Święty Soter (zmarł w Rzymie, w 175 roku)

Syn Konkordiusza z Kampanii.

Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 166 roku do 175 roku.

Zwany również jako Soteriusz, Papież Miłości.

Urodził się we włoskim Fondi jako syn Greka Konkordiusza. Był następcą papieża św. Aniceta, został wybrany papieżem w 166 roku. Był dwunastym papieżem (wg listy kardynała Mercati z 1942 roku).

Rządził Kościołem podczas prześladowania chrześcijan za cesarza rzymskiego Marka Aureliusza. Miał wydać wiele rozporządzeń dotyczących kultu i dyscypliny kościelnej.

W czasie jego pontyfikatu odżyły dyskusje pomiędzy Wschodem a Zachodem o datę świętowania Wielkanocy, które doprowadziły do ustanowienia przez Rzym dorocznych obchodów. Do tej pory w Azji Mniejszej data obchodzenia Zmartwychwstania Pańskiego była zbliżona z datą żydowskiej Paschy, czyli 14 dniem miesiąca nisan (marzec-kwiecień), bez względu na dzień tygodnia. Rzym zaś święcił Wielkanoc w niedzielę po 14 nisan.

Papież Soter miał wydać zakaz dotykania obrusów i okadzania ołtarza przez mnichów, którzy nie mają święceń kapłańskich. Pomimo że Kościół rzymski działał wtedy w katakumbach, papież wystosował do Kościoła w Koryncie list z darami, w którym wykazał troskę Rzymu o inne Kościoły.

Wydał dekret stwierdzający, że małżeństwo jest ważne, jeśli zostało zawarte sakramentalnie i pobłogosławił je kapłan. Zabronił okadzania ołtarza i dotykania pateny oraz kielicha kobietom.

Dbał o pomoc dla biedniejszych gmin chrześcijańskich, biednych i pracujących w kopalniach, o czym pisał św. Dionizy z Koryntu. Stąd wziął się przydomek - Papież Miłosierdzia. Walczył z herezją montanistów (Montanus twierdził, że Duch Święty wcielił się w niego).

Dzięki zapiskom Euzebiusza z Cezarei znane są podziękowania Dionizego biskupa Koryntu, który zapeewniał Sotera, że jego list będzie odczytany w Kościele korynckim podczas nabożeństw.

Zmarł 22 kwietnia 174 roku, został pochowany na cmentarzu św. Kaliksta w Rzymie. Według innych przekazów został pochowany niedaleko św. Piotra, a w czasach papieża Sergiusza II jego doczesne szczątki przeniesiono do bazyliki pod wezwaniem św. Sylwestra i św. Marcina (Santi Silvestri e Martino ai Monti), gdzie znajduje się tablica z 1655 roku opisująca znalezienie relikwii. Później przeniesiono je do bazyliki pod wezwaniem św. Sykstusa "Starszego" (San Sisto Vecchio). Mała część relikwii znajduje się w katedrze w Toledo.

Wg niektórych martyrologiów zginął śmiercią męczeńską w czasie prześladowań chrześcijan.

Jego wspomnienie liturgiczne przypada 22 kwietnia. W 1969 roku świeto ku czci papieża zostało zniesione.


Żródła:

"Poczet papieży" - Michał Gryczyński,

"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.


Św. Soter "ŚWIĘCI PAŃSCY"


USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)

Bogdan Pietrzyk