Seweryn (urodzony w Rzymie, około 585 roku, zmarł w Rzymie, 2 października 640 roku) herb
Syn Avienusa, Rzymianina.
Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 28 maja 639 roku do 2 października 640 roku.
Należał do rzymskich zwolenników stronnictwa proklerykalnego, które przeciwstawiało się kontynuatorom polityki Grzegorza I "Wielkiego", promującym mnichów na urzędy kościelne. Po śmierci Honoriusza I został wybrany na papieża w październiku 638 roku, ale przez półtora roku czekał na konsekrację. Cesarz Herakliusz zobowiązał egzarchę Izaaka, że może w jego imieniu zatwierdzić wybór dopiero wtedy, gdy papież elekt podpisze tekst Wyjaśnienia natury (Ekthesis pisteos). Był to edykt wydany przez patriarchę Konstantynopola Sergiusza I i ogłoszony przez cesarza, akcentujący jedną wolę w Chrystusie (monoteletyzm). Seweryn nie chciał jednak złożyć podpisu pod tym dokumentem, choć go również nie potępił. Stosunki między Rzymem a Konstantynopolem uległy wówczas wyraźnemu pogorszeniu.
Wysłannicy papieża elekta udali się, więc do Konstantynopola, gdzie usłyszeli, że zatwierdzenia nie będzie do chwili uznania edyktu przez Seweryna. Po długotrwałych negocjacjach zapewnili, więc cesarza, że uczynią wszystko, aby papież uznał Ekthesis i powrócili do Rzymu ze zgodą na jego konsekrację. Na papieża próbowano wtedy wywierać naciski, a egzarcha cesarski w Rawennie uknuł intrygę. Z jego inspiracji Maurycy, który był archiwistą albo pisarzem wojskowym, przekonał żołnierzy stacjonujących w Rzymie i wokół miasta, że papież przetrzymuje w skarbcu pieniądze przeznaczone na ich żołd. Podburzeni żołnierze przeprowadzili szturm na pałac laterański, gdzie Seweryn przebywał w gronie znaczących duchownych, i rozpoczęli trzydniowe oblężenie. Wówczas do Wiecznego Miasta przybył Izaak, pod pretekstem rozstrzygnięcia problemu. Wypędził z Rzymu zarządców papieskich, a skarbiec papieski ograbił, obdarowując żołnierzy, urzędników i samego cesarza.
Przed złożeniem deklaracji uznania edyktu uchroniła Seweryna śmierć; zmarł w Rzymie zaledwie dwa miesiące po konsekracji. Został pochowany w Bazylice św. Piotra.
Pomiędzy elekcją tego papieża a jego konsekracją upłynęło półtora roku. W tym czasie zaskakujące triumfy święciła nowa, bardzo ekspansywna religia - islam. Już dwa lata po śmierci Mahometa muzułmańskie hordy, nazywane rycerzami Allaha, ruszyły na podbój Europy i Azji. Po rozgromieniu Persji uderzyły na Syrię i Palestynę, a cesarz Herakliusz I nakazał wywieźć z Jerozolimy do Konstantynopola relikwie Krzyża Świętego. Wkrótce Arabowie mieli zdobyć stolice najważniejszych patriarchatów chrześcijańskich: Jerozolimę, Antiochię i Aleksandrię.
Żródła:
"Poczet papieży" - Michał Gryczyński
"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.
Severinus I w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk