Pius XIII
Maria Lawrence Jairo Chiaji Adera Lucian Pulvermacher, właściwie Earl Pulvermacher (urodzony w Bakerville, Wisconsin 20 kwietnia 1918 roku, zmarł w Springdale 30 listopada 2009 roku) herb Syn Huberta Pulvermacher i Cecylii Lenerz. "Papież" Prawdziwego Kościoła katolickiego w Stanach Zjednoczonych (Montana) od 24 października 1998 roku do 30 listopada 2009 roku. Prezbiterem został 5 czerwca 1946 roku, nominację biskupią otrzymał 24 października 1998 roku, sakrę biskupią otrzymał 4 lipca 1999 roku. Amerykański duchowny, ksiądz katolicki i kapucyn. 28 kwietnia 1918 roku został ochrzczony, a sakrament bierzmowania przyjął 2 maja 1933 roku. 26 sierpnia 1938 roku wstąpił do zakonu kapucynów (OFM Cap) i przyjął imię Lucian, aby wskazać, że "opuścili świat", co w wolnym tłumaczeniu oznacza "Rozświetl drogę". Uroczyste śluby w Zakonie Kapucynów złożył 28 sierpnia 1942 roku. 5 czerwca 1946 roku przyjął święcenia kapłańskie. Jego studia seminaryjne przebiegały normalnie: 4 lata Niższego Seminarium Duchownego, 1 rok nowicjatu kapucyńskiego, 4 lata filozofii i 4 lata teologii (dobry, stary kurs Soboru Trydenckiego). Od wiosny 1947 do jesieni 1948 roku ojciec Pulvermacher pełnił funkcję wikariusza w parafii-klasztorze św. Franciszka w Milwaukee. Jesienią 1948 roku udał się do misji Ryukyu (wyspy między Kagoshimą a Tajwanem), gdzie pracował jako wikariusz, a później jako przełożony wyspy Amami Oshima. W 1955 roku został przeniesiony na wyspę Okinawa, gdzie pełnił wiele funkcji do wiosny 1970 roku, dlatego też znał język japoński tak dobrze, jak rodowity Japończyk. Jesienią 1970 roku do stycznia 1976 roku pełnił funkcję misjonarza w Australii. Jego wyjazd z Australii w styczniu 1976 roku oznaczał opuszczenie Novus Ordo - z dnia na dzień. Nigdy nie zdecydował się na "urlop", a to był właściwy sposób, aby to zrobić. Nigdy nawet nie pożegnał się z kościołem Novus Ordo i Zakonem Kapucynów. W 1976 roku opuścił bez zgody przełożonych zakon i Australię, rozpoczął współpracę z grupami katolickimi sprzeciwiającymi się reformom Soboru Watykańskiego II, przyjął doktrynę sedewakantyzmu, uważał wybór papieża Jana XXIII za nieważny (przyjął tezę o powiązaniach masońskich Jana XXIII), w kosekwencji za nieważne także wszystkie akty tego papieża i jego następców, w tym dorobek Soboru. Według tej teorii, Stolica Apostolska pozostawała nieobsadzona od śmierci Piusa XII w 1958 roku. 24 października 1998 roku grupa sedewakantystów, określająca siebie mianem "Prawdziwego Kościoła Katolickiego", powołała w specjalnym konklawe (m.in. z udziałem telefonicznym wybranych osób) Luciana Pulvermachera na papieża; przyjął imię Piusa XIII. Siedzibą antypapieża jest Springdale (Waszyngton). 4 lipca 1999 roku w Kalispell w stanie Montana został ordynowany na biskupa przez Gordona Batemana. Z punktu widzenia Kościoła katolickiego sakra Piusa XIII jest nieważna lub mocno wątpliwa, gdyż odbyła się ona bez zachowania katolickiej tradycji sukcesji apostolskiej. Przed swoją konsekracją biskupią Lucian Pulvermacher posiadając jedynie święcenia prezbiteriatu sam wyświęcił swojego konsekratora. Pius XIII wydał dwie encykliki: Ecclesia Catholica w 1998 roku i Tranquillitas Ordinis w 1999 roku. Mianował kilku kardynałów, z czego ujawniono trzy nazwiska: Gordon Bateman, Robert Lyons i Charles Coleman (zmarł w 1999 roku). Bateman udzielił Pulvermacherowi sakry biskupiej w lipcu 1999 roku w Kalispell (Montana).USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk
16-07-2024