Krzysztof

Christoforus z Rzymu (uduszony w październiku 904 roku)

Antypapież rzymski od września 903 roku do 25 stycznia 904 roku.

Jego bezprawne panowanie trwało cztery miesiące. Spotkał go potem los podobny do tego, który on sam zgotował Leonowi V.

Był kardynałem-prezbiterem kościoła św. Da­mazego, jednego z 25 kościołów tytularnych Rzymu. Należał do dworzan papieskich, był nawet osobistym kapelanem papieża Leona V.

Swoimi intrygami nakłonił prawowitego pa­pieża do abdykacji, a potem uwięził go w klasztorze i sam bezprawnie zagarnął Tron Piotrowy. Wieczne Miasto najechał hrabia Tuskul­um Sergiusz, który przejął władzę, a wkrótce obwołano go papieżem i konsekrowano. Obej­mując urzędowanie, zdetronizował w styczniu 904 roku Krzysztofa, pozbawił go insygniów papieskich, kazał mu przywdziać habit mnicha i osadził w tym samym klasztorze, w którym więziony był Leon V. Obaj zostali uduszeni na rozkaz nowego papieża Sergiusza III - podobno z litości, bo w wię­zieniu panowały nieludzkie warunki.


Żródła:

"Poczet papieży" - Michał Gryczyński

"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.


USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)

Bogdan Pietrzyk