Lando (Landon) (urodzony około 865 roku, zmarł w Rzymie, w marcu 914 roku) herb
Syn Taino, longobarydzkiego hrabiego.
Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od lipca 913 roku do marca 914 roku.
Papież Londyn był całkowicie uzależniony od arystokracji rzymskiej, której przewodziła rodzina hrabiów Tusculum.
Był synem zamożnego hrabiego longobardzkiego i pochodził z Sabiny. Papieżem został dzięki poparciu senatrix Teodory, wpływowej małżonki Teofilakta, który sprawował wówczas wszechwładną kontrolę nad Wiecznym Miastem.
Teodora przyczyniła się do wyboru dwóch kolejnych papieży - Anastazego III (w latach 911-913) i Landona. Żaden z nich nie uchodził za wzór cnoty, a Landon, jak opowiadano, "pomazany nauczyciel, spędził większą część swego życia wśród lubieżnych kobiet i w końcu pochłonęła go żądza, gdy zasiadał na Piotrowym tronie przez siedem miesięcy". Miał syna bękarta o imieniu Jan, w którym zakochała się kilka lat wcześniej Teodora, matka Marozji. Wykorzystała swe wpływy u Sergiusza, który w owym czasie był papieżem, by uczynić Jana biskupem Bolonii, a następnie arcybiskupem Rawenny. Teodora źle znosiła jednak rozłąkę ze swym wybrankiem i po śmierci Landona doprowadziła do tego, że Jan został następcą swego ojca w Pałacu Laterańskim, gdzie ona z kolei mogła "towarzyszyć mu nocami". Urząd papieski sprawował jako Jan X (w latach 914-928).
O jego pontyfikacie zachowała się jedynie wzmianka, że udzielił błogosławieństwa katedrze sabińskiej S. Salvatore w Fornovo.
Zmarł w Rzymie, a pochowany został w Bazylice św. Piotra.
Żródła:
"Poczet papieży" - Michał Gryczyński
"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.
"Życie seksualne papieży" - Nigel Cawthorne
Lando I w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk