Świety Zefiryn (urodzony około 160 roku, zmarł w Rzymie, w 217 roku)
Syn Habundiusa, Rzymianina.
Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 199 roku do 217 roku.
Za jego rządów cesarz Septymiusz Sewer wydal w 201 roku dekret zakazujący propagowania chrystianizmu. Dekret władcy, który dotychczas tolerował chrześcijan nawet w najbliższym otoczeniu, spowodował krótkotrwałą, ale ostrą falę represji. Dotknęła ona zwłaszcza chrześcijan sprzyjających doktrynie montanizmu. Nieprzychylne Zefirynowi środowiska gmin rzymskich oskarżyły go o chwiejność w sprawach doktrynalnych, szczególnie w sporach dotyczących bóstwa Chrystusa.
Za czasów Zefiryna odwiedził Rzym słynny filozof i pisarz chrześcijański Orygenes (żył w latach od około 185 roku do około 254 roku).
Jego wspomnienie liturgiczne przypadało na 26 sierpnia, od 1969 roku świeto ku czci papieża zostało zniesione.
Żródła:
"Poczet papieży" - Michał Gryczyński
"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski
Zephyrinus I w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk