Święty Lucjusz I (urodzony w Rzymie, około 205 roku, zmarł w Rzymie, 5 marca 254 roku)
Syn Porfiriusza, Rzymianina.
Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 25 czerwca 253 roku do 5 marca 254 roku.
Urodził się w Rzymie. Następca św. Korneliusza, wybrany papieżem w 253 roku. Był dwudziestym drugim papieżem (wg listy kardardynała Mercati z 1942 roku).
Jego pontyfikat był krótki. Popierał łagodniejszą praktykę pokuty. Był wyrozumiały wobec ludzi "upadłych", za co krytykowali go tzw. nowacjanie, zwolennicy antypapieża Nowacjana. Wkrótce po wyborze został wygnany przez cesarza Treboniana Galla, z powodu wyznawanej wiary skazany na wygnanie i dopiero po jego śmierci mógł powrócić do Rzymu.
Gdy powrócił do Rzymu za rządów nowego cesarza Waleriana. Złagodził surowe kary przeciwko lapsi, upadłym chrześcijanom, którzy w czasach prześladowań zapierali się wiary (dandam esse lapsis pacem et poenitentia acta, fructum communicationis et pacis negandum non esse). Był znany z ascetycznego trybu życia, który prowadził również po wyborze na papieża. Potępił herezję nowacjan twierdzących, że Kościół nie ma prawa rozgrzeszać "upadłych". Zostali potępieni i ekskomunikowani na synodzie przez papieża św. Korneliusza w 251 roku.
Zginął śmiercią męczeńską w Rzymie i został pochowany w Katakumbach św. Kaliksta.
W 1599 roku jego doczesne szczątki przeniesiono do kościoła p.w. św. Cecylii na Zatybrzu, razem z relikwiami św. Cecylii i innych. W 1100 roku relikwia głowy (część kości czaszki) świętego papieża została przewieziona do Roskilde, po tym jak został uznany patronem regionu Zeeland. W czasie reformacji Fryderyk III Oldenburg umieścił cenną relikwię na wystawie, gdzie była 28 lat trzymana wśród "innych potworności" takich jak np. żeński embrion. Relikwie św. Lucjusza były jedną z niewielu relikwii, jakie przetrwały czasy duńskiej reformacji. Obecnie relikwiarz znajduje się w katedrze pod wezwaniem św. Ansgara w Kopenhadze. Część relikwii głowy jest przechowywana w monachijskim Residenz.
Wspomnienie św. Lucjusza zostało umieszczone w kalendarzu w 1602 roku pod datą 4 marca, wszędzie tam gdzie jest celebrowany ryt rzymski. Po dodaniu w 1621 roku św. Kazimierza pod tą samą datą, wspomnienie św. Lucjusza zredukowano do kommemoracji we Mszy o św. Kazimierzu. Po reformie kalendarza w 1969 roku wspomnienie tego świętego w Martyrologium Rzymskim przeniesiono na dzień jego śmierci oraz usunięto z kalendarza ogólnego.
Św. Lucjusz jest patronem - Danii i Kopenhagi.
Żródła:
"Poczet papieży" - Michał Gryczyński,
"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.
Św. Lucjusz I "ŚWIĘCI PAŃSCY"
Lucius I w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk