensa III. Przewodniczył konsylium zwołanego przez antypapieża Klemensa III 7 sierpnia 1098 roku, które potępiło "nowych i starych heretyków" papieża Grzegorza VII i "schizmatyków" (zwolenników papieża Urbana II), aby stawili się w Rzymie w dniu 1 listopada 1098 roku. Kardynał Alberto był pierwszym sygnatariuszem dokumentu. Był jednym z najbliższych współpracowników antypapieża Klemensa III.

Po uwięzie­niu Teodoryka, już jako kardynał-biskup Silva Candida od 4 listopada 1084 roku, został wybrany w lutym 1102 roku w kościele Świętych Apostołów przez jego stronników za zgodą Henryka IV, na następcę antypapieża.

Rządy sprawował zaledwie miesiąc do marca 1102 roku, bo po je­go elekcji wybuchły rozruchy. Ukrywał się w pry­watnych domach, w okolicach kościoła San Mar­cello. Pochwycony przez zwolenników Paschali­sa II został deponowany, pozbawiono go insyg­niów i uwięziono w wieży laterańskiej. Potem został zamknięty w klasztorze benedyktyńskim św. Wawrzyńca w Aversie koło Neapolu, gdzie wkrótce zmarł.


Żródła:

"Leksykon papieży" - Rudolf Fischer-Wollpert, przekład: Bernard Białecki

"Poczet papieży" - Michał Gryczyński

"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.


ALBERTO, O.S.B. w "The Cardinals of the Holy Roman Church" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk


USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)

Bogdan Pietrzyk